Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Wczoraj pojawił się problem w relacjach między Neska i Tiją. Poszłyśmy z córka z dziewczynami na spacerek do lasku. Jak tylko spuściłyśmy je ze smyczy Neska zaczęła atakować Tiję. Chwytała ją za futro, gryzła i warczała.Tija początkowo uciekała ale w pewnym momencie tez schwyciła Neskę za kark i zaczęła się wojna.Musiałyśmy obie panny wziąć na smycz, bo nie dało się spokojnie iść.Tydzień temu jak je puściliśmy na działce tez przez chwilę Neska zadzierała z Tiją, ale to trwało dosłownie chwilkę. W domu są raczej zgodne tylko czasem się podszczypują po uszach i pyskach ale to chyba z zazdrości jak jedną głaszczę.Boje się że w wyniku tych walk mogą sobie zrobić krzywdę, a jednocześnie ciągłe spacery na smyczy to nie jest wyjście. Poradźcie co robić.

może to głupie stwierdzenie - ale może Sunie po prostu się bawią, czasem te psie 'zabawy' wyglądają groźnie, są warczenia (jak się człowiek przyzwyczai to zaczyna rozróżniać warczenie ostrzegawcze od warczenia 'zabawowego'), są mocne zaczepki zębami (które mogą wyglądać groźnie).. nie wiem Doris - nigdy nie miałam suki

nie czuję się doświadczonym właścicielem dwupaka ale.....
staraj się nie wyróżniać głaskaniem którejś z suń....My staramy się robić wszsytko równocześnie....głaski,jedzenie,smaczki Może to zabawy a może po bliższym poznaniu nadszedł czas na ustalenia kto będzie rządził....?Niech się jeszcze ktoś mądry wypowie....

może być tak jak Drixon pisze a może one po prostu ustalają hierarchie?? u nas tez tak jest jednak nigdy żadnej krzywda sie nie dzieje, a jeśli będziecie je izolować to z ustaleniem hierarchii będą miały problem bo kiedy
ja mam dwie suki wkrótce będzie trzecia, i z moich obserwacji do ustalania hierarchii na dworze też musi dojść, może one ustaliły sobie w domu, że neska rządzi z tego co piszesz, więc na spacerze jeśli np tija pierwsza wybiegła do czegoś to rozzłościło neskę bo ona powinna mieć pierwszeństwo:) piszesz, że początkowo tija uciekała, nie czuła się jeszcze pewnie, przeprowadzka stressy... teraz czuje się pewniej i nie chce ulec, dlatego odgryza sie, w czasie takiej konfrontacji gryzanej i warczanej, któraś z suk w końcu odpuści, położy się w geście poddania i będzie wiedzieć, że nie ona rządzi i gdy np zapomni ze ona ma druga biec to później wystarczy tylko ostrzegawcze warknięcie tej dominującej:) ja bym nie izolowała ich tylko pozwoliła im zmierzyć siły, i się dogadać
ale ta konfrontacja powinna być pod waszym nadzorem, u nas teraz luna ma 16 miesiecy i ona jest tą drugą ale teraz zbliża się cieczka i luna próbuje zdominować chilke i również sa " walki"
w stadach wilków również sa takie "pozorowane walki" one po prostu nie mogą obgadać ze sobą szczegółów wiec jakoś poradzić sobie muszą:)

żeby było łatwiej napiszę z moich obserwacji kiedy do takich konfrontacji może dochodzić
- gdy przychodzą goście i każda chce pierwsza tyłek do głaskania wciśnąc
-przy jedzeniu
- na spacerach : np gdy coś zauważa i każda chce obszczekać, lub coś je zaciekawi np strumyk czy jakiś zapaszek, gdy zobaczą psa
- w zwykłej codziennej zabawie
- przy tresurze
tak jak Iwona pisała :
-nie wyróżniajcie żadnej
-miski dawajcie psom równocześnie i w odległości co najmniej metra
- nagradzajcie psy też różnie, smakołyki niech raz neska pierwsza dostanie a raz pierwsza niech tija będzie
( pozwoli im to zrozumieć ze miedzy sobą mogą wprowadzić Pierszczewo ale wy tego nie akceptujecie)
- gości poproście żeby jeden głaskał jedna jeden drugą a jak gość jest jeden niech najlepiej od razu nie głaska niech sunie sie uspokoją i jak później będzie chciał niech podejdzie do jednej i ja pogłaszcze a potem do drugiej niech inicjatywa głaskania od niego wyjdzie a nie będzie przez suki wymuszona
na razie więcej mi do głowy nie przychodzi ale jak jeszcze jakieś sytuacje z " naszego podwórka" nam się przypomną to dam znać :)

Musisz dobrze poobserwować czy to na pewno jest walka i czy są naprawdę wrogo nastawione względem siebie.U mnie co prawda jedna panna jest bokserką,ale takie "walki" toczą się bardzo często,a towarzyszące im odgłosy nieprzyzwyczajonym mrożą krew w żyłach. Zdecydowanie są to jednak tylko zabawy,chociaż sierść czasem fruwa w powietrzu, a bokserka wygląda potem jakby ją mole pogryzły Jak naprawdę mają jakiś konflikt to załatwiają go po cichutku- wystarczy,że jedna spojrzy odpowiednio na drugą,cichutko warknie i tamta natychmiast się wycofuje

Przede wszystkim musisz wiedzieć czy to jest zabawa , czy nie .
Jeśli masz problem z ustaleniem tego , to najlepiej poprosić doświadczoną osobę o pomoc w obserwacji.
Jeśli to nie jest zabawa , to tym bardziej poprosić o pomoc szkoleniowca lub behawiorystę.
Im szybciej tym lepiej , zanim się narobi więcej szkód.
Odradzam zostawianie psów samych , aby ustaliły sobie hierarchię .
Tym bardziej ,że nie wiesz czy któraś z suń zdecyduje się ustąpić , a co jeśli żadna nie będzie chciała?

Myślę,że najrozsądniej zapytać behawiorystę już teraz żeby stłumic problem w zarodku...

MB napisał(a):Odradzam zostawianie psów samych , aby ustaliły sobie hierarchię .
Tym bardziej ,że nie wiesz czy któraś z suń zdecyduje się ustąpić , a co jeśli żadna nie będzie chciała?

mi tez nie chodziło o to, żeby całkiem same:) chodziło mi o to, żeby od razu nie panikować i zobaczyć, właśnie poobserwować czy to aby nie zabawa, będzie widać czy któraś ustępuje, będzie odwracać łeb, podkulać ogon, i merdać aby rozładować atmosferę, będzie też się kłaść, i łapkami tę drugą uspokajać, żeby pokazać ze uległa tak to bynajmniej u nas wygląda, a jeśli żadna nie będzie chciała i się zetną bardzo to będzie to raczej widoczne, u nas jest właśnie etap, że żadna nie chce ustąpić, luna do tej pory ulegała ale coraz częściej się stawia, wtedy po prostu dłużej to trwa przekomarzanie ale jednak ustępuje.

iwona_k1 napisał(a):Myślę,że najrozsądniej zapytać behawiorystę już teraz żeby stłumic problem w zarodku...

Behawiorystka - dr Joanna Iracka, wypowiedziała się na ten temat w artykule pt. "Jak Paweł i Gaweł - agresja psów pod jednym dachem" w listopadowym numerze "MP". Oto parę zdań z tego artykułu:

"Konflikt między sukami pod jednym dachem jest trudniejszy do rozwiązania niż konflikt między samcami i o wiele niebezpieczniejszy niż niesnaski między osobnikami przeciwnej płci. Suki bywają o wiele bardziej nieprzejdnane w sporach i zdarza się, że ich celem jest nie tyle osiągnięcie wyższego statusu społecznego, ile wyeliminowanie rywalki z otoczenia.Częściej niż u samców trzeba sięgać po ostateczne rozwiązanie - całkowite rozdzielenie.
Jak uniknąć agresji pod jednym dachem - nie brać dwóch psów tej samej płci (zwłaszcza suk)

Potwierdzam to z własnego doświadczenia...

Cały artykuł jest do ściągnięcia na stronie www.psy.pl

Wszystko zależy od charakteru psów, nasza czwórka super się dogaduje
Najgorzej podobno jest gdy trafi się dwóch (lub dwie) takich, z których żaden nie chce ustąpic...

MB napisał(a):Przede wszystkim musisz wiedzieć czy to jest zabawa , czy nie .
Jeśli masz problem z ustaleniem tego , to najlepiej poprosić doświadczoną osobę o pomoc w obserwacji.
Jeśli to nie jest zabawa , to tym bardziej poprosić o pomoc szkoleniowca lub behawiorystę.
Im szybciej tym lepiej , zanim się narobi więcej szkód.
Odradzam zostawianie psów samych , aby ustaliły sobie hierarchię .
Tym bardziej ,że nie wiesz czy któraś z suń zdecyduje się ustąpić , a co jeśli żadna nie będzie chciała?

Sytuacja, o której pisałam ma miejsce wyłącznie na spacerze.W domu to raczej Tija jest tą która zawsze jest wszędzie pierwsza.Jeść dostają w tym samym czasie, smaczki też razem. Głaszczę je razem o ile są obie koło mnie.Zostają same w domu i jest spokój. Moje obawy wynikają z tego, ze na wiosnę wprowadzamy się do domu i pieski będą biegały wolno po terenie działki. Boję się czy podczas naszej nieobecności nie wezmą się na poważnie za futra i nie zrobią sobie krzywdy.

Myślę, że one sobie poustawiają co trzeba i będzie ok.Do nas w sierpniu przyszła Bianka i na początku Neska prawie wcale nie zwracała na nią uwagi a Bianusia obchodziła ją szerokim łukiem.Teraz kiedy się już u nas zadomowiła do od czasu do czasu dochodzi do różnych drobnych spięć a to Bianka podeszła za blisko Neski,która akurat drzemała sobie spokojnie,albo źle na nią spojrzała no i już jest powód do spięcia.Przeważnie zawsze atakującą jest Neska.Wynika to z błędu jaki popełniłam na początku.Kidy przyszła do nas Bianusia to Neska odczuła, że bardziej zajmujemy się nową sunią i poczuła się zagrożona i stąd ta agresja.teraz staramy się aby nasza pierwsza suka zawsze była najważniejsza i to ona pierwsza dostaje jedzenia,pierwsza jest głaskana aby poczuła się pewniej.Efekty już są Nie wspominam tu o Dinusiu,który jak wiadomo jest najważniejszy w stadzie

MagdaMR napisał(a):

iwona_k1 napisał(a):Myślę,że najrozsądniej zapytać behawiorystę już teraz żeby stłumic problem w zarodku...

Behawiorystka - dr Joanna Iracka, wypowiedziała się na ten temat w artykule pt. "Jak Paweł i Gaweł - agresja psów pod jednym dachem" w listopadowym numerze "MP". Oto parę zdań z tego artykułu:

"Konflikt między sukami pod jednym dachem jest trudniejszy do rozwiązania niż konflikt między samcami i o wiele niebezpieczniejszy niż niesnaski między osobnikami przeciwnej płci. Suki bywają o wiele bardziej nieprzejdnane w sporach i zdarza się, że ich celem jest nie tyle osiągnięcie wyższego statusu społecznego, ile wyeliminowanie rywalki z otoczenia.Częściej niż u samców trzeba sięgać po ostateczne rozwiązanie - całkowite rozdzielenie.
Jak uniknąć agresji pod jednym dachem - nie brać dwóch psów tej samej płci (zwłaszcza suk)

Potwierdzam to z własnego doświadczenia...

Cały artykuł jest do ściągnięcia na stronie http://www.psy.pl

Magda nie mogę znaleźć tego artykułu, możesz jakoś mi go podesłać?

Cały artykuł za niewielką opłatą można przeczytać tutaj:
http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika ... gawel.html

Ja swoje suki niestety w domu musiałam rozdzielić za pomocą zabezpieczających bramek dla dzieci. Mimo, że starsza suczka jest wyjątkowo uległa i zawsze ustępuje młodszej, tej to nie zdowala... Era nie pozwala Beldze zbliżać sie do ludzi, kanapy, swojego legowiska itp. O wspólnym jedzeniu nawet nie ma mowy. I nie polega to na straszeniu, czy potarmoszeniu za futro, lecz za każdym razem było to gryzienie do krwi, a dwukrotnie głęboka dziura od kła.
Całe szczęście, że poza domem - na spacerach i w ogrodzie - panuje między nimi zgoda. Jednak nigdy nie zostawiam ich razem bez nadzoru.

Nie wiem dlaczego mi się ten post zdublował... A jak usuwam jeden, to znika i drugi... Przepraszam!