Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Napisane: **2011-03-20, 11:11**

Witam wszystkich :-)

Od dłuższego czasu sledze forum a teraz do Was dołaczylam. Rok temu zakochalam sie w DSPP i nosze sie z zamiarem kupienia suni tej rasy. Sprawa jest dla mnie o tyle nie latwa poniewaz 7 lat temu kupilam labradora i nigdy nie przypuszczalam ze pies rodowodowy ( mam dosc duze doswiadczenie w ulozeniu zwierzecia - posiadalam juz owczarka niemieckiego i owczarka staroangielskiego- bobtail ( pies pasterski ), jamnika i west white terrier :-)

, ze bede z nim miala takie problemy :-(

... W wieku 2 lat z lagodnego ulubienca rodziny stal sie nagle agresywnym psem atakujacym domownikow bez jakiegokolwiek ostrzezenia i powodu! Ani kastracja ani tez proba ulozenia psa nie daly rezultatu niestety. Byl tak agresywny ze weterynarz i behawiorysta zwierzecy proponowali uspienie Paca :-(

Nie mialam serca tego zrobic i wybralam inne wyjscie- mieszka teraz na wsi od 2 lat ( oczywiscie w domu ! ) u mojego wujka. Agresja niestety nie ustapila - nie daje sie glaskac , reaguje warczeniem na przywolanie do siebie itp... Dlatego teraz bardzo duzo czytam o hodowlach DSPP i szukam suni o nienagannej psychice ( mam 3 dzieci - 17 lat, 14 lat i 2 latka , suczke west white terrier - spokojna i kochana i kotke syberyjska o charakterze bardziej psa niz kota hahah )

Pozdrawiam wszystkich forumowiczow :-D

Napisane: **2011-03-20, 12:47**

Witam

Napisane: **2011-03-20, 13:18**

Witamy

My również jesteśmy z Gdańska :-)

Czy dowiadywałaś się u hodowcy na temat przodków Twojego labka? Jaką mieli psychikę? Czy byli jacyś osobnicy agresywni? Pytam dlatego, że też znam podobny przypadek agresywnego psa. Tylko był to golden retriever. Niestety co się okazało wśród przodków był osobnik bardzo agresywny. A pies oczywiście rodowodowy, po utytułowanych rodzicach itd.

Napisane: **2011-03-20, 13:23**

Witam gdańszczankę,o ile się orientuję to wśród forumkowych łysolków nie było przypadków agresji,zapraszam na trójmiejskie spacerki(nawet bez pieska) :-D

A z pomocy których behawiorystów z Gdańska korzystałaś?
Pozdrawiam :-D

Napisane: **2011-03-20, 13:29**

Witam serdecznie!
Jest na forum paru bardzo dobrych hodowcow "lysych" warto z nimi porozmawiac, napewno cos wiecej doradza :-D

Napisane: **2011-03-20, 14:39**

Dziekuje wszystkim za miłe przywitanie. Jeśli chodzi o Paca ( mojego agresywnego labka) to korzystalam z pomocy behawiorysty p Iwony Stosik . I ten stan agresji u niego tylko sie wzmagal. Stwierdzono najprawdopodobniej ze moze to byc przypadek wyjatkowej agresji albo choroby psychicznej- pracowalam nad psem ponad 2 lata ale jego zachowanie byly czasami przerazajace- kiedys wrocilam do domu a tu sciany zakrwawione - o malo zawalu nie dostalam ! I z pokoju wyszedl moj maz z poszarpana reka. Pytam co sie stalo? a on na to : nie wiem- siedzialem przy komputerze i nagle mnie zaatakowal! Horror i strach w domu! Skonczylo sie szpitalem i szyciem reki :-(

... Paco ma teraz 7 lat i od 2 lat mieszka na Mazurach u mojego wujka. Agresja nie minela niestety :-(

.... Odpowiadajac na pytanie o agresywnego potomka w hodowli to oczywiscie hodowca zaprzeczyl. Po jakims czasie poznalam kilka osob ktore rowniez slyszaly o agresywnych przypadkach zachowan psow z tej hodowli... ale to juz bylo duzo pozniej niestety po fakcie. W zyciu mialam juz do czynienie z wieloma rasami i psami i nigdy bym nie spodziewala sie tego ze labrador ktory byl kupiony z hodowli ( wszystkie psy mieszkaly razem z ludzmi ) moze stac sie tak nieprzewidywalny. A ze go kochalam i nadal kocham :-(

dlugo o niego " walczylam" . Dlatego jesli ktos chcialby miec labka to NIGDY nie polecę hodowli Lualaba we Włocławku. Takie jest moje zdanie.
Pozdrawiam wszystkich :-)

cieplutko

Napisane: **2011-03-20, 15:12**

Witam miłośniczkę DSPP :-D

Cudowne psiaki, pooglądaj galerię dużych, porozmawiaj z hodowcami, przemili ludzie.
W ubiegłym roku, kiedy szukałam psiaka, obdzwoniłam wiele hodowli. Naprawdę super się rozmawiało, wyczerpujące wyjaśnienia, ludzie z pasją. O wyborze hodowli zadecydowało wiele czynników - najważniejsze, to która hodowla akurat miała szczeniaki no i moje preferencje co do wyglądu suni a także odległość. Ale one wszystkie są cudowne (a moja oczywiście naj :lol:

). A charakter - anielski :-D

Napisane: **2011-03-20, 17:45**

Witam

Napisane: **2011-03-20, 18:48**

Witamy serdecznie :->

Napisane: **2011-03-22, 01:34**

Witaj kolejna Gdanszczanko ;-)

Kurczaczek, to bardzo przykre co piszesz. Tez mam tam jakies doswiadczenie z psiakami i jesli jest rzeczywiscie jak piszesz, ze zrobiliscie wszystko co sie dalo, a pies nie mial zadnych zlych doswiadczen, to serdecznie Ci wspolczuje.

Slyszalam, ze agresja u psa moze sie tez brac z problemow neurologicznych, ale nie mam pojecia jak to sie bada u zwierzat oraz z "jadlospisu" - podobno niektore zwierzeta moga miec problemy z powodu diety, ktora im szkodzi, a dokladniej pewnych skladnikow.

Moze glupio zaproponuje, ale moze mialabys jeszcze sily i chec skonsultowac sie z innym behawiorysta i weterynarzem...

Pozdrawiam cieplo.

Napisane: **2011-03-23, 23:57**

witam cieplutko
Jesli chodzi o naszego labradora to zrobilismy co w naszej mocy ( 2 lata trwaly nasze proby zmiany jego zachowan- tak jak wyzej pisalam) i nie bylo nic lepiej tylko gozej niestety. Weterynarz stwierdzil ze to jest problem neurologiczny a karmiony byl prawie zawsze Royalem. Jego zachowania nawet jest ciezko opisac bo u czytających moglaby wystąpic gęsia skora z przerazenia ... Potrafil nagle przyjmowac pozycje atakujaca i z rozpedem rzucac sie na wszystkich obojetnie czy domownikow( mam 3 dzieci to sobie wyobraz jak duzo musialam miec sily i cierpliwosci i " nerwow na wodzy" o ktorych piszesz) :-)

Pies nigdy nie mial zadnych zlych doswiadczen- strasze dzieci 14 i 17 lat i kochaja zwierzeta ponac wszystko i nie ma mowy o ciagneciu za ogon itp :-)

jak to sie zdarza u tych mlodszych bąbli ( najmlodsze dziecko urodzilam pozniej i Pako nie mial z nim kontaktu bo jeszcza malucha nie " w planach" :-)

)... dzisiaj mam tylko zal do hodowcy ze pewne fakty przede mna ukryli- ale nie bede sie o tym rozpisywac- teraz jestem juz troszke mądrzejsza :-)

...Behawiorysta powiedzial ze pies zachowuje sie jak czlowiek ktory jest chory na schizofrenie i ma ataki coraz czesciej albo ma urojenia.... ehh zycie....Do Paka nie mozna bylo sie odezwac a juz pieszczotliwym glosem wogole- od razu warczal, nie mozna bylo nawet spojrzec w jego strone- warczal a to co sie dzialo z jego oczami .... hmmm...jego ataki konczyly sie pogryzieniem do krwi niestety.... Teraz mieszka z moim wujkiem na Mazurach ( w domu oczywiscie ) i nie toleruje nikogo oprocz kotki :-)

....Jak wujek widzi ze psu zaczyna sie jego " atak " to stara sie nie byc w zasiegu wzroku bo wie jak to sie skonczy niestety...Mam nadzieje ze ta sytuacja juz mi sie nigdy nie powtorzy bo serce by mi peklo i moim dzieciom ktore przez lata plakaly i pytalay czemu Pakuś nas nie kocha....widac ze tak jak czlowiek to i pies moze miec chorobe psychiczna niestety....Pozdrawiam bardzo bardzo cieplo :-)

Napisane: **2011-03-24, 00:09**

Przepraszam za to co powiem ale ja bym nie ryzykowała w ten sposób jak Wy to robicie.Z tego co zrozumiałam to diagnoza została postawiona,"pies agresywny i nieobliczalny" a co będzie jeśli kiedyś ucieknie? a co będzie jeśli niespodziewanie zaatakuje i zabije człowieka? Czy to będzie wina psa? niestety nie.Jeśli pies jest taki jak opisujesz to moim zdaniem powinien zostać uśpiony.To jest bomba z opóźnionym zapłonem.Bardzo kocham zwierzęta i zrobię dla nich bardzo wiele ale na pewno nie postawię na szali życia ludzkiego.

Napisane: **2011-03-24, 00:35**

Nie ma za co przepraszac- masz calkowitą racje. Bardzo dlugo sie nad tym zastanawialismy i postanowilismy najpierw psa wywiezc tam gdzie wlasciwie nie ma bardzo rzadki kontakt z ludzmi- oprocz wujka i kilku osob bardzo sporadynie. Pako pomimo swojej choroby nigdy nie mial tendencji do ucieczek a mieszka na 3 hektarowym ogrodzonym terenie... Pako tam mieszka ponad 2 lata i wujek radzi sobie z nim w ten sposob jaki opisalam-zaznaczalismy ze jesli by psu sie jeszcze bardziej nasililo to od razu zostanie uspiony. Jego stan sie nie pogorszyl- teraz - moze to juz tez z racji wieku powoli- robi sie coraz bardziej ospaly i wiekszosc czasu przesypia i jest mniej aktywny...Tak bardzo bardzo ciezko jest zdecydowac czy pies ma zyc czy tez nie ale wzgledy ludzkiego bezpieczenstwa sa oczywiscie najwazniejsze.. Zaryzykowalismy starajac sie wziac pod uwage wszystkie za i przeciw starajac sie jednoczesnie zniwelowac prawie do minimum zagrozenie dla kogokolwiek... Minely ponad 2 lata i mam gleboka nadzieje za Pako doczeka w spokoju tam swoich ostatnich dni... Z wujkiem jestem w stalym kontakcie telefonicznym i wiem ze to bardzo odpowiedzialny madry i silny czlowiek ktrory by bez wahania podjal decyzje o uspieniu jesli by zaczynalo sie cokolwiek pogarszac... Na razie jest tak jak opisalam wyzej... Bardzo dziekuje za rade i jestem na tyle dojrzala ze wiem ze to wszystko co napisalas to bardzo wazne i madre uwagi. Pozdrawiam serdecznie