Berneński etap. Sonia i Goran.

[basso_077]

Pasztet nie daje sobą pomiatać, potrafi o siebie zadbać i w odpowiednim momencie "odgryźć się". Robi to jednak tak błyskawicznie, że chyba nikt nie byłby w stanie złapać takiej akcji obiektywem aparatu. Może kamera dałaby radę.
Gutek nie ucieka przed bliźniakami, wręcz odwrotnie - pozostawiony przez Gorana sam do niego kica - łazi po nim, przeskakuje przez grzbiet, podgryza łapy i włazi pod ogon

[basso_077]

Dzisiaj zdjęcia z serii "podglądnięte". Zza firanki

Goran - O! Firanka się poruszyła! Może zawołają do domu na "michę"!


Oj, nie... zdawało mi się. Spróbuję pokazać Soni kto jest górą






A jednak coś się za tą firanką dzieje


Pójdę sprawdzić


Sonia - Czyżby miał rację?


Goran, wracaj! Tam nikogo nie ma!


Ejże, może jednak się mylę? Coś mi nie pasuje ...


Nie, to fałszywy alarm! Trzeba wrócić do zabawy




No i może troszeczkę odpocząć, poobserwować co dzieje się za ogrodzeniem?




*********************
Szał kleszczy minął. Na razie mamy spokój. Albo wyniosły się gdzie indziej albo fypryst i exner dobrze nas chronią.
Niedługo wakacje i pancia będzie miała dla nas więcej czasu. Może i te upały będą bardziej znośne?

cdn.

ps. oczywiście z wyniesieniem się kleszczy, to był żart

[basso_077]

Od wielu tygodni tuż obok naszego domu trwają prace budowlane. Niedaleko naszych terenów spacerowych czyli prawie "za miedzą" powstaje lotnisko Lublin. W związku z tym nasza dotąd spokojna ulica zamienia się w szeroką szosę. Ciągle krążą ciężarówki, pracują spychacze i inne ciężkie sprzęty. Ma to wpływ na samopoczucie bliźniaków. Dobrze czują się na swoim terenie oraz już wiele metrów od niego. Wyjście tuż za bramkę stanowi dla nich nie lada wyzwanie. Z jednej strony cieszą się na widok obroży i smyczy, bo lubią spacery, a z drugiej strony niepokoją się. Odzyskują pewność siebie dopiero z dala od tego całego rozgardiaszu. No cóż. Musimy jakoś przetrwać ten okres, a później przyzwyczaić się do zwiększonego ruchu samochodów.
A tu krótka scenka rodzajowa.
http://youtu.be/lIQjOwSEQ6U

[basso_077]

Wczoraj bliźniaki przeszły chrzest bojowy - spacer wśród samochodów, tłumu ludzi, a w tym rozbawionej młodzieży oraz dzieci od 0 do kilkunastu lat. Dwa idące "łeb w łeb" przy nodze miśki wzbudzały u niektórych ludzi strach, u niektórych zachwyt, a jeszcze inni wyciągali ręce do głaskania. A dlaczego tak wyszło? Bo wybraliśmy się na lotnisko w celu oglądania zachodu słońca. Czy to nasza wina, że wczoraj i dzisiaj są dni Świdnika i wszystkie imprezy (czyt. koncerty polskich gwiazd) odbywają się na sąsiadującym z nami stadionie AVII? A do tego trwa przebudowa szosy i nie ma innej drogi na lotnisko? Trzeba było przejść przez te dzikie tłumy.
Ale zanim nadszedł czas na ten wieczorny spacerek sobota minęła zupełnie normalnie - koszenie trawnika i inne prace ogrodowe i domowe. Pańcia wychodziła z domu, później wracała. Czemu jednak nie brała nas ze sobą?

Ja też chcę iść!


Goran, zobacz!


Auuuuu!!!! Weź mnie!!!


Nareszcie wspólny spacerek Piękne jest nasze lotnisko, prawda?


ps. przeszły chrzest bojowy, ale zachowywały się świetnie - na pewno na początku były troszkę zestresowane, ale ich zachowanie, opanowanie, reakcja na komendy były na najwyższym poziomie. Byłam z nich bardzo dumna.

[basso_077]

Upały dają nam się wszystkim we znaki. Spacerujemy teraz o wiele wcześniej niż zwykle. Po powrocie nie wyściubiamy nosa z domu aż do późnych godzin wieczornych, chociaż nawet o 20.00 termometr wskazuje 30 st.

Rano, gdy wychodzimy z domu ulice są jeszcze puste, nie jeżdżą samochody i nie widać ludzi. Jednak na naszym kawałku nieba ktoś nie śpi, ktoś się przemieszcza w przestworzach.


Rześki poranek i trawa mokra od rosy dają fajne uczucie świeżości.



Codziennie punktualnie o 6.00 przelatuje nad nami samolot wiozący pasażerów z południa na północ.


Ale nie tylko samoloty fruwają nad nami. Przeganiamy również ptaszyska z trawy - a co! niech nie próżnują!


Mamy wrócić? ok!


Goran, poczekaj! I tak cię dogonię!



A widzisz? Szybciej Goran, szybciej! za mną!


Pańcia mówi, że na Barbórkę takie pióropusze jak mój ogon przypinali sobie górnicy....
ale podobno w innym miejscu


Goranku, powiedz mi, nad czym tak rozmyślasz? wspominasz?


Lubimy naszą przylotniskową łąkę.








Wszystko co dobre szybko się kończy i czas wracać do domu. Wędrujące po niebie słońce przypieka coraz bardziej, a w domu czeka miska pełna świeżutkiej wody


cdn.

[saba&mlis]

Jak zawsze blizniaki fantastyczne
mizianki dla futrzakow

[basso_077]

[wiki1710]

Ewuniu, historyjka obrazkowa jak zwykle z humorem

A bliźniaki jak to bliźniaki - piękne jak zawsze i tak cudownie zgrane

Ściskamy całą rodzinkę (Paszteta oczywiście też)

[katty]

Widać ,że wspaniale ze sobą są zgrane ,zapewne potrafią się ze sobą doskonale bawić. Śliczne psiaki

[Milla]

Ewuniu, historyjka obrazkowa jak zwykle z humorem

A bliźniaki jak to bliźniaki - piękne jak zawsze i tak cudownie zgrane

Podpisze się pod tym, bo co tutaj więcej dodać?

[Julian]

Ale Sonia wyrosła

[basso_077]

Za kilka godzin wyruszamy na urlop Przygotowania do wyjazdu idą pełna parą od kilu dni. Z tej okazji Pańcia nas również "wyprała" ... w balii Dobrze, że chociaż w wężu była ciepła woda

Jako, że ta "przyjemność" nie należy do przyjemności wymyślono jakąś dziwną zabawę i padło na to, że to ja mam pójść na pierwszy ogień. Ja, tzn. Sonia.


W balii było strasznie, nie to co tutaj, na trawce


I niby teraz jestem ładniejsza?!


Goran, szykuj się ! teraz na ciebie kolej!








No co ty! Goran! wracaj! zmykaj pod węża!




Jednak warto było przejść te tortury czuję się świetnie


a i Goran wyprzystojniał


Kolorowych snów i do zobaczenia po powrocie :)

[Roma]

Biedactwa, takie tortury musiały przechodzić , choć i moje burki przygotowywały się na przyjazd koleżanki i kolegi
Dinuś w szponach Dorci

Obrazek został zmniejszony.

[dorciaj]

Ewa, bliźniaki masz cudne! . Było mi bardzo miło poznać Cię osobiście .

Romcia... no naprawdę musiałaś wstawić moje zdjęcie ... taka nieuczesana jestem .

[basso_077]

Roma, jeśli już tak mówisz o swoich psach, to raczej należy pisać "Burki", a nie "burki". Masz super psiaki - przytulaśne i piękne

Dorcia, mnie również było miło poznać Was osobiście. Dziękuję, że wstrzymałaś się z wyjazdem od Romy i poczekałaś na nas

Na krótką fotorelację z minionego dnia zapraszamy jutro z rana, bo dzisiaj już padamy na buzię - przygotowania do wyjazdu, wcale nie taka krótka podróż no i TYLE nowości i atrakcji.

Tymczasem pozdrawiamy odwiedzających naszą stronę

[basso_077]

Po wielogodzinnej podróży dotarliśmy do Romy doberniając Jej czworonożne towarzystwo :)


Poznawaliśmy teren ...


później poszliśmy na spacer i gdyby nie gwałtowny deszcz pochodzilibyśmy dłużej...


a tak wyglądaliśmy, o właśnie tak! - jak zmokłe kury.





Po południu dwóch panów walczyło o względy Sońki, a ona szczekała i szczekała ...


później odpoczywaliśmy.


Przed wyjazdem z domu wiedzieliśmy, że będziemy mieli okazję zapoznać się z większymi braćmi.
Hej, młody, co tak skubiesz? Dobre to jest?


A tutaj kto mieszka?


To też berneńczyk tylko troszkę przerośnięty


Fajnie tutaj jest

[dorciaj]

Ewa, a które to takie Lotki ciekawe było, że aż jej do żłoba zaglądało?

Szkoda, że Waszych zdjęć po spacerze nie wstawiłaś? - z Was też pewnie były niezłe zmokłe kury

[basso_077]

To Sonia jest cały czas bardzo ciekawa wielkiego i brązowego Z mniejszym i czarnym lubi się droczyć biegając wzdłuż ogrodzenia (lubi być ganiana ), wczoraj nawet była przez moment u niego w gościach. Widać było, że miała stracha pt. "i co teraz?" Po wyjściu z tarapatów bardzo długo konik był przez nią oszczekiwany, oczywiście zza ogrodzenia
A co do zmokłych kur, to ja wyglądałam nieciekawie. Bardzo nieciekawie

[basso_077]

Wczoraj razem z Sonią i Pańciostwem wróciliśmy z Jaśkowej Polany. Ogólnie wyjazd był bardzo udany. Poznałem Biankę i Dino oraz Pokera (według Pańci był to Perkoz ) i Neskę. Szkoda, że Jaśkowa Polana jest tak daleko od nas, bo chętnie bywałbym tam częściej Przez te kilka dni pobytu dużo czasu spędziliśmy w aucie. Dla mnie, wytrawnego podróżnika samochód kojarzy się ze spaniem - wchodzę do auta i zaraz po ruszeniu .... kładę się i zasypiam. Byłoby tak również i teraz gdyby nie Sońka-Wiercipięta Zobaczcie co ona wyprawiała Muszę pogadać z Pańciostwem, aby następnym razem Sońka jechała z dala ode mnie. Może w bagażniku?

[basso_077]

Ubiegła niedziela była ważnym dniem dla Soni. Wybraliśmy się w odwiedziny do LucyS, czyli do DT, w którym w grudniu 2010 r. mała, wystraszona i niedożywiona sunia znalazła wikt i opierunek oraz ogrom miłości i ciepła. Tam przebywała aż do końca stycznia kolejnego roku, aby 5 lutego przekroczyć progi mojego domu. Nie przypominała wówczas już w ogóle zabiedzonego psiaka z grudniowych fotografii Była już uroczym szczeniakiem skorym do zabawy i psot. Wniosła w życie mojego domu ogrom radości, przewróciła moje życie do góry nogami.
Na poniższym kolażu widać jaką metamorfozę w wyglądzie przeszła od grudnia 2010 do ubiegłej niedzieli. Pierwsza fotka przedstawia sunię z grudnia. Na drugiej to Sonia już zadbana - taka piękna przyjechała już do mnie - rozbrykany trzpiot Trzecie zdjęcie, to obraz Soni w dniu dzisiejszym. Moja królewna



Zanim jednak pojechaliśmy do LucyS byliśmy bladym świtem na dłuuugim spacerze, po którym Sonia padła jak pies Pluto



a Goranisko pełniło wartę