Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Postanowiłam zadać to pytanie, bo w mojej dziewięcioletniej przygodzie z rasą, od jakiegoś czasu widzę ( lub słyszę) dość często o tej wadzie charakteru u suk. Nie spotkałam się jeszcze z lękliwym psem. Zaczynam, się zastanawiać, czy to akurat ja tak trafiam, czy to faktycznie jest problem
Jakie są wasze obserwacje?

Lękliwość u bernów występuje zarówno u suk jak i u psów. Moja była taka jako szczeniak. W naszym przypadku dużą rolę odegrała długa kwarantanna gdyż wyszłyśmy na pierwszy spacer w wieku 3,6 miesiąca. Musiałam dużo z nia pracować aby nabrała pewności siebie. Zauważyłam również zależność między rodzicami szczeniąt a potomstwem.
jeżeli rodzice są lękliwi to i ich potomstwo też moze być takie.

słyszałam o jednym znanym reproduktorze,który do odważnych nie należał.
Wydaje mi się,że u samców lękliwość maskowana jest agresją

Cefreud napisał(a):Wydaje mi się,że u samców lękliwość maskowana jest agresją

tia - to tak u suk lękliwość określa się ładnie mianem 'nieufna' ...
Lękliwe psy też są -nawet po ringach śmigają z ogonem na klacie,ale u suk chyba przymyka się oko na 'nieufność'

To fakt też widziałam lękliwe championy śmigające po ringu z ogonami pod brzuchem. Lękliwy reproduktor był ojcem mojej Lamii i jezscze mnóstwa innych dzieci. Z tego co wiem to osobniki tchórzliwe nie powinny być wogóle
dopuszczane do rozrodu.

heja. a nasza Vama jakoś specjalnie lękliwa nie jest, nawet wprost przeciwnie - lubi ludzi i inne psy, bez problemu wita się z obcymi (nawet chwilami za bardzo wylewnie :o)), ale na razie jest problem ze spacerami - niechętnie na nie łazi. Zwłaszcza w okolicach bloku - wyjdzie, siknie, i siada na pupie chcąc wracać do domu, nie chce iść dalej. Jak się ją wywiezie gdzieś do parku czy na jakieś łąki jest lepiej. Generalnie chyba chodzi między innymi o to, że ją denerwują odgłosy miasta - tramwaje, samochody, motocykle (te ostatnie mnie też ;P), chłopy z jakimś młotem pneumatycznym naprawiające drogę... Na razie próbuję delikatnej presji na zmianę z zachętą - puszczam smycz, odchodzę parę kroków i ją wołam. Z reguły zaczyna przychodzić, chyba że idzie ktoś obcy, to ta łajza się z nim wita i idzie z nim :).

Jak macie jakieś sugestie co do sposobów przełamania jej niechęci do spacerów - będę wdzięczny za sensowne porady :)

Ponieważ jest to temat bardzo mnie frapujący - a spotkałam kilka lękliwych suk na swojej psiej drodze - łącznie z moją obecną Demisią - chciałam zaproponować ankietę. Nie wiem jak dokładnie ją zatytułować, ale chciałabym się przekonać jak to jest na prawdę z tą wadą charakteru. Obawiam się że kiedy przyjdzie czas wyboru szczeniaka znów źle trafię i moje plany hodowlano - wystawowe runą ponownie...z drugiej strony, zakochana jestem w bernach po uszy i chcę wierzyć, że jest nadzieja... Czy można taką ankietę przeprowadzić?

Moża - poproszę pytania do ankiety i się zrobi

Ja spotykam często lękliwe suki ,uważam że taka suka nie powinna mieć szczeniąt ponieważ , uczy z tzw. :mlekiem matki " zachowań bojaźliwych ,uczy że człowieka ,zdarzeń ,sytuacji trzeba sie bać ,chować ,unikać .
Nie można lękliwości mylić z przestraszeniem się czegoś ,sytuacji ale też nie można jak wyżej napisano tłumaczyć tego nieufnością .Berneńczyk może nie jest psem przebojowym ale jak wzorzec pisze ma być psem pewnym siebie

Wstawiłam ankietę - przygotowaną na podstawie pytań Izy. W ankiecie istnieje możliwość wielokrotnego wybory (można zaznaczyć 7 z 14 możliwości).
Sama jestem ciekawa wyników.

Dzięki wielkie za ekspresowe tempo
Zachęcam wszystkich do wypełnienia ankiety - jest tu wielu stałych bywalców wystaw, doświadczonych hodowców i wieloletnich wielbicieli rasy, więc na pewno wynik ankiety będzie wiarygodny i oddający rzeczywisty stan berneńskiej rzeczy