Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Piękne maluchy, bernusiom w czerwieniach bardzo do twarzy

Czerwony to jeden z trójki w tricolor.
Dziękujemy

Gratulujemy słodziaków

Dzisiaj, jak się okazało po osiągnięciach, odbyło sie ostatnie ważenie na wadze kuchennej (do 5 kg). Szczeniaczki wczoraj skończyły 4 tygodnie i ...
A miot H, proszę bardzo, dane z dzisiaj - 4 tygodnie:
- Aninbernus HETMAN - 4700g ( urodzeniowa waga 740g)
- Aninbernus HUZAR - 4250g ( urodzeniowa waga 640g)
- Aninbernus HOSSA - 4250g ( urodzeniowa waga 620g)
- Aninbernus HASH VALUE - 4800g ( urodzeniowa waga 520g).
Wniosek: najmniejsi/najlżejsi będą najcięższymi (pod warunkiem, że mają dobry apetyt i żądzę życia)
Szczeniaczki są już odrobaczone i zaczynamy przyzwyczajać sie do jedzenia z miski. Pijemy wode i mleko RoyalCanin (kupione na wszelki wypadek) z miseczki, jemy wołowy "tatar", twarożek, no i rozmoczoną karme. A i .... gryziemy, wszystko co napotkamy, nogi od mebli, szmatki. gryzaki (te najmniej chętnie), no i ... palce naszej panci. To uwielbiamy , pańcia troche mniej. Bacznie obserwujemy co się dzieje w mieszkaniu i bardzo sie cieszymy, gdy ktos nas weźmie na raczki i potarmosi. A my za to wylizujemy brodę, szyję i co jeszcze dosięgniemy

Maluszki są śliczniutkie, niech rozsną zdrowo, no i mysle, że ta waga kuchena nie na długo wystarczy

No i proszę, jak ten czas leci. Miesiąc życia na koncie szczonków.
Sielankowy spokój pierwszych tygodni za nami. Teraz przeszliśmy do okresu burz i naporu.
Maluchy rywalizuja o wszystko: o cyca mamy, o pieszczoty, o pierwszeństwo przy misce, no i ustalają hierarchię w stadzie. A więc warczenie, gryzienie, szczekanie, zapasy zajmują cały czas aktywności maluchów.
A oto i one:
Cała zaciekawiona gromadka

Dziewczynki

HETMAN "rozprawia się" z HASH VALUE

Chyba tuż przed snem (chłopaki z prawej, dziewczyny z lewej i z tyłu)

Świetne są i jakie już duże

trochę mało zdjęć
Cudne kulki

To jeszcze kilka zdjęć
.
Wszystkie razem

Hash Value

Hetman

Chwila skupienia

Ciekawe co ich tak zainteresowało

cudne kluchy

W tajemnicy wam powiem, co je zainteresowało: Po długim polowaniu z aparatem na rozbrykane urwisy, fotograf (mąż) sie zdenerwował, że albo ogonek albo .... wcale psa w kadrze nie było. Wtedy wpadłam na sposób (okazało sie, że trafiony). Zaczęłam zachowywać się jak przygłup, ćmokać, klaskać, strzelać z palców i ..... efekt w załączeniu - stanęły jak wryte. "I co się pańci stało?"

Szkoda tylko, że takie kluchy tak szybko rosną....

Pozdrowionka

Może uda się hodowcom osiągnąć zachowanie takich "klusiów" w dorosłości. Mąż mówi, że gdyby już takie zostały, to wszystkie mogłyby z nami pozostać. Ale póki co, to tylko żarty i marzenia. Ale dorosłe Bernusie też są cudne, nieprawdaż?

Anuta napisał(a):Ale dorosłe Bernusie też są cudne, nieprawdaż?

Prawdaż, prawdaż - zwłaszcza te z Aninbernusa

Dzisiaj wyszliśmy na dwór. Nareszcie przestało padać, choć słońca nie ujrzeliśmy. Maluchy ze zdziwieniem posmakowały źdźbła trawy, pogryzły opadłe liscie i napotkane gałązki. Radości nie było dość, bieganie, gonitwa i maminy posiłek na świeżym powietrzu. Prawdziwy piknik.
HOSSA zabrała się za (zmrożone przez pierwszy śnieg) pelargonie:


HUZAR i HASH wolały podebrane mamie kości:


HETMAN przyglądał im się z dezaprobatą:


A na koniec pogodziły się przy maminym "barze":

I fotorelacji ciąg dalszy:
HUZAREK rozgląda się: "Jak tu daleko do wszystkiego"


"O, mam coś ciekawego!"

"A może jeszcze coś znajdę?"

"HASH mam z tyłu, a gdzie pozostali?"

"HOSSA też cos kombinuje"

"O, HETMAN chyba coś wypatrzył?"

"No, nareszcie jedzonko, w samą porę!"

Pani Aniu, świetne są te maluszki... już nie takie malutkie wcale. U Was to teraz najładniejszy ogród w Aninie - tyle bernusi po nim pomyka

Babcia Astra też uczestniczyła w spacerze, ale do wychowywania szczeniat nie włącza się.
Gdy sie zbliżają, straszy je pomrukiem i otwartą, zębatą paszczą. Po doswiadczeniach Pragnienia miłości jesteśmy czujni i trzymamy dystans pomiedzy I i III pokoleniem

Śliczne łobuziaki