Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Hej,
Mam taką sytuację i nie bardzo wiem gdzie napisać by się poradzić. Jeśli zly wątek, albo o zgrozo byl taki przepraszam najmocniej!

Moja mała, 3 miesięczna Caren, przekonała się w jakiś 80% do spacerów. Tylko jak smycz zostanie podpięta do szelek to się zaczyna diabelski taniec . Mała łapie smycz w zęby i ani rusz jej to wyjąć, nie działają smaczki i zabawki kompletnie nic. Chyba że złapie moją dłoń to wtedy puszcza smycz, ale trzyma dłoń w zębach...
Ta sama sytuacja pojawia się jak mała zorientuje się że jest nie daleko domu. Smycz w zęby a ty panisiu biegnij za mną. Na podwórku po powrocie ze spaceru, znów powtórka z wyjścia z domu, w tym że się siłuje i ciągnie.
Oraz proszę o podpowiedź co zrobić by mnie nie ignorowała? Nie słucha się wcale na spacerach, sporadycznie posłucha, a tak to ignorancja na 100% za to interesuje się innymi pieskami, ludźmi ciamkającymi "jaki piękny misio etc" oraz rowerzystami.

Jakieś porady? Rady? Popełniłam dziś bład przy próbie odebrania kości . Ale z mojej winy i biję się w pierś z własnej głupoty. I nie chcę popelnić kolejnych błedów przy próbie wychowania małego misia.

Pozdrawiam A.

wiwi14741 napisał(a):co zrobić by mnie nie ignorowała?

napisz jak wymyślisz!!!
A poważnie próbuj smaków, zabawy patykiem (u nas trzymany w ręku patyk działa jak czarodziejska różdżka - oprócz psów oczywiście). Z ludźmi też tak było na początku - po jakiś 2 miesiącach mu przeszło i jest... normalnie - potrafi olać ale chętnie się wita. Po prostu przyzwyczaił się do nich. Z psami dalej notoryczna masakra. Co do smyczy - jeżeli nie uda Ci się jej czymś zastąpić (np. patykiem - niech sobie niesie) to jest taki mniej przyjemny sposób: nasmarować smycz czymś niedobrym np. ostrą papryką. Nie stosowałem ale czytałem, że działa.

patyki moją damę nie interesują chyba że do obgryzania na leżąco bądź doopcia w górę, a to się mija z ideą spacerów :D Tak więc proszę o inne porady :D

Serio oczekujesz ze 3 miesięczny szczeniak będzie posłuszny...?

Proponuje iść do psiego przedszkola albo poprosić fajnego psiego trenera o kilka spotkań. Dlaczego? Bo z tego co piszesz, to problem jest w tym, za Ty nie za bardzo wiesz, jak ten Twój psiak w ogóle myśli. To Ty potrzebuje z wiedzy i umiejętności, i wlasnie przedszkole/dobry trener Cie tego naucza.

Bo uwierz, to naprawdę nie jest kwestia tego, być Ci tu napisać, jak nauczyć nie szarpania smyczy. Zaraz pojawi się kolejny takie problem, a po nim następny, jeśli nie zrozumiesz o co chodzi.

Ewentualnie możesz sobie poczytać np. Mrzewinska "Po obu końcach smyczy".

marieanne bardzo słuszne spostrzeżenie. Popieram pomysł.

Też sie zgadzam, z jedną poprawką w poniższym cytacie zamiast "ewentualnie" powinno być "warto byś przeczytała - powinnaś"

marieanne napisał(a):Ewentualnie możesz sobie poczytać np. Mrzewinska "Po obu końcach smyczy".

Książka znajduje się u mnie na półce i czeka w kolejce na przeczytanie. Nie chcę byście myśleli o rodzice zgodzili się na pieska a teraz jest problem.
Jestem osobą dorosłą a Caren jest moim 5 psem. Z poprzednim psem Wyżłem Niemieckim nie miałam tylu problemów co z tym malym szatanem. Psocił bo to normalne, ale to był całkiem inny pies. U mnie w domu od małego były duże psy np. Owczarki Kaukaskie, z nią był jedyny problem że nie wpuszczała każdego do domu :D
Caren to mały rozbójnik. Ale obawiam się że jeśli jej nie wychowam teraz to za 3-4 miesiące będzie siać postrach wśród domowników jak i również wśród ludzi co do nas będą przychodzić. Wiem doskonale że nauka przez zabawę, nie wymagam od niej dojrzalości 3 letniego psa.
Psie przedszkole póki co odpada. Raz z powodów finansowych a dwa mała jakoś niespecjalnie pali się na jazdy samochodem, czy autobusem.

wiwi14741 napisał(a):Ale obawiam się że jeśli jej nie wychowam teraz to za 3-4 miesiące będzie siać postrach wśród domowników jak i również wśród ludzi co do nas będą przychodzić. Wiem doskonale że nauka przez zabawę, nie wymagam od niej dojrzalości 3 letniego psa.
Psie przedszkole póki co odpada. Raz z powodów finansowych a dwa mała jakoś niespecjalnie pali się na jazdy samochodem, czy autobusem.

Ło matko...
przepraszam, ale pierwsze primo -berneńczyki to nie są agresywne psy. Naprawdę nie sądzę, żeby siała postrach kiedykolwiek... no chyba, że bardzo się do tego przyłożysz.
A drugie primo- wybacz szczerość- ale nie do końca wierzę, że ktoś kupuje dość drogiego w cenie nabycia jak i utrzymaniu, psa- a potem nie ma ok 200 zł na przedszkole.
Zaś co do problemów z jazdą, to unikając problemu z pewnością go nie rozwiążesz.
Ja ze swoją suczka miałam dość podobnie, ale im szybciej "wypracujecie" w niej przyjemność z jazdy, tym lepiej.
Powinniście zabierać ją na krótkie przejażdżki, które zawsze będą kończyły się jakąś przyjemnością dla niej np. spacerem czy zabawą.
A psie przedszkole polecam- obu wam się przyda

Wzbudza postrach swoją wagą i wielkością. Nie wmówicie mi że wczoraj babcia z yorkiem na rękach specjalnie wpadła na słup
Mój Wyżeł Niemiecki, Max też wzbudzał postrach z racji wyglądu. I mi było przykro i jemu też. Bo każdy uciekał na druga stronę ulicy. My mieszkamy w mieście jest tu trochę inaczej. Jak wypominał pies nie jest mój tylko mojego brata. Bardzo nie lubię jak ktoś krytykuje w stylu "na psa ciebie było stać a na szkolenie już nie?"
Szczerze nie widziałam jeszcze oferty za 200 zł w stolicy na przedszkole. Może źle szukam? To co znalazłam zaczynało się od 800zł.
Ja dopiero wróciłam z zagranicy, a uwierzcie mi że pomimo że mam doświadczenie i jestem osobą wykształconą mam problem z znalezieniem pracy. Mówię o dobrej pracy, nie żądam 5 tys na rękę i nie wiadomo czego.
Tak więc proszę o konkretne pomoce, a nie wydziwianie nie wiadomo czego.

wiwi14741 napisał(a):.
Tak więc proszę o konkretne pomoce, a nie wydziwianie nie wiadomo czego.

To jest konkretna pomoc i dobra rada aby znaleźć szkolenie
No i skoro pies jest brata to chyba on powinien się tym zająć, czy ja już się w tym gubię?
Jeżeli już widzicie, że nie radzicie sobie z psem, to obawiam się że i najlepsze internetowe rady nie pomogą, za to specjalista mógłby być przydatny.
Nie ma się co obrażać, po prostu takie wyjście wydaje mi się najlepsze .

Słuchaj, konkretne rady od nas dostałaś. Nie chcesz z nich skorzystać- to wielka szkoda. Wybacz, ale nikt tu Ci poradnika na wiele stron pisał nie będzie, bo Ty nie możesz przeczytać sobie kilkudziesięciu stron Mrzewińskiej. Z tego co czytam, to brak Ci podstaw i zrozumienia zachowań psa, a od tego trzeba zacząć.

i znów wzburzenie, nie powiedziałam że sobie nie radzimy, zapytałam tylko o jedną sprawę która sprawia mi kłopot. O szarpanie smyczy. Nie napisałam że nie radzę sobie. Teraz się zastanawiam czy w ogóle tutaj na forum będę pisać.

Czasem są takie sytuacje losowe że ktoś inny musi zająć się psem albo go oddać. Ja zdecydowałam że ją zatrzymam.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia dla wszystkich

Zacznij od rozładowania energii szczeniaka. Jak rozumiem masz podwórko do dyspozycji, więc nie powinno być problemu. Pobiegaj, pobaw się w przeciąganie szarpaka, piłką, co tam robicie. Na tyle długo by pies był padnięty.
Potem dopiero podepnij smycz. Uczcie się chodzić na smyczy albo na swoim podwórku albo nawet w domu. Mniej bodźców, łatwiej będzie zauważyć w czym problem.
Na początek można zrobić tak: po zmęczeniu po prostu podpinaj smycz, bez chodzenia i nie pozwalaj się nią bawić. Jeśli pies ma ulubioną zabawkę daj ją do zabawy z podpiętą smyczą - pies może nawet ciągać ją po ziemi. Jeśli pies umie siadać to nie pozwalaj gryźć smyczy i dawaj komendę siad, nagródź, zwalniaj po chwili. Chodzi o to, żeby się przyzwyczaił do przypiętej smyczy. Nauka chodzenia dopiero gdy przestanie zwracać uwagę na podpiętą smycz.

No i przeczytaj Mrzewińską to tylko 44 strony, a korzyść wielka

wiwi14741 napisał(a):(...) Szczerze nie widziałam jeszcze oferty za 200 zł w stolicy na przedszkole. Może źle szukam? To co znalazłam zaczynało się od 800zł. (...)

Źle szukasz
Dwie super-szkoły w Wawie, relacja ceny do wartości w obu rewelacyjna:
http://altopsy.com/szkolenie-psow/ceny/
http://www.kamiga.pl/psie-przedszkole.html

Edit:
Teraz doczytałem w innym wątku, że psiak nie chciał wychodzić za ogrodzenie i sprawiał wrażenie, że się bał.
To może wskazywać na bardzo poważne braki w socjalizacji. Można to nadrobić ale to wymaga sporej wiedzy.
W tej sytuacji naprawdę będzie lepiej jak skorzystasz z pomocy psiego przedszkola.
Drugie wyjście to bardzo uważne przeczytanie kilku książek i samodzielna praca, ale to nie będzie łatwe.

Swoją drogą naprawdę macie spore ceny w "stolycy"

W Gdańsku kształtują się w okolicach 200 zł

http://www.hauward.pl/przedszkole.html
http://www.lajka-szkolenie.pl/
http://www.team-oliwa.pl/index.php/tres ... rzedszkole

ja za swoje, o ile dobrze pamiętam , płaciłam chyba 250 zł.

2kreski napisał(a):Swoją drogą naprawdę macie spore ceny w stolicy

Możliwe, ale te dwie szkoły, które podałem to Ivy League (+ Cambridge i Oxford w gratisie).

baksak napisał(a):

2kreski napisał(a):Swoją drogą naprawdę macie spore ceny w stolicy

Możliwe, ale te dwie szkoły, które podałem to Ivy League (+ Cambridge i Oxford w gratisie).

Nie ma bata- nie będziemy dojeżdżać na PT
Ale jakbyś swoja szeroką wiedzą ogarniał też jakieś szkoły w gdańsku i mógł przypadkiem coś polecić- to jesteśmy chętne

baksak napisał(a):Zacznij od rozładowania energii szczeniaka. Jak rozumiem masz podwórko do dyspozycji, więc nie powinno być problemu. Pobiegaj, pobaw się w przeciąganie szarpaka, piłką, co tam robicie. Na tyle długo by pies był padnięty.
Potem dopiero podepnij smycz. Uczcie się chodzić na smyczy albo na swoim podwórku albo nawet w domu. Mniej bodźców, łatwiej będzie zauważyć w czym problem.
Na początek można zrobić tak: po zmęczeniu po prostu podpinaj smycz, bez chodzenia i nie pozwalaj się nią bawić. Jeśli pies ma ulubioną zabawkę daj ją do zabawy z podpiętą smyczą - pies może nawet ciągać ją po ziemi. Jeśli pies umie siadać to nie pozwalaj gryźć smyczy i dawaj komendę siad, nagródź, zwalniaj po chwili. Chodzi o to, żeby się przyzwyczaił do przypiętej smyczy. Nauka chodzenia dopiero gdy przestanie zwracać uwagę na podpiętą smycz.

No i przeczytaj Mrzewińską to tylko 44 strony, a korzyść wielka

wiwi14741 napisał(a):(...) Szczerze nie widziałam jeszcze oferty za 200 zł w stolicy na przedszkole. Może źle szukam? To co znalazłam zaczynało się od 800zł. (...)

Źle szukasz
Dwie super-szkoły w Wawie, relacja ceny do wartości w obu rewelacyjna:
http://altopsy.com/szkolenie-psow/ceny/
http://www.kamiga.pl/psie-przedszkole.html

Edit:
Teraz doczytałem w innym wątku, że psiak nie chciał wychodzić za ogrodzenie i sprawiał wrażenie, że się bał.
To może wskazywać na bardzo poważne braki w socjalizacji. Można to nadrobić ale to wymaga sporej wiedzy.
W tej sytuacji naprawdę będzie lepiej jak skorzystasz z pomocy psiego przedszkola.
Drugie wyjście to bardzo uważne przeczytanie kilku książek i samodzielna praca, ale to nie będzie łatwe.

Dziękuję serdecznie za odpowiedź!
Caren już nie boi się iść na spacer, jak ją pierwszy raz wyprowadzaliśmy to miała 2 miesiące, może dlatego się bała :) Książkę Mrzewińskiej już czytam, także dziękuję za podanie tej autorki :) Oraz stokrotne dzięki za podanie szkół :)

Można jeszcze polecić książki Gwen Bailey "Szkoła szczeniąt" czy "Szczenię doskonałe".
Nie są tak idealne jak Mrzewińska, ale może tam autorka wyjaśnia przystępniej?

baksak napisał(a):Zacznij od rozładowania energii szczeniaka. Jak rozumiem masz podwórko do dyspozycji, więc nie powinno być problemu. Pobiegaj, pobaw się w przeciąganie szarpaka, piłką, co tam robicie. Na tyle długo by pies był padnięty.
Potem dopiero podepnij smycz. Uczcie się chodzić na smyczy albo na swoim podwórku albo nawet w domu. Mniej bodźców, łatwiej będzie zauważyć w czym problem.

Ja bym tu dodała jeszcze, żebyś z tym podpięciem smyczy poczekała aż pies się wyciszy, jeśli zrobisz to z rozmachem od razu po zabawie to psiak uzna to za ciąg dalszy zabawy i będzie się szarpał ze smyczą

A ja po tym co piszesz nie polece Ci zadnej ksiazki bo nie sadze aby Ci pomogla, moze za jakis czas..
Kazdy pies jest inny, nie wazne ktory to twoj z koleji, i nie kazdy osobnik tej samej rasy ma taka sama psychike, bernenczyk tez moze stac sie postrachem dla otoczenia Porady na odleglosc nie sa dobre bo aby odniosly zamierzony sens, powinno sie zaobserwowac zachowanie psa, czasem pewne sygnaly nam umykaja
Jesli Twoj szczon nie jest chetny do podrozy samochodem czy komunikacja to jest teraz odpowiedni moment zeby go tego nauczyc i oswoic ze srodkami komunikacji bo czasem jednak trzeba sie gdzies przemiescic inaczej niz na wlsanych lapach i lepiej sie teraz tego nauczyc niz w doroslym zyciu przyplacic to ogromnym stersem psa i opiekuna
Polecam kontakt z Michalem Kaminskim viewtopic.php?f=18&t=11914 , ma chyba teraz tez szkolenia na Polach Mokotowskich. Jest hodowca bernenczyków, ma ich aktualnie 4 . I mial doswiadczenia z problematycznymi Oprocz tego ze je st trenerem to rowniez behawiorysta po szkole :)
Skupia sie na podczas szkoleń na psie i przewodniku

pozdr