Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

A tak w związku z tym, że włócząc się po forum zabłądziłem do działu o berneńczykach (co mi się rzadko zdarza) i przeczytałem Twój post, że Coco jest mało przytulaśna. Odpowiem Ci tutaj, żeby już nie rozwalać tamtego wątku. Z Teslą też tak było i wątpię, żeby to była kwestia socjalizacji. Zsocjalizowany to on jest naprawdę super. Niczego się nie boi i wszyscy są jego przyjaciółmi. Ale jak chciałaś go pogłaskać to odsuwał łeb. Pod brodą a i owszem, bo brzuszku - rewelacja, ale po glowie nie lubił. Przytulanki... nie dłużej niż 30 sekund - potem albo się bawimy albo spadaj.Nigdy nie zabranialiśmy mu spać z nami a on kładł się koło nas a jak gasiliśmy światło to wstawał i szedł do siebie. Co ciekawe z czasem zaczęło się to zmieniać. Głaskania po głowie dalej nie lubi ale zaczął się kłaść koło mnie na podłodze i piszczeć "Pan nie bądż świnia podrap troszkę" Stopniowo zaczął się sam przytulać i zasypiać, kłaść głowę na kolanach. Co raz częściej przychodzi do nas w nocy (tak na godzinę, dwie i idzie sobie do siebie). Mizianki też stały się fajne ale bez przesady - zabawa jest lepsza. Myślę, że to kwestia charakteru danego egzamplarza a nie socjalizacji. Nie powiedziałbym, że jest psem wymagającym dużo czułości. Zainteresowania i uwagi tak, ale czułości... Zobaczymy co będzie dalej, bo cały czas się to zmienia. Za to zdecydowanie jest psem towarzyszącym. Gdzie my tam on! Idziemy do kuchni - idzie z nami do pokoju - idzie z nami, na balkon na papierosa - idzie z nami (teraz już nas opieprza piszczeniem i szczekaniem "palcie szybciej bo zimno", ale siedzi z nami), zamknięcie się w osobnych pokojach nie wchodzi w grę - totalna awantura - "nie siedzicie w jednym pokoju to przynajmniej drzwi mają być pootwierane!" (i tu pojawia się problem np. łazienki - całe drzwi podrapane). Także czekaj i obserwuj jak to się zmienia.