Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

tak to był wstęp
Sabi namawiała Gorga, aż ten się dał namówić na szleństwa i chwilę potem wyglądali tak


a potem to już za szybko biegali i tylko ogony albo kawałki tułowia mi wychodziły

Super! Ja czekam na takie widoczki, tylko Junka musi jeszcze podrosnąć.

Asiu to normalne na kilkadziesiat zdiec większa połowa to albo ogony albo kawalki pyszczka.Sniegu to wam zazdroszcze.

Śniegu to nam napadało, tak niewinnie około 14 zaczęło parę płatków z nieba lecieć, aż ty po chwili sypnęło całkiem konkretnie

Ale śniegu!!
Fotki extra :D

świetne zdjęcia jak ty dajesz rade z tyloma psiaczkami

lekko nie jest
ale tak na prawdę, to najbardziej mnie wkurza, że muszę tyle pracować i zawsze mam wyrzuty sumienia, że mam za mało czasu dla moich zwierzaków. Już nie mogę się doczekać, aż skończę ten dom budować i się przeprowadzę, tam będę miała więcej miejsca, część pracy przeniosę do siebie, a z części może za rok czy dwa będę mogła zrezygnować i na pewno elementy toru agility sobie postawię
Na razie staram się poświęcać każdą wolną chwilkę moim czworonogom i dzielnie mi w tym pomaga mój mąż

no to świetnie
ja również maże o takiej gromadce
mam dom warunki ale niestety 2 córki i troszke innych rzeczy związanych z jedną z nich
może kiedyś no i narazie tylko Ramzio
ale podziwiam cie bardzo
pozdrowionka i uściskaj psiaczki

A teraz kilka zdjęć z Sbusi pracy

tu Michaś opierając się na Sabci ćwiczy samodzielne siedzenie i powiem szczerze, że już całkiem nieźle mu to wychodzi. Jeszcze parę miesięcy temu wytrzymywał około minuty, teraz spokojnie do 10 minut sam potrafi siedzieć., Jak widać jest to dla niego spory wysiłek, a Sbusia lubi przy Michasiu leżeć


tu z Monisią, olbrzymim sukcesem było to, że Monia odwracała wzrok w kierunku psa, na wszystkich zajęciach jest tak, że po 5 minutach zasypia i nic jej nie interesuje, nie nawiązuje kontaktu. Tu na początku Sabusia leżała obok, próbowaliśmy rozluźnić jej rączkę, bo ma tak spastyczną, że nie można jej odwieść od tułowia


ale jak widać udało się i Monisia nie dośćże pozwoliła Sabusi wcisnąć głowę i się przytulić, to jeszcze popatrzyła na małą, dla nauczycielki prowadzącej Monisię to było niewiarygodne, mało jest rzeczy, które potrafią zwrócić uwagę Moniki


A tu już zupełnie inny typ zajęć, u mnie w szkole
sprawdzaliśmy czy rozweselona Sabusia może przewrócić, bo przecież nie tylko agresywny pies jest niebezpieczny, ale nawet taki łagodny jak Sabusia, jak ją się rozbawi i zacznie uciekać, to może przewrócić


potem Sabi sprawdzała, czy dzieci dobrze wykonują żółwika i czy można go przewrócić

Robicie wspaniałe rzeczy. Serdecznie gratuluję. To jest piękne.

Aśka, świetne zajęcia. Do dzieciaków można mówić, mówić i mówić, jednym uchem wpada, drugim wypada, ale te same treści przekazane w tak atrakcyjny sposób pozostają w pamięci na długo.

W każdej szkole powinny być takie zajęcia Asiu z Sabrinką robicie coś wielkiego przed duże W, dla tych dzieci ! Pełne uznanie dla Was!

a to z dzisiejszego spacerku kujawskiego

Piękna modelka, ten włos rozwiany...

Asiu robicie z Sabriną wielkie rzeczy. Podziwiam i gratuluję.
Dziewczyny jesteście wielkie.
Pozdrawiam i miziam Twoją gromadkę

Dziękujemy bardzo za miłe słowa - my po prostu robimy to co lubimy najbardziej

A ostatnio kupiłam Sabusi wózek do ciągnięcia, na razie malutki plastikowy, żeby się dziewczyna przyzwyczajała, że za nią coś turkocze, ale najpierw trzeba się z nim oswoić, a przy okazji wykorzystałam go do ćwiczenia z Sabusią wchodzenia na ruchome przeszkody, przecież nie tylko kładka się rusza, nie

Po kilku minutach pierwsze koty za płoty

Sabusia odpoczywa na pańców łóżeczku


Dziś dostała nowe posłanko, nareszcie doszło - zamówione miesiąc temu

fajne wielgachne posłanko, szkoda tylko że tyle podłogi zajmują ale i tak w łóżeczku pańci najlepiej
w każdym razie wydaje się bardziej stabilne, mo materac jakieś dziwne kształty przybiera

Sawa już zazdrości.

Posłanko wielgachne, normalnie panu się coś pomyliło, bo miało być mniejsze trochę, ale to i tak drobiazg, bo moje dwie koleżanki dostały swój rozmiar, ale inny kolor, jedna całkiem do przyjęcia, a druga chciała brązowe, a dostała czerwony, ale taką wściekłą czerwień

A posłanko jest niewiele mniejsze od naszego łóżka, ale zamieniać się z Sabusią nie zamierzam