Tinulka ze Spartańskiej Osady:):):)

przez **Monia i Jeremiasz** » 2013-11-04, 23:16

Witamy wszystkich Forumowiczów :okok:

Pora się przedstawić:) z tej strony Tinulka gwiazdeczka ze Spartańskiej Osady wraz z nowa rodzinka:) Monika z Jeremiaszem i Kacperkiem. Tutaj troszkę o tym jak Tinulka trafiła do naszych serc :love:

Przyjechaliśmy do Pani Ali w niedziele bagatela o 6.20 z Warszawy. Zostaliśmy przywitani przez całą brygadę Spartków z wielkim entuzjazmem. To było niesamowite. Pani Ala oddała całe serce brygadzie i to widać gołym okiem. Pierwszy raz zostałam dosłownie przytulona przez Bernusie. To było cudowne uczucie i wielkie zaskoczenie, że tak wiele miłości, uczucia i oddania widać na każdym kroku :love2:

Pani Ala jest przecudowna i takie są również Bernusie przez nią wychowane. Wiele wzruszeń i opowiadań miało miejsce podczas naszej wizyty. Pani Ala to skarb :puchar:

Pożegnanie z Tinulką było dla Pani Ali bardzo ciężkie, do końca z nami była odwożąc nas na pociąg. Gabi z Nami również pojechała, i co było niesamowite to to, że siedziała ze mną z tyłu i cały czas trzymała łapkę na mojej dłoni patrząc tymi swoimi mądrymi oczętami. Wzruszona szepnęłam, że obiecuje, że będzie Tinulce w nowym domku jak u Pani Ali. Niczego nie braknie, a co najważniejsze skradła już nasze serca :love:

Tinulka naprawdę zniosła dzielnie całą podróż wzbudzając zachwyt na każdym kroku. Taka duma Nas rozpiera, że musiałam dzwonić do Pani Ali z nowymi opowieściami jak to dumnie Tinulka z Nami wkroczyła na peron merdając jak szalona ogonkiem :radocha2:

Przyjechaliśmy wymordowani ale jak bardzo szczęśliwi <buzki>

W niedzielę Tinulka Nas zaskoczyła bo wstaliśmy i dostaliśmy wielkie buzi. Taka cudownie grzeczna i przesłodka :love:

na spacerku zrobiła siusiu i kupkę a my dosłownie skakaliśmy z radości jak dumni rodzice <tak>

.
Dzisiaj nawet zostaliśmy przywitani w domku skokiem i przytulaniem a kuperek myślałam, że jej odpadnie:) hahaha dosłownie się uśmiechała do Nas. Cudowne uczucie widzieć i czuć, że Nas pokochała tak bardzo jak my ją :love2:

Pani Alu nie wiem jak się możemy odwdzięczyć za to, że dostaliśmy tak wielki DAR od Pani i tak cudowną małą istotkę. Troszkę zdjęć z naszą gwiazdeczką <hura>

dodam później bo trzeba je troszkę zmniejszyć

przez **majaimonika** » 2013-11-04, 23:37

Witam całym sercem. Cudownie jest czytać, że kolejny bernuś znalazł ciepły i kochający domek :love:

pozdrowienia dla całej "ludzko-berneńskiej" rodzinki :radocha2:

przez **aga.s** » 2013-11-04, 23:55

Witamy Was cieplutko <tak>

Teraz czekamy na mnóstwo zdjęć malutkiej z nowego domku i dalszy ciąg opowieści :radocha2:

przez **Rysia** » 2013-11-05, 10:26

Witamy na forum

Prosimy oczywiście o zdjęcia małej <haha>

przez **Monia i Jeremiasz** » 2013-11-05, 11:32

Slicznie dziekujemy za powitanie <hura>

tak szybko wskoczylam na forum z pracy, żeby podziękować za powitanie <buzki>

wieczorkiem opisze jak nasza rozrabiarka upatrzyła sobie pudełka :-)

beeee wszystkie zabawki, najlepsze są te pudła co tak ją mocno intrygują i można w nich wielkieeeeeeee dziury robić ;-)

Jeremiasz wstawi zdjęcia bo się coś za mocno trudze przy tym :sciana:

Usciski dla Wszystkich <buzki>

Tinusia z rodzinka

przez **kreska** » 2013-11-05, 13:09

Witajcie na forum :)

pozdr

przez **meggy** » 2013-11-05, 14:14

witamy :)

przez **Alicja i Spartki** » 2013-11-05, 16:25

Witam Tinulkę i jej opiekunów. Przepraszam że powitanie jest tak krótkie ale właśnie dostaliśmy informację że tragicznie zginął Andrzej, mąż mojej najstarszej córki Ani.
Myslę ze przyjdzie czas na radość/na razie wielka rozpacz i zdumienie <cry>

/ i jak to zwykle ja opowiem historię Gabrysinych maluszków .Jestem to winna Gabrysi i nowym opiekunom małych spartków.
Przepraszam na razie po prostu przepraszam.

przez **katarina1** » 2013-11-05, 16:40

Witamy

przez **Monia i Jeremiasz** » 2013-11-05, 21:13

Alicja i Spartki napisał(a):Witam Tinulkę i jej opiekunów. Przepraszam że powitanie jest tak krótkie ale właśnie dostaliśmy informację że tragicznie zginął Andrzej, mąż mojej najstarszej córki Ani.
Myslę ze przyjdzie czas na radość/na razie wielka rozpacz i zdumienie / i jak to zwykle ja opowiem historię Gabrysinych maluszków .Jestem to winna Gabrysi i nowym opiekunom małych spartków.
Przepraszam na razie po prostu przepraszam.

Pani Alu nie ma za co przepraszać, strasznie mi przykro, bardziej niż mogę wyrazić to słowami

Nie wiem czy wypada w takiej sytuacji dzielić się zdjęciami, ale obiecaliśmy więc wstawiamy