Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Mam na imię Sławek i poszukuję psa dla mnie i mojej rodziny.
Psa chcę kupić na wiosnę 2011 r., jednak teraz zbieram informację (szukam najlepszej rasy dla nas).
Do tej pory upatrzylem sobie Ogara Polskiego - wszystko w nim pasuje oprócz możliwej i trudnej do opanowania skłonności do polowań (zgodnie z tym go "stworzono").
Mam dwie córki, które wiosną będą miały: 6 lat i 2 lata. Pracuję 5 dni w tygodniu na cały etat ale żona na 1/2 etatu. Mieszkam na skraju miasta, w domku z małym ogródkiem, w wkoło jest trochę lasów, łąk i pól. Podobają mi się psy raczej krótkowłose (raczej mniejsze, choć niekoniecznie). Miałem już 4 psy (kundle i boksera - bez rodowodu). Teraz chciałbym z rodowodem. Pies ma być:
-"bezpieczny" dla dzieci,
-nie powinien za bardzo polować,
-powinien pilnować domu i obejścia ale bez zbytniej agresji - mamy dom pełen rodziny i znajomych,
-nie powinien mieć skłonności do zbytniej chorowitości (po ostatnich doświadczeniach z bokserem, który był cudowny, mam trochę psychicznie dosyć ogladania męczącego się psa - ciągłe nowotwory itp.),
-oprócz tego jak wszystkie inne psy.
Jak myślicie? Czy wchodząc na tą stronę, dobrze trafiłem? Może macie jakieś sugestie?

Ja oczywiście będę polecać berneńskiego psa pasterskiego Ale nie ma krótkiej sierści, no więc może duży szwajcarski pies pasterski... Jestem pewna, że jakiś szwajcar spodoba się Twojej rodzinie

Kinga & Panda napisał(a):Ja oczywiście będę polecać berneńskiego psa pasterskiego Ale nie ma krótkiej sierści, no więc może duży szwajcarski pies pasterski... Jestem pewna, że jakiś szwajcar spodoba się Twojej rodzinie

Duży Szwajcar pod wieloma względami odpowiada Twoim oczekiwaniom, ale co do zdrowia, to nikt nie wie jak będzie. Ja mam trzy szwajcarki, dwie są zdrowe, a trzecia (po tych samych dziadkach) bardzo chorowita.

Dokładnie, zawsze się może zdarzyć, że pies będzie chorował. Poza tym nigdy nie ma się 100% pewności, że pies będzie zdrowy.

Rozumiem, że można mieć pecha i trafić na psa, który wg rasy nie powinien, a jednak często choruje. Tylko jak ktoś kupi Boksera to szacuję 98% będzie miał nowotwór albo owczarka niemieckiego 100% dysplazja. Chciałbym mieć szansę, że będzie lepiej.

Slavo napisał(a):Rozumiem, że można mieć pecha i trafić na psa, który wg rasy nie powinien, a jednak często choruje. Tylko jak ktoś kupi Boksera to szacuję 98% będzie miał nowotwór albo owczarka niemieckiego 100% dysplazja. Chciałbym mieć szansę, że będzie lepiej.

Odpowiedzialni hodowcy badają psy w kierunku dysplazji (pomimo iż przy dużych szwajcarach nie jest to obowiązkowe). Szukając dla siebie szczeniaka należy interesować się zdrowiem przodków. Poprosić hodowcę o pokazanie wyników badań. Poprosić o kontakt z właścicielami psów z poprzednich miotów. Mozna starać się ze swojej strony zminimalizować ryzyko.
Pytać, szukać, rozmawiać, odwiedzać, czytać w internecie, i dać sobie czas na wybór. Przyjaciela na dekadę nie trzeba wybierać przy pierwszym spotkaniu.
Życzę powodzenia i szczęścia, bo też jest potrzebne.

Tak, ja też się do tego podpisuję.
Jak podejmiecie decyzję, dajcie znać

A ja mogę polecić Appenzellera jest mniejszy od Dużego Szwajcara i raczej z tego co się zorientowałam jest wolny od genetycznych chorób.

No cóż...berneńczyk raczej do zdrowej rasy nie należy ale skoro myślałeś o ogarach to może gończy berneński
Z tego co wiem był na forum jeden Pan który sprowadził pierwszą sunię do Polski...Mieliśmy wątek na forum...Jak odszukam do wstawię link

gończy berneński

Majszczur napisał(a)::arrow: gończy berneński

DZięki,włąśnie znalazłam i miałam stawić-fajny psiak

Dobrze wychowany Appenzeller idealnie pasuje do twoich wymagań, ale duży Szwajcar będzie wymagał mniej twojego wysiłku w socjalizację.
Appenzeller wymaga dużo ruchu i pracy umysłowej, żeby zużyć choć trochę jego energii.
Jeżeli Appenzeller Cię zainteresuje to zapraszam do mojej galerii, żeby dowiedzieć się więcej o codziennym życiu z Apkiem.

A ja po swojemu polecam entlebuchera. Jeśli podobają Ci się psy krótkowłose i raczej mniejsze, to będzie bardzo dobry wybór. Poza tym spełnia Twoje wymagania:
-"bezpieczny" dla dzieci - entlebuchery są pozbawione agresji, jak wszystkie szwajcary zresztą.
-nie powinien za bardzo polować - entle nie polują. No, może tylko na rzucane piłeczki. Szwajcary bardzo trzymają się domu i swojego stada.
-powinien pilnować domu i obejścia ale bez zbytniej agresji - mamy dom pełen rodziny i znajomych - Entel będzie obszczekiwał przybyszów, ale bez agresji. Jeśli zobaczy, że Ty darzysz ich zaufaniem, to nie będzie problemu i następnym razem będzie się cieszył na ich widok.
-nie powinien mieć skłonności do zbytniej chorowitości - entlebuchery nie są "przerasowione", są wytrzymałą, odporną i zdrową rasą. Nie wiem jak inne psy, ale moja Negra ma rok i jeszcze nigdy nie chorowała, a moje wizyty u weta ograniczają się do szczepień i odrobaczania.
-oprócz tego jak wszystkie inne psy - no to masz jak w banku

Minusem jest żywiołowość - podobnie jak w przypadku appenzellera entlowi potrzeba dużo ruchu i stymulacji umysłowej, żeby go zmęczyć.

Ponad rok temu też miałam z mężem taki sam dylemat!! Również zależało Nam na krótkiej sierści..... no i od 4 tygodni jesteśmy szczęśliwymi właścicielami Dużego Szwajcara

Pozdrawiam!!!

Długa sierść nie jest zła łatwiej się sprząta

iwona_k1 napisał(a):Długa sierść nie jest zła łatwiej się sprząta

Dokładnie
Natomiast co do gończego berneńskiego, to niekoniecznie jest to pies, który będzie się trzymał domu, tylko może się zachowywać jak wszystkie inne psy ras gończych... że o stróżowaniu nie wspomnę

Po przeczytaniu Twoich oczekiwań to ja bym się zastanowił nad Akitą ("Standardową" lub Amerykańską) - chyba spełnia większość oczekiwań. Może też być jakaś inna japońska rasa - http://www.hokkaido.pl/ - mniej popularne więc pewnie zdrowsze...

Nie wiem jak Duży Szwajcar, ale Berneńczyki to chyba niewiele z Twoich warunków spełniają

P.S. Dla mnie nr 1 jest oczywiście Berneńczyk (a dokładnie to Kruszon ) ale to ocena mocno subiektywna
Kolejne miejsca zajmują Mastif Tybetański, Akita Amerykańska i Pirenejski Pies Górski - u mnie psy poniżej kolana nie wchodzą w rachubę

No, poczytałem nieco o Akitach itp. Wierne, mądre, nieufne wobec obcych, o wiele niższa tolerancja w stosunku do dzieci od Szwajcarskich, niezbyt częsty gośc może być zaatakowany, trudniejszy w ułożeniu - zwłaszcza, że zostawałby z żoną (małą, która własciwie nigdy nie miała swojego psa) i dziećmi przez kilka godzin --Chyba nie za bardzo. I jeszcze jedno: jak stępić instynkt łowiecki u ras zaliczanych do pierwotnych? Wyzwanie duże i po prostu dla mnie nierealne. Poczytam jednak więcej o Szwajcarskich.

Witam .
Cóż ,została wspomniana akita , duży szwajcar , appenzeller i entlebucher . Jako jedyna hodowla w Polsce posiadam te rasy . Co za tym idzie doskonale znam charaktery , różnice , oczekiwania , trudności w wychowaniu czy ułożeniu . Ja kocham wszystkie szwajcarskie , miłością męża od 10 lat są akity . Dlatego mamy je w hodowli.... Zdecydowanie najłatwiejszym w ułozeniu jest duży szwajcar . Appenzeller czy entlebucher troszke trudniejszy , ale za to jak urosnie zdecydowanie lepiej przypilnuje domostwa, jest nieufny w stosunku do obcych ,nie da się przekupić .Duży odstraszy intruza samym wyglądem Akita trudniejszy w ułożeniu , ale jako dorosły cudowny , wierny ,oddany -tak jak appek -towarzysz . Pięknie strózuje , jak potrzeba jest ostry , ale nigdy do swoich .Rodzine ,również dzieci uwielbia ,pies cichy nie szczekajacy bez wyrażnej potrzeby . Przy akicie szczeniaku należy być bardziej konsekwentnym , bo potrafi postawić na swoim , ale jezeli hodowca pomoże , poprowadzi ,doradzi ,odpowie na każdy telefon z zapytaniem nie ma problemów.

Po 3,5 roku (wcześniej się nie dało) wreszcie mam Entlebuchera .