Przepraszam, że się wtrącę. Nie szafujcie proszę tak łatwo psimi jajeczkami. To naprawdę nie jest obojętne dla organizmu. Mam 10-letniego hovawarta, którego dwa lata temu musiałam wykastrować z powodu przerostu prostaty. Po kastracji pies przytył cztery kilo - uprzedzę komentarze - miał dużo ruchu i była na diecie light. Bardzo zmieniła mu się szata - z prawie bez obsługowej stała się wiecznie kołtuniącym "puchem". Zdarza mu się też popuszczanie kropelek moczu. No i doszły problemy ze stawami.
Ostatnio i w internecie i np. w "Moim psie" pojawia się coraz więcej tekstów ujawniających negatywne strony kastracji samców. Podobno kastracja (brak testosteronu) źle wpływa na układ kostny, co w przypadku ciężkich psów jest oczywiście szczególnie istotne. No i pojawiają się informacje o tym, ze psy kastrowane są bardziej narażone na raka prostaty (nie mylić z łagodnym przerostem, który kastracja likwiduje).
Ja nie miałam wyboru, musiałam poddać mojego psa zabiegowi, lecz gdyby nie było to konieczne, na pewno bym tego nie zrobiła.
Nadmierny temperament młodego samca zwykle z czasem się zmniejsza.
Pozdrawiam serdecznie - miłośniczka bernów, od ok. dwóch lat podczytująca Wasze forum.
, niewiem czy chyba chodze w jakiś złych godzinach, bo psa luzem spotkałam raz który był pokojowo nastawiony, mam wrażenie że mieszkam w jakimś zaściankowym miejscu gdzie pies to buda i kojec 
na trasie którą zna bez psów idzie całkiem ładnie ale jak pojawi się jakiś pies to już gorzej... Jak nie zobaczę tego psa wcześniej to jestem pozamiatana(a dodam ze ważę tyle co on) przez jakiś czas nosił kolczatkę niestety ale nie będę latać po osiedlu jak głupia za smyczą a ludzie potem pretensje mają.(mi. taki mój sąsiad kiedy Berni chciał się przecież tylko przywitać a jego huski zaatakował go (Berni się specjalnie nie bronił dalej do niego z ogonem...) to on z wielkimi pretensjami(mało powiedziane...zaczął wyzywać, przeklinać do 14 letniego dziecka 
