Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

W schronisku w Falenicy przebywa obecnie sunia w typie szwajcara. Niestety nie znam się na szwajcarskich rasach i nie mam pojęcia co w niej "siedzi", ale może sami ocenicie po zdjęciach. Mało o niej wiem - wygląda na młodą, została znaleziona strasznie głodna, zmęczona i niestety szczenna. Na razie jest bardzo wystraszona schroniskiem i wycofana, na spacerach bardzo grzeczna, trzyma się przy człowieku.
Jak ktoś chciałby psa w typie i jest z okolic Warszawy to warto zajrzeć.
A może komuś uciekła i znacie ją? Chociaż wiem, że nie miała ani chipa ani żadnej adresówki.

Tu jest profil suczki: http://www.psianiol.org.pl/adopcje?spec ... =1&id=2637

Pogubiłam się... ona jest szczenna czy wysterylizowana?

Być może jedno i drugie tzn byla szczenna i wykonali sterylkę aborcyjną.....

Wielkość raczej dużego szwajcara niż entlebuchera.
Piękne umaszczenie,w ogóle piękna sunia.
Na środkowym zdjęciu sylwetka i głowa jakby z rotweillera,zresztą co tam się doszukiwać...,piękna sunia.
Czy coś wiadomo na temat jej charakteru,usposobienia i stanu zdrowia??
Takich psów nie da się nie zauważyć-chyba nie błąkała się zbyt długo-nikt jej nie szuka??

Dzięki Olcia za linka, dobrze, że jest już na stronie.
Zapomniałam zapytać o sterylki, ale zapewne była aborcyjna skoro szczeniaków nie ma.

Co do charakteru to trudno powiedzieć, bo jest nowa. Tak jak pisałam, na razie wystraszona, nie ma ochoty wychodzić z klatki, ale na drugim spacerze już zaczęła troszkę się otwierać, węszyła i podbiegała co jakiś czas i przynajmniej nie ma już ciągle podkulonego ogona. Przez większość czasu niestety trzyma się blisko nogi, w ogóle nie ciągnie, tylko idzie obok, ja się zatrzymam, ona się zatrzymuje. Nie reaguje na gwałtowne ruchy, nie kuli się ze strachu, ale jak chciałam ją przywiązać do słupa żeby zrobić zdjęcie to jak na komendę zaczęła się szarpać próbując wyjść z obroży Jest zdrowa, przynajmniej dotychczas nic nie wyszło.
Jak na razie nikt nie zgłosił, że to zguba. Ale mam nadzieję, że jak w weekend przyjadę to jej już nie będzie.

Urocza sunia.Ma jakiś profil na FB?

moze to głupie pytanie, pewnie sprawdzaliscie ale ponieważ wygląda, że to absolutnie szwajcarka, czy nie ma wytatuowanego numeru?.

Oczywiscie,jeśli ktoś się pozbył szczennej suki , nie będzie jej szukał, ale.........

Usłyszałam, że tatuaż sprawdzano i nic nie ma, ale dla pewności jeszcze zobaczę jutro. Nie mam fb więc ja nic nie zakładałam, chociaż nie wykluczam że ktoś inny z azylu mógł założyć profil.

jak znaleziono Fredka to był sprawdzany pod względem tatuażu. Kiedy zadzwoniłam do Państwa z Jeleniej Góry w sprawie ich zaginionego bernenczyka to Pani powiedziała, że ich miał tatuaż w tylnej pachwinie. Warto też takie miejsca sprawdzić, bo jak się okazuje - nie zawsze robi się je w standardowych miejscach.
A czipa tez nie ma, tak?

Nie, czipa nie ma. Co do tatuażu, to wiem że ucho albo pachwina, będziemy ją jutro oglądać :)

Już sprawdzona, nie ma tatuażu. I dalej grzeczna na spacerach.

Up, Rajza dalej w azylu... O tyle dobrze, że zaczęła się cieszyć, na razie tylko do pracowników, za to tak, że mało zębów nie wybiła głową Na spacerze też lepiej, już nie trzyma się nogi. Ale widać że nie lubi dotyku, bo od razu spina się bez względu na miejsce.

trzeba dac jej troche czasu - w końcu zacznie dochodzić do siebie :) najwieksze efekty przyniesie stabilizacja w nowym, kochającym domu, czego jej zycze

Suka jest bezdyskusyjnie w typie szwajcara.
Uważam, że powinna trafić pod forumowe skrzydła.
Co o tym myślicie?

Ja jak zwykle deklaruję bazarki ?
Kto mógłby dać dt?
A może hotelik ze szkoleniem?
Podobny jak ma w tej chwili Dżamal

Co Wy na to?

a czy hotelik jest potrzebny? Jeżeli sunia nie ma problemów z agresywnością, jak Dżamal na początku, to moim zdaniem nawet DT ją wyprostuje na tyle, że szybko znalazłaby nowy dom. Tylko musi trafić na początku do kogoś, kto mógłby jej poświęcać na prawdę dużo czasu.

Solonek...
dt - byłby jak najbardziej ok, gdyby cudownym zrządzeniem losu się nam objawił, ale wiadomo, że wolny chętny dt to towar mocno deficytowy...
hotelik - w razie gdybyśmy dt nie znaleźli jest jakimś rozwiązaniem, zapewne lepszym niż schron

a czy jest w ogóle ktoś kto mógłby dać DT?

Ja mogę pomóc wystawiając na bazarki - niestety DT w tym momencie u nas w grę nie wchodzi

Rajza - bo takie imię robocze ma sunia ze schronu w Falenicy jest... po prostu cudna
Zddecydowanie w typie i gabarytach mocno zbudowanego entlebuchera.
Śliczna, zdrowiutkie zęby, ładna choć matowa sierść, zdrowe opuszki łap, czyste uszy, mocna zgrabna głowa, ładnie umięśnione ciało, proporcjonalnie zbudowana, nie jest zabiedzona, wręcz przeciwnie

Niestety sytuacja w jakiej się znalazła jest dla Rajzy silnie stresująca. Sunia jest mocno zagubiona w schroniskowej atmosferze. Wobec psów obojętna, wobec ludzi ostrożna i zdystansowana, jednak po pewnym czasie obcowania z daną osobą otwiera się.

Wg mnie ten pies NIE wymaga żadnego behawiorysty tylko zdrowego kontaktu z człowiekiem.
To normalna tylko mocno zestresowana sunia, która potrzebuje zwyczajnie spokojnego domu i czasu żeby komuś na nowo zaufać. Jest cicha (ani razu nie szczeknęła), zero agresji, łagodna zrówno wobec suk jak i psów, przyjazna wobec małych i dużych. Podczas spaceru nie dała się sprowokować ujadającemu zza płota burkowi, ani nie chciała uciekać, ani się nie odszczekiwała - po prostu szła przed siebie. Przypadkowo spotkane po drodze psy traktowała: małe - przyjaźnie, duże neutralnie. Nie zainteresowała się przebiegającym kotem. Za to z dużym zainteresowaniem reagowała na świergot ptaków. Nie boi się tupania, szurania, klaskania. Ale bardzo gwałtownych ruchów niestety tak. Nie zauważyłam, żeby jakoś gorzej reagowała na mężczyzn. Spokojnie mija samochody, rowery, wózki dziecięce, ect. Ale głośne nagłe dźwieki (spadająca za płotem deska) moco ją wystraszyły - wprawdzie nie chciała uciekać ale gwałtownie uskoczyła chroniąc zad. Możliwe że kiedyś coś na nią spadło.

hessa napisał(a): ... jak chciałam ją przywiązać do słupa żeby zrobić zdjęcie to jak na komendę zaczęła się szarpać próbując wyjść z obroży ...

mogę to potwierdzić - wiązanie jej do czegokolwiek wywołuje silny stres, chyba przywołuje jekieś niemiłe wspomnienia kiedy przywiązałam ją do drzewka żeby zrobić fotkę, przywarła do ziemi i zesztywniała, a kiedy dodatkowo stanęłam wyprostowana nad nią, niemal wprasowała się w podłoże :/ zdecydowanie lepiej znosiła tą sytuację gdy ja kucałam, ale wówczas próbowała się do mnie przyczołgać.

Prawdopodobnie była kiedyś na ciasnej uwięzi, o czym świadczy szeroka na 0,5 cm blizna po sznurku lub innym uwiązie, biegnąca od ucha do ucha na potylicy i na podgardlu. Normalnie tego nie widać, dopiero jak się rozchyli sierść. Gęstą sierść.

Nie reaguje na żadne komendy, nie jest nauczona chodzenia przy nodze, ale też nie szarpie ani ciągnie tylko idzie przodem na lekko naprężonej smyczy. Delikatnie skorygowana zwalnia. Na cmokanie reaguje odwróceniem głowy i ostrożnie podchodzi. Zatrzymuje się za każdym zatrzymaniem człowieka. Uważam, że bardzo szybko załapie o co chodzi z poprawnym chodzeniem na smyczy.

Trzyma się blisko człowieka, ale nie jest wylewna. Zawołana podchodzi, ale się nie tuli. Ostrożna i zdystansowana, ale nie histeryczna. Cały czas jest na czuwaniu, oczy i uszy dookoła głowy non stop bacznie lustrują otoczenie. Podobno to typowe entlowskie zachowanie.

Bez problemu pozwoliła sobie obejrzeć uszy, zęby, stopy. Macana po karku, pod brzuchem i łapana za uda, ogon, łapy reagowała spokojną obojętnością. Przy delikatnej próbie przewrócenia jej z leżenia na bok mocno się usztywniła. Nie próbowałam jej tylko podnosić (na oko waży jakieś 30 kg).

Wyprowadzona z klatki szła nerwowymi krokami, z ogonem pod brzuchem i na ugiętych nogach, w trakcie spaceru otwierała się stopniowo, były nawet momenty gdy ogon swobodnie podążał za psem, a nawet zamerdał (powitanie z przygodnie spotkanym kudłaczem). Nie chciała brać żadnych smaczków. Zabrana przeze mnie na dłuugi ponad dwugodzinny spacer po półgodzinie zaczęła się otwierać do tego stopnia, że pod koniec zasnęła mi z głową na kolanach podczas odpoczynku

Moje wrażenia - cudowna ale piekielnie zdezorientowana sytuacją sunia. Gdy znajdzie się w normalnych domowych warunkach u boku ciepłego i cierpliwego opiekuna, któremu zaufa, będzie bezproblemowym kompanem na długie lata.


pozycja jaką przyjęła po przywiązaniu do drzewka...kiedy stałam nad nią leżała z głową płasko na ziemi... :/


kiedy kucnęłam przed nią odkleiła od podłoża... ale ogon jak widać nadal wędruje maksymalnie pod brzuch




mocna klatka


Cud-miód-i-orzeszki














Czuję wooolnooość...


Czuję się bezpiecznie...





Mam zdrowe ZĄBKI :)






Halo! miłośnicy szwajcarów... czy znacie skądś to krzyżowanie łap




Sunia powinna jak najszybciej trafić do dt. Tylko w domowych warunkach jej skołatana dusza się uspokoi.
Jestem w stanie czasem podjechać do niej i wyprowadzić na spacer czy popracować nad podstawowymi komendami, ale pozostając w schronisku sunia będzie się wycofywać...

[youtube] https://www.youtube.com/watch?v=WA5RAaYJWPU [/youtube]