Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Spróbuj z Lidką z Gdańska

Szam napisał(a):W Gdańsku macie Lidke od Misia (Miś był Berneńczykiem), Lidka jest behawiorystą.
Strona http://www.psipsycholog.com/index.html

http://www.canac.pl/

Kasia też jest dobra.

Szam napisał(a):Spróbuj z Lidką z Gdańska

Szam napisał(a):W Gdańsku macie Lidke od Misia (Miś był Berneńczykiem), Lidka jest behawiorystą.
Strona http://www.psipsycholog.com/index.html

Już rozmawiałyśmy telefonicznie. Otrzymałam dużo wskazówek więc czuję się dużo lepiej a co najważniejsze pewniej. Teraz widzę, że ten mój psiak nie jest najgorszy. Żadnych problemów przy misce (można rękę włożyć do miski czy bez przeszkód ją zabrać, nawet kości oddaje na komendę. W zabawach delikatny. Problem z naskakiwaniem mam wrażenie z każdym dniem mniejszy. Dzisiaj tylko 1raz. Zaczął reagować na przesuń się. Jest naprawdę dużo lepiej. Już wiem co mu pomaga. Spokojny, stanowczy głos działa najlepiej. Ściskam wszystkich serdecznie.

Super :)

Brawo brawo jeszcze raz brawo ...gratuluje determinacji,psiak i Wy "wyjdziecie na prostą" będzie dobrze .Może dotarlo do jego łepetyny co mu grozi za złe zachowanie ?/nie śmiejcie się jestem przekonana ,że ci nasi psijaciele więcej potrefią zrozumiec niż nam sie wydaje/.

Bardzo się cieszę. Powodzenia.

Trzymam kciuki, żebyście się z pieskiem dogadali

Trzymamy kciuki

Barbapapa napisał(a):

izu napisał(a):Tak czy inaczej, kastracja zawsze jest dobra, jeżeli pies nie jest repro.

Absolutnie się z tym nie zgadzam. Czasem wydaje się że są pozytywne efekty. A z reguły zachowanie psa zależy z grubsza od jego, szeroko pojmowanego, wychowania i stanu zdrowia.

Nie myślę tylko o zmianie konkretnego zachowania psa, ale tego, że samiec nie pełniący funkcji samca a nim fizyczne będący, po prostu się męczy.
Oczywiście, że największą rolę odgrywa wychowanie i szkolenie

Elżbieto, trzymam kciuki i życzę powodzenia w pracy!

Miałam do tej pory panów, psy w typie i rasowych, psy z reguły żyjące do 14 lat lub 7. . . i nie zauważyłam oznak "męczenia się". U znajomych gdzie też psy nie były kastrowane i żyły pojedyńczo lub w grupach nie zaobserwowałam takich oznak.
Ale może być tak, że poprostu nie umiem rozpoznać tego typu oznak. Czy mołaby Cie prosić o przykłady takich zachowań?

Ja też do tej pory miałam 4 panów i nie było żadnych problemow .Moj wet wychodzi z założenia ,że owszem może pojawić sie nadpobudliwośc ale u samca ,który choć raz kryl..

Moje spostrzeżenia w tej kwestii są następujące:
Dino od piątego miesiąca życia próbował dosiadać wszystko co się ruszało, był nie do opanowania. o szkoleniu nie było mowy, na niczym nie mógł się skupić.Ci co go znają wiedzą o czym piszę.dopiero kastracja pozwoliła nam na opanowanie psa. od momentu kastracji szkolenie psa stało się przyjemnością i dzisiaj prowadzenie nawet 4 psów w jednej ręce nie stanowi żadnego problemu.Dino stał się posłuszny, skupia się na tym co robi a kiedy trzeba i tak potrafi pokazać pazur.

raz zdecydowałam się na kastrację farmakologiczną z powodów medycznych i już nigdy więcej tego nie powtórzę!
Tylko ja kastrowałam "starego" ponad 5 letniego psa. Posypało się wszystko

Barbapapa napisał(a):Miałam do tej pory panów, psy w typie i rasowych, psy z reguły żyjące do 14 lat lub 7. . . i nie zauważyłam oznak "męczenia się". U znajomych gdzie też psy nie były kastrowane i żyły pojedyńczo lub w grupach nie zaobserwowałam takich oznak.
Ale może być tak, że poprostu nie umiem rozpoznać tego typu oznak. Czy mołaby Cie prosić o przykłady takich zachowań?

Nie chciałabym zaśmiecać tego wątku, więc krótko: brak apetytu, wycie, stany zapalne jąder( boksery znajomych), aż po nowotwory jąder( jeśli je pies posiada - jeśli nie ryzyko zmniejsza się do zera), śmierć psa sąsiadów, który po ucieczce za suczką został zagryziony.
To tyle z moich doświadczeń w tym temacie.

Czy ktoś wie jak zakończyła się ta historia?

Czy któryś z proponowanych behawiorystów pomógł Elżbiecie ?