Pożegnaliśmy naszą Maszkę

[Olivia]

[*] [*] [*] Maszka

Bardzo współczuje
Sama jeszcze nie pożegnałam, żadnego bernusia, ale wiem, że jakby coś stało się Zafirce (tfu tfu) to świat by mi się pod stopami załamał, nawet nie wiedziałam, że tak można pokochać psa dopóki do mojego życia nie wkroczyła Zafirka i 100% zaliczana jest do członka rodziny. Jeszcze raz bardzo współczuje
Trzymajcie się

[NataliaK-G]

Bardzo mi przykro W pełni rozumiem, żal po stracie pieska...
Pamiętam jak dziś, kiedy to 2 lata temu zginął Timon, buldog francuski moich rodziców. Tata (silny i twardy mężczyzna, żołnierz) osiwiał w ciągu tygodnia, mama wyglądała jak śmierć. Nie zastanawiając się, chcąc pomóc rodzicom, kupiłyśmy z siostrą nowego buldożka, identycznego jak ten poprzedni. Pomysł był trafiony. Choć wiem, że na początku rodzice myśleli, że żaden pies nie zastąpi Timona. Opieka nad maluszkiem pozwoliła jednak zmniejszyć ból po stracie. A czas goi rany... Dziś z sentymentem wspominamy Timona seniora i cieszymy się towarzystwem Timona juniora.

[Butterfly]

Jestem pewna, że któregoś dnia znowu będziemy chcieli zaopiekować się najwiernieszym przyjacielem jakiego wydała ziemia ale potrzeba nam jeszcze czasu. Właśnie wróciliśmy z wakacji z przyjaciółmi - było trochę oddechu. Łapię się na tym, że wracając do domu staram się jak zwykle szybko zamknąć bramę, żeby Maszka nie chciała wyjść sobie sama na spracer po chodniku ... i ciągle zapominam, że jej już nie ma. Twój sposób Natalio to jest oczywiście jakieś rozwiązanie ale bardzo trudno podjąć taką decyzję - może po prostu jest za wcześnie. Wprawdzie mój mąż wspomina coś o tym, że może teraz inna rasa, owczarek niemiecki albo... ale ja wiem, że na pewno będzie to berneńczyk. Pozdrawiam wszystkich ciepło.

[iwona_k1]

Dla Maszki [*][*][*]; bardzo Wam współczujemy i wiemy co czujecie! Bernusie żyją krótko i często odchodzą nagle.My też pożegnaliśmy 2 miesiące temu naszego przyjaciela -jak z resztą wielu użytkowników tego forum

[Gosia1812]

Współczujemy Masz (*)(*)(*)

Gosia z Kajką

[maat]

Dla Maszki(*)
Współczuję bardzo.

[beta68]

Po smierci Lucky też nie mogłam sobie zakodować, że brama może być otwarta. Mówiłam, że chcę kudłatego małego kundelka, który bedzie długo żył. PO MIESIACU sprawdzałam w INTERNECIE jakie psiaki są w schroniskach, nie znalazłam takiego. Ale szukałam już miniaturek (kunedlków) berneńczyka. Znalazlam nawet śliczną sunię, ale się okazało, że własnie urodziała 6 małych. Potem było myslenie jaki pies bedzie taki jak berneńczyk? I nie było takiego. I tak wypatrzony w Internecie , nie chciany przez nikogo, bo miał juz 9 mies. Collin trafił do nas. Wierzę, że u Was bedzie podobnie, ale nie torturujcie się tak długo jak ja i jak najszybciej poszukajcie drugiego psiaka.

[Butterfly]

Czytasz w moich myślach!!!! Niesmiało nocą przeglądam strony hodowli w pobliżu mojego miasta, profil fundacji na FB i chociaż tęsknię niemiłosiernie to czuję, że tak będzie!!! Też zastanawiam się nad zaopiekowaniem się już starszym psem lub suczką. Moja rodzina chyba nie jest jeszcze na to gotowa ale gorsza jest pustka w domu i w ogrodzie - nikt tak nie cieszy się na mój widok. Jeszcze nie miałam odwagi ale myślałam o tym, żeby zapytać o berneńczyka do adopcji.
Serdecznie dziękuję za twój komentarz beta68!! Czasami czujemy coś, coś podpowiada nam intuicja ale dopóki ktoś tak otwarcie nie potwierdzi boimi się przyznać do uczuć. Tylko berneńczyk - każdy, jakikolwiek, w jakimkolwiek wieku - najsłodszy lek na cały smutek. Dziękuję!

[iwona_k1]

Na nas na szczęście w domu czekała na progu Ursa...gdyby nie ona to nie wiem co by było... Doskonale Was rozumiemy

[Alicja i Spartki]

bardzo ,bardzo wspolczuje