Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Mam problem, aczkolwiek traktuję psa jak dziecko... mówię do niego identycznie, jak do mojej trzyletniej kuzynki Wszystkim w domu robi się niedobrze, jak mu słodzę że jest taki słodziutki <lol2> Czasem mam uczucie, że posiadam dziecko a nie psa! Z tym wiąże się też wychowanie... na wiele rzeczy mu pozwalam i odpuszczam. W ten sposób zachowuje się czasem jak rozpieszczone dziecko Też tak macie ah... nie idzie oprzec się temu berneńskiemu urokowi...

No cóż, ja też traktuję psy jak dziecko - kocham i wymagam

dokładnie-tak jak Tess.Tylko lekcji nie każę mu odrabiać

W moim zaprzyjażnionym sklepie przy każdych zakupach pada pytanie; "a dla córeczek co dziś zapakować "

Ha ha, mój F. stwierdził, że dzieci możemy mieć, bo z Omeną nieźle nam idzie

Owszem kchamy ale z pewną konsekwencją.Staram się nie karmić przy stole i nie wpuszczam do łózka.To moje terytorium.A poza tym kochamy ponad wszystko.

iwona_k1 napisał(a):Owszem kchamy ale z pewną konsekwencją.Staram się nie karmić przy stole i nie wpuszczam do łózka.To moje terytorium.A poza tym kochamy ponad wszystko.

U nas podobnie, tylko z pewną modyfikacją: ja staram się nie karmić psów przy stole, z rodziną już gorzej.

Moj mąż stwierdził, że mamy trzecie dziecko.Nasze dziecko nigdy nawet nie próbowało wchodzić do łóżka, a z karmieniem przy stole to różnie jest.

Mój tata mówi, że ma wnusię i wnusia! A ja zawsze chciałam mieć córę! śmiejemy się z mężem, że mamy parkę!

My z racji wieku traktujemy nasze psiaki jak wnuki,a jak tu wnukom nie pozwolić wejść do łóżka

Cóż... moja mama tez już się nauczyła, ze jej siódme wnuczątko jest kudłate i szczeka A ja Eśkę rozpieszczam do granic możliwości , ale też wymagam posłuszeństwa, a już bezwzględnie na spacerach - ale to dla jej bezpieczeństwa

Chcialam sprostować ;ja nie karmię innym się zdarza

anula napisał(a):

iwona_k1 napisał(a):Owszem kchamy ale z pewną konsekwencją.Staram się nie karmić przy stole i nie wpuszczam do łózka.To moje terytorium.A poza tym kochamy ponad wszystko.

U nas podobnie, tylko z pewną modyfikacją: ja staram się nie karmić psów przy stole, z rodziną już gorzej.

Oczywiście ja także mam czwarte dziecko :).Tez nie karmię go przy stole i nie wpuszczam do łóżka, ale poza tym traktuje jak dziecko- gadam do niego , bawie się z nim itd. Mąż się do tego ptrzyzwyczaił- robi to samo co ja, dzieciaki tez -mówią mama trochę zwariowała ale w sensie pozytywnym hahah:)

Ja uwielbiam nasze kudłate stworzenia - ale Synków kocham ponad życie i w żaden sposób nigdy nie porównuję psiaków do dzieci. Ale traktuję psiaki jak członków naszej rodziny, tyle tylko, że na nieco innych zasadach.