Agresja suczki względem innego psa

[torunia]

Niestety, znowu musze rozpocząć nowy wątek, dosyć nieprzyjemny, gdyś moja Tora dzisiaj zgłupiała!! . Nigdy nie przejawiała żadnych oznak agresji, względem nikogo, ani nas - ludzi, ani innych psów. Fakt faktem zdarzało się, że była zazdrosna o mniejszego kompana, gdyż myślała, że to ona była przed nim - mam nadzieję, że rozumiecie co mam na myśli. Nigdy jednak nie było to aż tak agresywne . Dzisiaj bawiłam się z nią na dworze wraz z chłopakiem i podszedł do nas Laki, a ona się do niego rzuciła . Nigdy nie widziałam w niej takiego agresora, normalnie jakby miała go zagryźć i to za nic . Zawsze to się oboje podgryzali nawzajem, tak raz dla zabawy, raz pół na serio, rozumiecie, gdy ona go nieco mocniej chwyciła, to on wtedy ją też i tak się podgryzali, ale dzisiaj ni stąd ni zowąd zaczęła go chapać za kark, a on biedny co miał zrobić, no też ją uchapał, ale on nie ma z nią szans...
Teraz pod wieczór również stała się agresywna wobec Lakiego. Nie dość, że wyjadała mu jedzenie z miski, to tata powiedział jej, Tora nie wolno, a wtedy Laki szedł, ona się odwróciła i znowu ni stąd ni zowąd chapneła go za kark i nie chciała puścić frania jedna! . Nie reagowała nażadne krzyczenie, ani klapsy, po prostu uwzieła się na niego. Nie mamy pojęcia dlaczego tak się zachowuje, nigdy przenigdy taka nie była. Zawsze traktowała go jak przyjaciela, jak towarzysza, razem biegali, bawili się itd. a tu nagle takie zachowanie z jej strony! Straszna zazdrość przez nią przemawia, poczuła się mocniejsza i wykorzystuje to. Co robić?

[MagdaMR]

A może Tora jest przed albo po cieczce? Suczkom w tym czasie buzują hormony i mogą być rozdrażnione. Mam w domu podobne kłopoty, właśnie w tym okresie.
Radziłabym Ci karmić psiaki w osobnych miejscach, bo micha to zawsze najbardziej zapalany temat.
Laki z czasem nauczy się nie wchodzić w drogę himerycznej koleżance i powinno być ok.

[torunia]

Ostatni i zarazem pierwszy raz cieczkę miała w grudniu, więc to raczej nie to, a miski maja zupełnie w innych miejscach, jedno na górze, drugie na dole. Jej agresja jest po prostu niczym nie uzasadniona . Nigdy taka nie była, zawsze potulna jak baranek, szczęśliwa, grzeczna, żadnych oznak agresji, lecz zawsze zazdrosna o Lakiego - ale nigdy aż tak

[Busola]

a może psie towarzystwo ustala ponownie hierarche

[torunia]

no tak, może i tak jest, ale co ja mam zrobić? przecież nie pozwolę jej zagryźć Lakiego!!

[AT]

Torunia tak naprawdę to trudno jest radzić w takich sprawach na odległość. Na takie zachowania psa może wpływać wiele czynników w tym i zachowanie domowników i jeśli się nie widzi tego wszystkiego to trudno gdybać czemu suka zachowuje się tak a nie inaczej. Jedno co mi przychodzi do głowy, że suka po prostu dojrzewa i faktycznie chce ustalić hierarchię w stadzie na nowo tym bardziej, że jeśli ostatnio pracowałaś nad jej lękliwością mogła poczuć się pewniej. Ja znowu CI polecę książkę ,,Pies, który kochał zbyt mocno" tam w bardzo przystępny sposób są poruszane problemy z którymi teraz masz do czynienia. Najlepiej jednak gdyby na miejscu pomógł Wam specjalista.
(a jeszcze jedno, czy sunia przypadkiem nie ma teraz ciąży urojonej - wtedy też może być bardziej rozdrażniona i awanturować się z byle powodu)

[meggy]

ja bym pokazala suczce ze jest wazniejsza od psa , piersza pieszczoty pierwsza jedzenie , karcac ja obnizacie jej pozycje w stadzie i ona biedna za wszelka cene chec utrzymac porzadek ! Mysle ze mimo roznicy wielkosci nie zrobi mu krzywdy..moze trzeba udawac ze sie nic nie widzi wrecz odchodzic gdy sunia go karci.Ja bym sprobowala ,sama mam taka jedze krew sie pare razy polala ,ba nawet szycie ostatnio bylo-lecz te madrzejsze psy schodza jej z drogi i wszystko jet oki gorzej z glupkami
aaaaa jak juz cos sie dzieje to ja odwracam uwage -czyli mowie hej np koko masz .......i natychmiast jest cisza

[MagdaMR]

Ostatni i zarazem pierwszy raz cieczkę miała w grudniu

No to teraz właśnie miałaby rodzić. Suki w tym właśnie czasie często są rozdrażnione.
Jeśli chodzi o hierarchię w stadzie, to powinnaś teraz obniżyć jej własną. Za ataki na kolegę najlepiej karać ją izolacją od Was - zamknąć ją gdzieś na trochę, to najbardziej dotkliwa kara, tylko musi być wykonana natychmiast po złym zachowaniu. Wrzaski i klapsy tylko ją nakręcają. Powinnaś wyprowadzić ją z miejsca zdarzenia zdecydowanie, lecz ze spokojem. Bardzo ważne jest panować nad nerwami (wiem, że to trudne) i nie popełniać błędow, które mogłyby utrwalić wzajemną niechęć psów. Wszelkie pieszczoty i nagródki sunia powinna dostawać jedynie w obecności mniejszego psiaka i oczywiście kiedy się w stosunku do niego właściwie zachowuje.
W ostateczności pozostaje jeszcze sterylizacja, która eliminuje agresję powstałą na tle hormonalnym, ale ja się do tego nie palę, chociaż też mam ten problem...

[AT]

Magda sterylizacja podobno i owszem może obniżyć agresję ale u samców u suk ze skłonnością do agresji może przynieść odwrotne skutki (tak czytałam nie jest to moja obserwacja)

[meggy]

Magda sterylizacja podobno i owszem może obniżyć agresję ale u samców u suk ze skłonnością do agresji może przynieść odwrotne skutki (tak czytałam nie jest to moja obserwacja)
Pozdrawiam Asia

to prawda Koko po sterylce jest gorsza niz byla!!!!! natomiast pies (as) jest super

Jesli chodzi o zmienianie hierarchi przez(niedoswiadczonego) czlowieka to moze sie to nie udac -gdyz przy czlowieku pies owszem bedzie karny lecz gdy zostana same -bedzie dzialal po swojenu

[anula]

U nas wprawdzie konflikty zdarzają się bardzo rzadko, właściwie wygląda to raczej jak ostrzejsza zabawa i raczej poza domem, ale jeśli akcja wzbudza moje obawy to zwyczajnie odwracam uwagę dziewczyn. Rzucam zabawkę, piłeczkę, albo wołam je wesołym tonem, a kiedy spojrzą to odbiegam kawałek. Nie zdarzyło się żeby nie poskutkowało. Bezpośrednio nie ingeruję, nie karcę żadnej z nich. Oczywiste jest, że muszą się dogadać same, przecież nikt nie może pilnować psów bezustannie. Juna to jeszcze szczeniak, ale widać że ma charakter, nie wiem która w przyszłości będzie dominować. Czas pokaże.

[MagdaMR]

Magda sterylizacja podobno i owszem może obniżyć agresję ale u samców u suk ze skłonnością do agresji może przynieść odwrotne skutki (tak czytałam nie jest to moja obserwacja)

To wszystko prawda, ale tu chodzi o wyeliminowanie jedynie okresowych agresywnych zachowań, wywołanych cieczką lub urojoną ciażą i planowanym "porodem". Pewna hovawartka "odchowywała" nawet wirtualne szczenięta! Problem polegał na tym, że te "szczenięta" były niewidoczne i suka rzucała się z zębami na domowników siadających na fotelu, bo tam własnie leżało jej wirtualne dziecko.
W przypadku Tory wszystko bedzie jasne, jeśli te agresywne zachowania wkrótce przeminą. Gdyby jednak nie, to dopiero będzie poważniejszy problem. Ale czy w ogóle istnieją agresywne bernenki...?

[MagdaMR]

Nigdy taka nie była, zawsze potulna jak baranek, szczęśliwa, grzeczna, żadnych oznak agresji, lecz zawsze zazdrosna o Lakiego - ale nigdy aż tak

Dla mnie to własnie wskazuje na przyczynę hormonalną - porujową.

[meggy]

"straszace" znam -agresywnych nie

[AT]

Jesli chodzi o zmienianie hierarchi przez(niedoswiadczonego) czlowieka to moze sie to nie udac -gdyz przy czlowieku pies owszem bedzie karny lecz gdy zostana same -bedzie dzialal po swojenu

Pewnie dlatego behawioryści zazwyczaj zalecają utwierdzanie wyższości dominanta ale tu o ile się dobrze orientuję jest niestety jeszcze problem różnicy w gabarytach obu psów. Ja się przyznam, że choć w histerię nie wpadam gdy moja suka ,,rozmawia" sobie ostrzej z innym psem to gdy robi to z psiakiem 3 albo 4 razy mniej ważącym niż ona to rozdzielam towarzystwo. Tylko, że ja mam ten ,,luksus" że mniejsza Gandzia pomieszkuje u nas raz na jakiś czas przez kilka dni i wtedy panny nie zostają same z sobą... gdyby to był nasz pies to na pewno bym musiała pomyśleć jak rozwiązać ten problem ostatecznie... Nie jest to łatwe dlatego zachęcam Cię Torunia do skontaktowania się ze specjalistą - zwłaszcza, że Twoja sunia ma kilka problemów które prawdopodobnie wynikają jeden z drugiego.

Magda - berneńczyk to PIES JAK KAŻDY INNY - zawsze to powtarzam jak się mnie ludzie pytają, czy one gryzą itp... Może też mieć agresywne zachowania - a w rękach kogoś kto rozpływa się nad pięknymi brązowymi oczami i pozwala mu na wszystko może być bardzo uciążliwym (a czasem niebezpiecznym) psem

[AT]

Nigdy taka nie była, zawsze potulna jak baranek, szczęśliwa, grzeczna, żadnych oznak agresji, lecz zawsze zazdrosna o Lakiego - ale nigdy aż tak

Dla mnie to własnie wskazuje na przyczynę hormonalną - porujową.

Madga też o tym pomyślałam i jeśli przejdzie jej to niedługo - znaczy, że to był dobry trop. Jednak to jest sunia, która dojrzewa psychicznie i może dopiero pokazać jakie ma prawdzie oblicze Moja sucz ,,rozkręciła" się dopiero w okolicy 2 roku i nie jestem pewna czy nie pokarze mi jeszcze jakiejś nowej cechy swojego charakterku

[MagdaMR]

Magda - berneńczyk to PIES JAK KAŻDY INNY - zawsze to powtarzam jak się mnie ludzie pytają, czy one gryzą itp... Może też mieć agresywne zachowania - a w rękach kogoś kto rozpływa się nad pięknymi brązowymi oczami i pozwala mu na wszystko może być bardzo uciążliwym (a czasem niebezpiecznym) psem

Jasne, że tak, tylko co innego agresywne zachowania, a co innego agresja wrodzona. Agresywne zachowania to takie, ktore dają się racjonalnie wytłumaczyć, a zatem i wyeliminować, lub co najmniej mocno ograniczyć poprzez zapobieganie czynnikom je wywołującym. Sadzę, że u berneńczyków problem agresji wrodzonej nie istnieje, lub jest marginalny. Niestety nie moge tego powiedzieć o mojej rasie. Dlatego ten temat jest dość często omawiany w gronie hovomaniakow, a mnie szczególnie interesuje, ponieważ adoptowałam sukę oddaną z trzech domów z powodu pogryzień domowników. Era jest już ze mną półtora roku i wiem, że chociaż barankiem nie jest i potrafi sie agresywnie zachować, to nie jest to pies agresywny. Dlatego bardzo różnicuje te dwa pojęcia.
Serdecznie polecam Wam książkę "Pies i człowiek" Jean Donaldson. Są tam świetnie wyjasnione te zagadnienia. Autorka tłumaczy tam także, że pies to zwierzę, a zwierzęta gryzą i nie ma w tym nic zaskakującego. Człowiek
może się jednak nauczyć zapobiegać takim sytuacjom. Myślę, że ja się nauczyłam, bo moja Era zamiast gryźć, obdarza mnie siarczystymi całusami, które oczywiście z prrzyjemnością odwzajemniam. Ale początki naszej przyjaźni najlżejsze nie były...

[MagdaMR]

Pewnie dlatego behawioryści zazwyczaj zalecają utwierdzanie wyższości dominanta

I jak najbardziej słusznie! Inaczej może sie skonczyć tragicznie. Mnie nie chodzi o obniżenie pozycji Tory względem mniejszego psiaka, tylko względem właścicieli - żeby jej uświadomili, ze zachowanie, którego oni sobie nie życzą, nie będzie tolerowane. Zachowujesz się źle - nie zasługujesz, zeby przebywać w naszym towarzystwie. Zapewniam, że to szybko działa! Tylko reakcja właściciela MUSI być natychmiastowa, żeby pies skojarzył kare z przyczyną.

[MagdaMR]

Madga też o tym pomyślałam i jeśli przejdzie jej to niedługo - znaczy, że to był dobry trop.

Ja głęboko wierzę, ze sunieczka wkrótce powróci do normalności. Ech, te nasze babskie fochy!

Aha i jeszcze jedno! Rozumiem, że jak dotąd przy tych atakach było dużo ryku, ale ani kropli krwi? Jeśli tak, to myślę, że jest to tylko straszenie, a nie prawdziwa agresja. Przecież gdyby Tora chciała, to już by malucha solidnie podziurawiła. Ja też mam małego psiaka i moje suczysko nieraz na niego ryknie, jakby go chciało zagryźć, co wygląda przerażająco, ale mały jest cały i zdrowy. Natomiast belgijka już parę dziur miała, ale tu nie było żadnych ryków, tylko od razu na serio i musiałam wkraczać z odsieczą.

[AT]

Tak więc agresja wrodzona jest marginalnym zjawiskiem u bernów (na pewno nie tak często spotykana jak u hovków). Chciałam jednak zaznaczyć tu, że berny zachowują się czasem też agresywnie bo wokół berneńczyków roztacza się taka aura, że to są super łagodne psy co to nigdy nikomu krzywdy nie zrobią... a to nie jest do końca prawda. Przez takie przedstawianie bernów w ciągu ostatnich miesięcy już 2 razy zwróciły się do mnie, tak po prostu na ulicy gdy szłam na spacer z psem, osoby które mają berna i mają z nim problem bo piesek przestaje być przyjazną kuleczką i oni są w szoku bo przecież to podobno takie ,,grzeczne" pieski (ja żadnym specem nie jestem ale może dlatego mnie zaczepiają, że w okolicy pewnie uchodzę za czubka co to z psem po polach z piłką gania i moja sucz czasem sprawia wrażenie wyszkolonej ) Dlatego staram się ludziom uświadamiać, że to pies i to duży i to jednak czasem z pewnymi inklinacjami do stróżowania (czyli czasem agresja terytorialna) i żeby mieć pewność, że wyrośnie na ,,milusią przytulankę" to jednak trochę pracy trzeba w to włożyć (raz w wybór szczona, dwa w wychowanie )
A co do agresywnych berneńczyków to do mnie w ubiegłym roku przyszedł cieśla który na widok mojego psa lecącego się przywitać (bo ona do ludzi którzy nas odwiedzają 0 agresji ) zamarł ze strachu w bezruchu. zawołałam moją psychiczną i powiedziałam, żeby się nie bał że ona tak z radości chciała się tylko przywitać a on na to, że go już ugryzł taki pies jak był u kogoś i to przez płot go capnął... pokazał mi nawet całkiem ładną bliznę po tym wydarzeniu i to była jedyna osoba, która w sumie mądrze zareagowała na mojego psa w przeciwieństwie do tych do to potrafią z nienacka od tyłu podejść w tłumie i pogłaskać psa po czubku głowy bez jakiegokolwiek pytania ,,czy można" a jak im się zwraca uwagę, że pies miałby prawo ugryźć w takiej sytuacji to mówią ,,przecież to takie łagodne pieski"

A w przypadku Toruni martwi mnie to co napisała w innym temacie o swojej suni - czyli to, że jest lękliwa. Dlatego boję się czy różne agresywne zachowania u suni nie będą wracać (na tle lękowym) w innych sytuacjach. Dlatego też jednak poszukałabym speca na miejscu, żeby pomógł domownikom uporać się ze wszystkimi problemami bo jednak jak się nie ma doświadczenia z psiakami to czasem trudno poradzić sobie z problemem samodzielnie nawet mając do dyspozycji dobre rady innych psiarzy.