Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Bardzo ,bardzo Wam Dziękuję za tak ogromne wsparcie,myślę ze najgorsze mamy za sobą ,,,,oby,,,,,,. to tylko kilka dni a z całego życia człowieka a tak wiele doswiadczeń .Nigdy nie myslałam ze tak bardzo potrafię kochać zwierze,że mysl o tym ze może odejść /a wiadomo kiedys to nastąpi/odbierze człowiekowi jakiekolwiek racjonalne myslenie,nie wiem czy ja w ogóle myslałam.Jedno wiem na pewno i to pamiętam ze ryczałam na okrągło.Bogu moge tylko dziękować ze mam mądrego lekarza i w takiej sytuacji po prostu mysli i mną dryguje.Ale basta o mnie ,przecież to o dzidziunia chodzi .Donoszę szczęśliwa i oczywiscie dalej opuchnięta od płaczu ale już płaczu radosci ze spartuniek przełamał kryzys.Dzis już zaliczył troszeczke dłuzszy spacerek oczywiscie musieliśmy pomóc mu wstać bo jeszcze jest bardzo słaby ale co najważniejsze kiedy zobaczył biegnącego ulicą pieska najzwyczajniej w swiecie jak gdbyby nic sie nie stało zaszczekał.Co prawda głosem przypominał raczej głodne 4 tygodniowe szczenie ale zaszczekal .Zjadl już dziś trzy ugotowane malutkie posiłki /Kazik oczywiscie na suchym a ja jakoś jeszcze nie mogę nic przełknąć/ale dla nas ma to wartosć wygranej w TOTka .od strony medyczne wyglada tak .Wyniki krwi w normie ,przeswietlenie płuc żadnych zmian od ostatniego przeswietlenia, usg jamy brzusznej nic nie wykazało/żadnych guzków kregosłup jak na jego wiek na prawde w dobrym stanie ,jedynie zwyrodnienie pięty.Oboje z doktorem rozłożyliśmy ręce ,nie wiemy co było powodem takiej zapasci. Spartek dostał dwie kroplówki przez 10 dni dostanie witaminę B12 + leki na to zwyrodnie. Myslę ze już najgorsze mamy za sobą i to tak jak mówię dzieki temu ze lekarz który zajmuje sie moimi psami jest tak po ludzku dobrym człowiekiem oraz waszej życzliwosci ,ogromnemu wsparciu/ja po prostu fiksowałam i wcale sie nie wstydze do tego przyznać/.Cała spartkowa rodzinka bardzo Wam Dziekuje a dzidziuś przesyła swój uśmiech
tu już sie uśmiecham

Obrazek został zmniejszony.
a tak leżałem chory

Obrazek został zmniejszony.
Bodzio czuwał też przy dziadziulku

Obrazek został zmniejszony.
a to mój spacerek króciutki co prawda ale już cos

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.
i jeszcze raz pogodny uśmiech dla forumowiczów


Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Super wieści, Pozdrawiamy.

Wow, jaki piękny uśmiech, a mi się oczka spociły ze wzruszenia i radości, ze już jest dobrze
Bardzo się cieszę Sparteczku, że wracasz do formy, jeszcze pokażesz innym weteranom, jak się śmiga
Trzymaj się dzielniutko i zrób coś żeby Twoja pani zaczęła jeść Musi mieć siły, żeby Cię przytulać
dla wszystkich spartków

Dobrze czytać dobre wieści
Życzymy dużo zdrowia i szybkiego powrotu do pełni sił

Alu ciesze sie, ze juz jest spokojnie. Usmiech Spartunia mowi wszystko.
Wasze obawy sa dla mnie zrozumiale. Wiem co to strach i obawa o zdrowie
staruszkow. Moj Irko ma 12,5 roku.
Zycze Spartusiowi duzo zdrowka, bo wspanialych wlascicieli i kachany domek ma.
Glaskanka dla wszystkich psiakow i pozdrowienia dla was.

Dzięki Ala za dobre wieści Spartusiu twój uśmiech jest powalający , wracaj do zdrówka .Pozdrawiamy cieplutko .

Pani Alu bardzo się cieszę, że kryzys zażegnany! Wspanialy uśmiech mowi wszystko!

Super wiadomości

Spartusiowy uśmiech jest bezcenny, Sawa im jest starsza tym bardziej przypomina ojca, uśmiech mają identyczny.
Przesyłamy serdeczne buziaki

Bardzo bardzo dziekujemy .Dzis dziadunio spał do 7,30 zerwaąłam sie jak oparzona i poleciałam sprawdzić bo taka cisza w chałupie była a on bidulek już po 5 rano meldował ze chce wyjsc na siku.Spokojnie sobie kochaniutki spał .Spacerek zaliczyliśmy teraz dziadunio spi oczywiscie w kuchni żeby coś mu czasem nie umknęło z dobrosci stołu. .jeszcze raz bardzo wam wszystki mdziekujemy.

super wieści! Dzielny z niego dziadziuś i niech z Wami będzie jak najdłużej w zdrowiu :) pozdrowienia dla wszystkich, a dla Spartków mizianki, zwłaszcza dla rekonwalescenta

Ufff, odetchnęłam z ulgą, oby tak dalej. Mizianka dla dziadunia.

nie na darmo imię Spartan nosi Dziadziuś trzymaj się
Alu i Kaziku siły i moc powodów do radości

Spartuniowi dzieki bogu jest troszeczkę lepiej,jednak sam już tyłu nie podniesie.Musze za każdym razem mu pomóc.Po prostu dzwignąć tył postawić na łapki rozmasować je i potem powolutku ruszamy. Z domu wychodzimy przez taras żeby miał do pokonania jak najmniej schodów.Spacerek bywa krótki czasami ogródek czasami pospacerujemy po ulicy i powrót przerywany przystankami na odpoczynek.Bywa tez tak że za bardzo przyspieszy i się przewróci.Wtedy odpoczywamy znowu nabieram powietrza w płuca i pomagam chłopaczkowi wstać.Te nasze wspólne spacerki przeplatane są moimi łzami rozpaczy/kiedy upadnie/ na przemian ze łzami radosci/jak uda sie nam wstać za pierwszym razem i dalej dziarsko ruszyć/.Nie wiem ile jeszcze mamy czasu dla siebie ale póki starczy mi sił bede walczyła o każdy kolejny dzień dla niego.Dlaczego o tym piszę ,żeby uświadomić was jak bardzo starość przyjaciela jest trudna jak zmienia nasze życie. Kiedy radził sobie sam otwierałam drzwi i razem z cała gromadką wybiegał na podwórko,jedzenie też nie było problemem, nasypałam do miski karmę ,czy ugotowane i wspólnie jedli .Dziś szykuję mu zupełnie inne posiłki, malutkie gotowane porcje podana woda bo sam do niej nie dojdzie.W całym domu porozkładane chodniki żeby łatwiej było mu sie poruszać,a jeszcze niedawno biegał na ringu w Gorzowie
Ostatnio sąsiadka patrząc na nas spytała mnie dlaczego go nie uspię ,wiem pewnie najprościej by było uśpić,czasami też dopadają mnie chwile zwątpienia,ale wtedy siadam na chodniczku obok dzidziusia a on patrzy z taką miłością i ufnością mi w oczy że wracają siły i wiara że damy rade,że jeszcze nie czas.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.
tak bardzo jest szczęśliwy kiedy może być z resztą gromadki i czuć się potrzebny/myje uszko Oleńce

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.
powrót ze spacerku,,,, te wyrwane włosy to efekt mojego podnoszenia,,,, ten młotek to na mnie,,,, ale preziu się nie gniewa jak widać jest uśmiechnięty po wspólnym spacerku

Obrazek został zmniejszony.
chciałam wam jeszcze powiedzieć że w tak trudnych sytuacjach sprawdzają sie prawdziwe przyjażnie,to wielka siła i dar od Boga kiedy mamy przy sobie takich ludzi.Bardzo wam dziękuję.
Pozostałe spartki mają sie dobrze.Dzieki bogu na zdrowie nie narzekają, co nie które nie ziemsko szaleją /czytaj żabcia vel Polcia-diabołek wcielony i złodziej nieziemski-własnie ma zamiar rąbnąć słoninke ptaszkom

Obrazek został zmniejszony.
za to możemy pochwalić sie Kuleczką.Testy psychiczne zdała idealnie 5/5.PrzeSwietlenie też mamy już za sobą HD A ED O/O,,,,,,,kilka zdieć dla pani Alicji dodam ze Kuleczka to ulubienica kazika ,wiecznie siedzi mu na kolanach,zresztą jak pozostałe spartkowe kobitki

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.
szalejąca Gabrysia z żabcia ,,Bodzio oczywiscie grzeczny

Obrazek został zmniejszony.
Gabrysia

Obrazek został zmniejszony.
Misieńka,,,,,, wiadomo zastanawia sie czy warto wychodzić na dwór ,,,,,,może zmarzne,,,,,chyba wróce do sypialni,,,,

Obrazek został zmniejszony.
spartki Z dzidziusiem

Obrazek został zmniejszony.
Swiąteczna Arcia

Alu, napisałaś o Spartkowej starości w innym wątku i zanim ja skończyłam pisać, przeniosłaś ten post tutaj.
Więc umieszczę to tutaj :
Alu, jak zwykle, poruszasz ważne sprawy i robisz to tak, że wyciskasz łzy wzruszenia. Bo to o czym piszesz, to jest miłość w najczystszej postaci.
Nie jest trudno kochać, gdy piękny pies, pełen życia i jeszcze dumy przysparza -ale gdy przyjdzie starość i to wszystko, co czasem trudno unieść- zapach, bezradność,problemy z wypróżnianiem, jak to starość.
Pamiętam mojego 19 to letniego Amigo jak bardzo starał się być pożytecznym i słabiutkim głosem szczekał pod bramą i patrzył niewiele widzącymi oczami na nas, czy jesteśmy z niego zadowoleni. Jak Toy biegła i przyciągała go za obrożę, gdy wołałam psy, bo dziadziuś nie słyszał i jak psy stały i czekały, gdy nie nadążał za nami. Pamiętam jego zawstydzenie, gdy wstawał i zostawiał po sobie kałużę. Pamiętam, jak bardzo kochały go wtedy Toy i Amba i jak jego wygląd nic im nie przeszkadzał.
Też mieliśmy chodniczki i specjalną szeroką deskę na schodach ze strzebelkami, żeby łatwiej było chodzić. Gdy Ami nie mógł zaakceptować pampersów, ustawicznie walczyliśmy z problemami w utrzymaniu czystości,
też trzeba go było stawiać na nogi i robiliśmy to, bo mięśnie miał już słabiutkie,. ale on stale chcał być z nami i czasem uśmiechał się tak, jak Spartek na Twoich Alu zdjęciach.
Z czułością wspominam tą jego starość, tyle mnie ona nauczyła i tak pomogło to doświadczenie, gdy później musiałam się zmierzyć z odchodzeniem bliskiego człowieka.

Może jeszcze raz napiszesz w takim miejscu, żeby jak najwięcej ludzi mogło dotrzeć, bo mało mówimy o opiece nad starymi psami.

Bardzo trzymam kciuki,żeby się dziadziusiowi polepszyło, może jeszcze będą lepsze dni-mam taką nadzieję!!!

Madziu masz rację napisałam w dziale zdrowie ,,,,,,starosc ale przeniosłam bo sobie pomyslałam ze pisze o starosci swojego psiaka a nie ogólnie i dlatego przeniosłam ale to co napisałaś o swoim kochanym staruszku to tak jakbym spartunia widziala.Tak bardzo chce być potrzebny jak by na usta cisnęły mu się słowa skierowane do nas do czlowieka,,,,,,,,no przecież jestem mimo swoich ułomnosci moge sie jeszcze na coś przydać,,,,,,, a ja go po prostu kocham za to że jest ,może moje ciało odczuwa jego nieporadność/dzis to nie ma żadnego znaczenia/ ale serce ciągle mocno dla niego bije ,bo jak wymazać z pamięci te cudowne wpólnie spędzone lata .Napisałaś ze śmierć czworonoznego przyjaciela pozwoliła Ci łatwiej zniesć rozstanie z bliskimi ludzmi,i to prawda.Może nie powinnam pisać w tym wątku ,może to zbyt osobiste ale staram sie zrozumieć starość nie tylko przez Spartunia .W tej chwili i mama i tato borykają się z chorobą nowotworową.Muszę być też dla nich oparciem ,bo jeżeli ja nawale to kto.Może ktoś sobie pomysli ,,,,,,,jak można porównywać psa z człowiekiem,,,,,,,ja nie porównuje ,,ja ich po prostu tak samo kocham są dla mnie wszystkim ,,,,,,,,,,


Dobrze Madziu masz rację przeniose ten post do działu starosć ale prosze przenieś i swój post.

Trzymamy kciuki za Sparusia , życzymy mu dużo , dużo zdrówka Polcia rośnie jak na drożdżach

Spartuś dzielny chłopak , dużo zdrówka Dziadziusiu

w Waszej galerii jak zwykle popłynie łezka wzruszenia
Kuleczka jaka fajna dama