Forum na FB

Tutaj można informować o nowościach na istniejących stronach, o nowych stronach...a także dyskutować na temat stron WWW

Moderator: saba&mlis

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-09, 09:40

◄ SZWAJCARSKIE HISTORIE ►

Dziś wspomnienie forumowej „Anuty”:

Pierwszym moim Berneńczykiem była zakupiona w kwietniu 2004 roku po przedwczesnej, jak mi się wtedy wydawało, śmierci 9-letniego Podhalana GOMBEY’a DAGLEZJA Hebenus – nasza Gwiazdeczka-Astra (*). To właśnie właścicielka hodowli pani Ania poleciła nam Forum Szwajcarów. I tak, trochę przypadkowo, zaczęła się moja bernusiowa miłość. Właśnie, ta niespełna czteromiesięczna suczka, przywarła do mojego kolana, natychmiast, gdy wparowała do pokoju wraz z trzema swoimi siostrami – wpuszczona do pokoju przez panią Anię, byśmy sobie wybrali pieska. Chemia zadziałała. Ja ją wyniosłam do auta, a następnie wniosłam do domu. I tak zostało, to była moja sunia, do końca. Mąż się śmiał, że jesteśmy parą komplementarną. To dzięki Astrze zrodziła się moja bernusiowa pasja. Dzięki niej trafiłam na Forum i jestem tu do dziś. Psy towarzyszyły mi przez całe życie, miałam ich wiele. Wydawało mi się, że wiem o nich dużo, że je rozumiem, umiem się nimi opiekować, ale … tylko tak mi się wydawało.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Forum stało się kopalnią wiedzy i moim nauczycielem, choć nie o wszystkim pisano i nie zawsze z sympatią. Wtedy w 2004 roku stałymi, aktywnymi bywalcami było wielu doświadczonych hodowców, ale i wielu takich nowicjuszy jak ja. Były takie hodowle jak: Star Kluk, Terra Felix, Helvetius, Hebenus, Deikowa Dolina, Maltabar, Duch Wrzosowisk, O Mój Ty Smutku, Tanais, Czereda Kusego, Altura, Markowy Klan, Consensus, Camel, Berneńskie Rancho, Kampinoski Raj, Przemożna Chętka.
Był pan Jerzy Warchalski od Unusa, twórca spisu berneńczyków. Potem powstały kolejne hodowle takie jak: Szczęście ty moje, Ered Luin, Bersett, Kraina Zeusa i moja Aninbernus, a potem kolejne. Można by długo wymieniać.

Dyskusje były długie, czasami zażarte, niektórzy się obrażali i milkli na jakiś czas, a potem wracali. Niektórzy obrazili się na dobre i już nie piszą, ale chyba czytają Forum do dziś.

Zaczęły się też spotkania i zjazdy w realu, nie tylko na wystawach, ale i spacerki weekendowe i letnie obozy szkoleniowe. Do dziś pamiętam obozy zorganizowane przez Kasię i Agatę w Zabajce i Borównie. Pamiętam jak kibicowaliśmy Dżecie Agaty w wygranej walce z rakiem. Pamiętam majowy zlot w Sulejowie zorganizowany przez Romę. Pamiętam kolejne uratowane i adoptowane Bernusie. Pamiętam walkę AniSm o Czaka, a w efekcie powstanie programu badania krwi Bernów w celu opracowania testów dotyczących histiocytozy. Pamiętam niedzielne spotkania w Parku Skaryszewskim inicjowane zazwyczaj przez Ulę od Roxanki i Anię od Lamii oraz na Białołęce zorganizowane przez Dorciaj.

Forum co roku dopinguje Kasię Sagankę do wyprodukowania kalendarzy ze zdjęciami i wspominkami naszych podopiecznych.

Forum to rozety, puchary i inne pamiątki fundowane i wręczane na Klubowej Wystawie w Warszawie.
Forum to skarpeta i wspomaganie potrzebujących.
Forum to akcja r=r czyli rasowy znaczy rodowodowy.

Kochani, ja mam Bernusie od 2004r. i prawie natychmiast stałam się użytkownikiem Forum (pierwszego, a potem obecnego). Staram się czytać i pisać posty regularnie, czasami codziennie, czasami rzadziej. Forum to kopalnia wiedzy, możliwość uzyskania wsparcia i dania wsparcia potrzebującym. To jest Forum Szwajcaro-maniaków i tak niech zostanie.

Nie pozwólmy, by nasze rasy uległy depresji inbredowej i zanikły w Polsce.
Dbajmy o ich zdrowie i dobrostan, kochajmy Bernusie, Łyse, Entliki i Appki.
Ratujmy skrzywdzone i porzucone, zabiegajmy o ich dobrą adopcję.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez Alicja i Spartki » 2015-06-09, 12:37

Super pomysł ,miło wracać do wspomnień,dzięki Agacie spartki zawitały na forum.Tyle przyjażni przetrwało do dziś. Porady fajne rzeczowe a przede wszystkim bardzo przydatne.Gratulacje i buziaki od spartków :-) :love: :love2: <buzki>
Avatar użytkownika
Alicja i Spartki
 
Posty: 4037
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2006-09-24, 20:13
psy: spartki w ilosci 10 szt
Hodowla: spartanska Osada

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-11, 12:20

Golenie, strzyżenie czy czesanie? Jak ulżyć berneńczykowi w upały?
Zobacz: viewtopic.php?f=105&t=10901

Są cztery główne metody, dzięki którym organizm psa się schładza. Czy krótkie strzyżenie albo golenie pomaga w utrzymaniu optymalnej temperatury ciała? Może wystarczy dobre wyczesanie sierści? Przekonaj się!



Pies musi się pozbywać ciepła, które powstaje przy większości procesów życiowych, szczególnie podczas wysiłku. Gdy temperatura otoczenia jest wysoka chłodzenie musi być skuteczniejsze. Cztery główne sposoby, jakie psi organizm wykorzystuje do ochładzania się, to: promieniowanie, konwekcja, przewodzenie i parowanie.


█ Promieniowanie

Ciepło jest emitowane do otoczenia przez skórę. Efektywność zależy od różnicy temperatur ciała i otoczenia. Gdy na zewnątrz jest chłodno, straty ciepła są duże, gdy cieplej – mniejsze.
Ogolona skóra dzięki dużej powierzchni będzie polepszać chłodzenie. Jednak tylko pod warunkiem, że na zewnątrz jest chłodno. W przypadku gdy temperatura powietrza jest wysoka strata ciepła nie następuje. Przeciwnie, przy dużym upale goła skóra będzie się silnie nagrzewać.
(Dobry przykład intensywnego promieniowania widzimy, gdy wejdziemy latem do działu mrożonek.)


█ Konwekcja

Powietrze przepływające tuż przy skórze powoduje zmianę temperatury: może ochładzać lub ogrzewać – zależnie od swej temperatury. Szybki przepływ zimnego powietrza schładza psa. Duża powierzchnia ogolonej skóry może poprawić chłodzenie, ale tylko wtedy gdy przepływające powietrze jest znacząco chłodniejsze od ciała oraz przepływ powietrza jest stały. W przeciwnym razie goła skóra powoduje dodatkowe ogrzewanie się organizmu.
Konwekcję wykorzystujemy chłodząc siebie i psy popularnymi wentylatorami czy robiąc w domu przeciąg.


█ Przewodzenie

Pies ochładza się dzięki bezpośredniemu kontaktowi skóry z powierzchnią chłodniejszą od ciała. Goła skóra albo krótka sierść ułatwiają i przyspieszają ochładzanie. Jednak kontakt z powierzchnią o większej temperaturze prowadzi do szybkiego ogrzania ciała. By chłodzenie było efektywne pies musi pozostawać na powierzchni o stałej niskiej temperaturze.
Proces przewodzenia jest wykorzystywany w matach chłodzących dla psów. Psy ochładzają się wykorzystując przewodzenie, gdy kładą się w świeżo wykopanych w ogródku dołach.


█ Parowanie

Najefektywniejszy sposób termoregulacji u psa. Pies wdycha suche, chłodne powietrze. Woda zwilżająca powierzchnię błon śluzowych języka, jamy ustnej, krtani i płuc paruje uwalniając ciepło, które jest wydychane razem z – teraz już wilgotnym – powietrzem.
Skracanie czy golenie sierści nie ma żadnego wpływu na ten proces ponieważ u psa parowanie nie zachodzi samoczynnie na powierzchni skóry. Pies w zasadzie się nie poci. Nieliczne gruczoły potowe znajdują się u niego wyłącznie między opuszkami palców.


█ Wnioski

▌Golenie albo strzyżenie sierści nie wpływa korzystnie na zwiększenie efektywności chłodzenia organizmu. Żeby było skuteczne wymagałoby spełnienia dodatkowych warunków: dla promieniowania stałej dużej różnicy temperatur; dla konwekcji stałego przepływu zimnego powietrza; dla przewodzenia stałego kontaktu z zimną powierzchnią.

▌Skóra ogolonego albo krótko ostrzyżonego psa zmienia się w dobry przewodnik ciepła. Szybko się ochładza, ale ponieważ nic nie zatrzymuje niskiej temperatury również szybko się ogrzewa.


█ Jak bezpiecznie chłodzić?

Najlepszym rozwiązaniem jest utrzymywanie sierści w dobrym stanie - czystej i starannie wyczesanej.

Dobrym pomysłem jest zapewnienie psu możliwości kąpieli. Woda ochładza psa (wykorzystując przewodzenie) podczas kąpieli i po niej (parowanie). Warunkiem jest dobry stan sierści – w przeciwnym razie może dojść do odparzeń czy powstania hotspotów.


█ Dlaczego nie warto golić i krótko strzyc berneńczyka?

Żaden z tych zabiegów nie poprawia zdolności do ochładzania organizmu.
W dodatku golenie lub strzyżenie pozbawia berneńczyka największej zalety dwuwarstwowej sierści: izolacji termicznej.
Wbrew potocznej opinii psy z dwuwarstwową sierścią są w lepszej sytuacji niż te „krótkowłose”. Włos okrywowy odbija promienie słoneczne i zapobiega przedostawaniu się do skóry ogrzanego powietrza. Podszerstek skutecznie izoluje skórę od otoczenia chroniąc ją przed nagrzewaniem.
By dwuwarstwowa sierść dobrze spełniała swoją role musi być utrzymywana w dobrym stanie: porządnie wyczesana i czysta.
Wilk żyjący w naszym klimacie (a z którym pies domowy miał wspólnego przodka) ma także dwuwarstwową sierść.

Golenie lub krótkie strzyżenie berneńczyka niesie też ze sobą pewne niebezpieczeństwa:
■ zwiększa ryzyko udaru cieplnego zaburzając procesy termoregulacyjne
■ naraża na poparzenie słoneczne
■ ogolona sierść może źle odrastać: np. kępami
■ psy o nadmiernie skracanej sierści intensywniej ją gubią (włosy są krótsze i trudniej zauważalne, co daje złudzenie braku lnienia)
■ nadmierne skracanie sierści (czyli skrócenie włosa okrywowego do długości podszerstka) zwiększa ryzyko pojawiania się hot spotów i innych chorób skóry
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez Shogun&Kama » 2015-06-11, 13:04

Fajny filmik/prezentacja tylko chyba za szybko zmieniają się napisy, brawo za kreatywność :okok: W końcu ktoś piszę, że cięcie psów z podszerstkiem to głupota <brawo>
Shogun&Kama
 
Posty: 320
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2012-10-23, 12:01
psy: Duży Szwajcarski Pies Pasterski

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-14, 12:22

Ryż, makaron czy kasza?
77% Polaków żywiąc psa polega na własnej intuicji. Czy mają rację?
viewforum.php?f=56
Pies jest drapieżnikiem, a nie wszystkożercą tak jak człowiek. Może przetrwać na ludzkiej diecie, a nawet żywić się odpadkami. Jednak to odbije się na jego zdrowiu!

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Jakość pożywienia ma ogromne znaczenie dla zdrowia większych psów jak Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie czy Berneńczyki. Dlaczego?


█ FIZJOLOGIA

Zwierzęta, w toku ewolucji, przystosowały się do różnego rodzaju pożywienia. Dzicy przodkowie psów domowych przede wszystkim polowali na większe i mniejsze ssaki czy ptaki. Układ pokarmowy psa przystosował się do radzenia sobie z takim właśnie pożywieniem.

Pies ma krótki przewód pokarmowy i niskie pH, więc dobrze sobie radzi z trawieniem białka zwierzęcego. Brak płaskich zębów trzonowych i odpowiedniej flory bakteryjnej utrudniają trawienie pokarmu roślinnego.

►Duże rasy są bardzo wrażliwe na jakość pożywienia!
Wielkość ich układu pokarmowego w stosunku do masy ciała jest dużo mniejsza niż u psów małych ras. Przez to duże psy mają mniejsze szanse na wchłonięcie odpowiedniej ilości potrzebnych substancji. Dlatego ich pożywienie powinno być lepszej jakości i łatwe do strawienia.


█ PSIA PIRAMIDA POKARMOWA

Najlepiej gdy podstawą diety psa będzie białko pochodzenia zwierzęcego: mięso (poprzerastane, pełne chrząstek), podroby i kości.
Pozostałe produkty: warzywa, niskoprzetworzone produkty na bazie mleka czy owoce należy traktować jak dodatki. Pamiętając, że psy nie skorzystają na ich jedzeniu tak samo jak ludzie.

▌Czego pies nie powinien jeść

►„Ludzkie jedzenie”: przyprawy, cukier i sól są dla psów szkodliwe. Zawierają je wędliny, ciasta, większość serów i przetworzonych produktów mlecznych, resztki domowych posiłków.

►GOTOWANE KOŚCI to dla psa śmiertelne zagrożenie. Mogą pękać na bardzo ostre drzazgi, które przebiją wnętrzności psa albo zbijać się w twardą masę, która zablokuje światło przewodu pokarmowego.
Kości można podawać TYLKO SUROWE (a w formie przysmaków także wędzone i suszone).

►TRUCIZNĄ dla psa, zależnie od spożytej ilości, są:
■ czekolada i inne produkty zawierające kakao (teobrominę)
■ winogrona i rodzynki
■ czosnek i cebula


█ KARMA

Najczęstsze sposoby żywienia to:

▌Gotowane jedzenie

Najpopularniejsza w Polsce forma żywienia psów. Polega na podawaniu mięsa, wypełniacza oraz warzyw i owoców, zwykle łączonych w proporcji 1:1:1.
Zestawienie zbilansowanej diety w tej formie jest bardzo trudne. Najczęstszym błędem jest gotowanie warzyw i mięsa razem z wypełniaczem. Eliminuje to większości niezbędnych witamin i minerałów.

▌Gotowa karma:

Karmienie gotową karmą - suchą czy mokrą - wymaga najmniej zachodu. Odpowiednio dobrana, zbilansowana karma wysokiej jakości dostarcza wszystkich potrzebnych składników.
Uwaga! Dostępne na rynku karmy BARDZO różnią się jakością. Ich cena nie zawsze odpowiada jakości. Przy wyborze najważniejsza jest umiejętność odczytania informacji podanych przez producenta na etykiecie: składu i składników analitycznych.

▌BARF

Dieta BARF polega na żywieniu psa surową nieprzetworzoną żywnością. Opiera się na podawaniu mięsnych kości (mięso z kością), podrobów oraz dodatków, między innymi warzyw, owoców. W tej diecie nie używa się żadnych wypełniaczy. Zaletą tego sposobu żywienia jest to, że dostarczamy psu pożywienia zbliżonego do naturalnego. Przechowywanie i przygotowanie posiłków wymaga jednak pracy.

▌Łączenie

Trawienie łączonych posiłków – najczęściej suchej karmy z gotowanym jedzeniem – wymaga obecności różnych rodzajów flory bakteryjnej.
Różne rodzaje pokarmu zalegają w przewodzie pokarmowym różną ilość czasu. Ma to niekorzystny wpływ na wchłanianie i wypróżnienia.


█ KARMIENIE

▌Ile

Ilość pokarmu powinna być dopasowana do potrzeb psa: aktywności i wieku. Należy monitorować wagę psa, by nie dopuścić do groźnej dla zdrowia otyłości.

▌Jak

Pies nie powinien mieć stałego dostępu do pokarmu. Jedzenie powinno być podawane na kilka-kilkanaście minut potrzebnych na zjedzenie i zabierane.
Ułatwia to wychwycenie zmiany w apetycie psa, będącej zawsze ważnym symptomem choroby.

▌Kiedy

Układ pokarmowy psa nie jest przystosowany do regularnie, o stałej porze, podawanych posiłków – choć psy łatwo uczą się pór posiłków.

Dorosłe, zdrowe psy powinno się karmić zależnie od wybranej diety: przy BARF-ie raz lub dwa razy dziennie, przy suchej karmie – przynajmniej dwa – ze względu na zagrożenie skrętem żołądka.

Powtarzana co jakiś czas głodówka nie jest dla psa niczym szkodliwym.


█ SPOSÓB JEDZENIA

Skręt żołądka to wielkie zagrożenie dla psów dużych ras. By ograniczyć ryzyko należy zapewnić psu odpoczynek przed i po posiłku. Aktywność fizyczna tuż po jedzeniu jest niedopuszczalna!

Ważne jest też tempo jedzenia. By je ograniczyć można zastosować specjalne miski spowalniające jedzenie czy karmienie „z ręki”.

Ustawianie misek na podwyższeniu, czy przeciwnie na podłodze ma służyć temu by jedzący pies nie „wrzucał jedzenia wprost do żołądka”. Zatem dobór tego gdzie ustawimy miskę powinien zależeć TYLKO od tego które ustawienie spowolni jedzenie u psa.


█ Najlepszy wskaźnik dobrej diety to… psia kupa.

To czy dieta psa jest odpowiednia najłatwiej zaobserwować sprzątając odchody. Kupa zdrowego psa powinna być zwarta, uformowana i dość twarda.
Odstępstwa świadczą o tym, że pies spożył coś, co mu nie posłużyło. Gdy zdarzają się częściej świadczą o niewłaściwej diecie bądź chorobie.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-17, 08:54

Prawo nakłada dużo obowiązków na opiekuna psa.
Czy wiesz jakie?
Zobacz jak uniknąć kar i jakich przepisów trzeba przestrzegać!

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Najważniejsze regulacje dotyczące obowiązków opiekunów psów zawiera Ustawa o ochronie zwierząt, Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń oraz przepisy prawa miejscowego – uchwały rad gmin.

Według Ustawy o ochronie zwierząt zwierzę nie jest rzeczą – przysługuje mu prawo do godziwych warunków życia i odpowiedniego traktowania. W zakresie praw majątkowych i odpowiedzialności opiekuna zwierzęcia stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące rzeczy.


█ Obowiązki opiekuna

Większość obowiązków spoczywa na osobie, która sprawuje nad zwierzęciem pieczę. Nie musi to być właściciel zwierzęcia.

▌Warunki życia

Pies musi mieć zapewnione schronienie przed zimnem, upałami, opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała. Psu należy dostarczać odpowiedniej karmy i umożliwić stały dostęp do wody. Pies może być trzymany na uwięzi – do długości co najmniej 3 metrów - nie dłużej niż 12 godzin w ciągu doby.

▌Nadzór nad psem

Psa nie wolno puszczać luzem bez skutecznej kontroli ze strony opiekuna. Pies powinien mieć adresówkę i/lub być zachipowany. Nie dotyczy to psów przebywających na terenie prywatnym, jeśli jest ogrodzony w taki sposób, że pies nie może go samodzielnie opuścić.
Przepisy ustawowe nie precyzują sposobu sprawowania kontroli – zwykle regulują to uchwały rad gmin w sprawie uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku. Przeważnie zawarte tam przepisy dotyczą przebywania z psem w miejscach publicznych i kwestii sprzątania po psie. Najczęściej regulamin utrzymania czystości i porządku można znaleźć na stronach internetowych gminy – warto to sprawdzić szczególnie, gdy wybieramy się z psem do miejscowości turystycznej.

▌Uciążliwość

Należy zadbać o to, by pies głośnym zachowaniem nie przeszkadzał innym, szczególnie w nocy. Obowiązek taki nakłada Kodeks cywilny oraz Kodeks wykroczeń. Nieprzestrzeganie tej zasady prócz odpowiedzialności cywilnej i karnej może prowadzić do niepotrzebnych zatargów z sąsiadami.


█ Odpowiedzialność opiekuna

Opiekun odpowiada za wszystkie szkody spowodowane przez psa oraz za brak nadzoru nad psem.

▌Brak kontroli

Opiekun który nie sprawuje kontroli nad swoim psem podlega karze grzywny, nie zależnie od tego czy pies wyrządzi jakieś szkody czy nie.

▌Pogryzienie

W przypadku pogryzienia wymiar kary zależy od uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego. W przypadku lekkich uszkodzeń ciała sąd może ukarać opiekuna psa pozbawieniem wolności na 3 miesiące, a w przypadku śmierci ofiary może to być nawet 12 lat.

▌Szkody

Opiekun odpowiada za wszystkie szkody wyrządzone przez psa zarówno na podstawie Kodeksu cywilnego jak i Kodeksu wykroczeń lub Kodeksu karnego – zależnie od wartości zniszczonej rzeczy. Odpowiedzialność opiekuna zwierzęcia dotyczy jednak tylko sytuacji, które można przewidzieć. Inne zdarzenia, np. przypadkowe zerwanie się psa ze smyczy nie powodują odpowiedzialności. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy okoliczności – a zwłaszcza różnice w stanie majątkowym poszkodowanego i opiekuna psa – wskazują na konieczność naprawienia szkody ze względu na zasady współżycia społecznego.
Opiekun ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez psa także wtedy, gdy zwierzę mu ucieknie.
Wykupienie polisy OC z tytułu posiadania psa pomaga w pokryciu ewentualnych roszczeń.


█ Inne obowiązki

▌Wścieklizna

Opiekun musi zadbać o to by pies był zaszczepiony przeciwko wściekliźnie. Fakt szczepienia musi być potwierdzony wpisem w książeczce zdrowia, paszporcie lub wydanym przez lekarza zaświadczeniem.
Brak szczepienia grozi grzywną.

▌Wyjazd za granicę

Wyjazdu z psem za granicę wymaga posiadania dla zwierzęcia paszportu. Paszporty wydają uprawnieni lekarze weterynarii. Pies musi być zachipowany oraz mieć ważne szczepienie przeciw wściekliźnie, wykonane wcześniej niż 21 dni przed wyjazdem.
Konsekwencje braku paszportu mogą być drastyczne, w niektórych krajach włącznie z uśpieniem zwierzęcia.

▌Podatki

Właściciel psa ma obowiązek płacenia podatku za jego posiadanie, zależnie od uchwały Rady gminy. Od podatku są zwolnieni: osoby powyżej 65 lat, prowadzące samodzielne gospodarstwo domowe (jeden pies); osoby niepełnosprawne, korzystające z pomocy psa (niewidome, głuchonieme, niedołężne); osoby prowadzące gospodarstwo rolne (2 psy).
Przy zakupie psa trzeba zapłacić podatek od czynności cywilno-prawnych w wysokości 2% ceny, o ile przekracza ona 1000 zł. Podatek należy zapłacić w ciągu miesiąca od zawarcia umowy.

▌Komunikacja publiczna

Zasady przewozu zwierząt komunikacją publiczną regulują regulaminy przewoźników. Zwykle obowiązują pewne ograniczenia i wymogi, najczęściej posiadania ze sobą świadectwa o szczepieniu przeciw wściekliźnie i kagańca.

▌Przewóz samochodem

Pies przewożony samochodem powinien nie zagrażać bezpieczeństwu kierowcy i podróżnych, nie może ograniczać widoczności ani swobody ruchów kierowcy.
Względy bezpieczeństwa przemawiają za tym, by pies był przewożony w odpowiednio zamocowanej klatce albo w specjalnych pasach. W przeciwnym razie – w razie wypadku – zwierzę może ponieść śmierć czy odnieść poważne obrażenia. Stanowi też olbrzymie zagrożenie dla podróżujących pojazdem. Niezabezpieczony pies, tak samo jak człowiek bez zapiętych pasów bezpieczeństwa, może w razie kolizji zmiażdżyć współpasażerów.

▌Pies w lesie

Opiekunowi nie wolno puszczać psa luzem w żadnym lesie, także prywatnym. Nie dotyczy to psów biorących udział w polowaniu.

▌Parki Narodowe

Aktualne informacje o tym czy na teren Parku Narodowego można wchodzić z psem można znaleźć w regulaminach Parków, dostępnych na ich stronach internetowych.
Zwykle – o ile wejście jest możliwe – wymaga się by pies był na smyczy, a często także w kagańcu.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-20, 17:33

Jak kupić psa? To łatwe!

Tak samo jak znalezienie używanego samochodu: bezwypadkowego, okazyjnie taniego i w świetnym stanie! Wystarczy być… ekspertem!

Zobacz jak nabyć psa unikając wielu kłopotów!

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Kupowanie psa wydaje się proste. Trzeba znaleźć hodowlę – koniecznie blisko domu. Taką żeby pieski były do natychmiastowego odbioru. W ogłoszeniu napisano, że tanio. Hodowca mówi, że kocha pieski, a one mieszkają razem z nim w domu. Należy do jakiegoś stowarzyszenia hodowców, ale sądzisz, że rodowód i tak nie będzie ci potrzebny, bo na wystawy się nie wybierasz. Dzieci, które przyjechały razem z tobą wołają: weźmy tego! Pozostaje zapłacić i jechać do domu?
Poczekaj jeszcze chwilę i delektuj się tą ostatnią chwilą nim spadnie na ciebie góra problemów!


Co można zrobić by uniknąć większości kłopotów?

◄1► Nie poprzestawaj na tym, że pies ci się podoba, podobno jest spokojny, łagodny i dobry dla dzieci, a znajomi kiedyś takiego mieli i byli zadowoleni.

Zapoznaj się z charakterystyką rasy (wzorcem) i sprawdź czy cechy typowego pieska odpowiadają twoim wyobrażeniom. Pamiętaj, że podane we wzorcu informacje to cechy pożądane. Każdy pies jest inny, a wykształcenie wielu z wymienionych cech charakteru wymaga od ciebie wiele pracy przy socjalizacji, wychowywaniu i szkoleniu! Żaden pies nie staje się taki jak w opisie automatycznie.


◄2► Sprawdź jak teoria wygląda w praktyce. Spotkaj się osobiście z kimś kto już ma pieska rasy, która ci się podoba.

▌Jak najwięcej rozmawiaj z miłośnikami danej rasy, szczególnie nie prowadzącymi hodowli – ci nie będą mieli żadnego interesu by cię zachęcać. Gdy polecają hodowlę z której sami mają psa, zachowaj sceptycyzm i zapytaj także o inne.

▌Pytaj o wszystko co przyjdzie ci do głowy. Nie ma głupich pytań!
Dowiedz się o codziennym życiu z psem wybranej rasy. Czy wiążą się z tym jakieś uciążliwości? Specjalne wymagania? Czy psy tej rasy wymagają szczególnej opieki lekarskiej? Czy utrzymanie jest kosztowne i czy odpowiada twoim możliwościom? Zapytaj ile pracy trzeba włożyć w szkolenie, pielęgnację, utrzymanie psa w dobrej kondycji.

▌Jeśli nie wiesz o co zapytać poproś rozmówcę by cię zniechęcił do wybranej rasy. Dowiesz się wtedy o wszystkich możliwych problemach. Może nie zdawałeś sobie z nich sprawy? Może wybrana rasa nie będzie ci jednak odpowiadać – lepiej przekonać się o tym już teraz!


◄3► Znajdź odpowiednią hodowlę, zrzeszoną w Związku Kynologicznym w Polsce (FCI).

Dlaczego? Jest wiele powodów, ale co powiesz na ten:
ZKwP (FCI) stawia jasne, ściśle określone i przestrzegane wymogi dopuszczenia psa do rozrodu (m.in. badania, wysokie oceny na wystawach). Ich spełnienie wiąże się z dużymi wydatkami i wielkim nakładem czasu. Czy naprawdę chcesz psa od kogoś, kto nie poddaje się ŻADNEJ weryfikacji?

« Czy kupisz wędlinę od kogoś, komu nie chce się umyć rąk i mętnie tłumaczy skąd wziął mięso? »

Trzeba pamiętać, że zakup psa z hodowli ZKwP (FCI) nie daje 100% gwarancji zdrowia, długowieczności i świetnego charakteru u psa. Jednak znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo kłopotów zdrowotnych i behawioralnych.

Przynależność hodowli do ZKwP (FCI) to nie wszystko.
Wybrane hodowle – najlepiej kilka – odwiedź osobiście. Zwrócić uwagę na to:
■ w ilu rasach specjalizuje się hodowla (źle, gdy jest ich za dużo);
■ ile ma psów (im więcej psów tym hodowca ma mniej czasu dla każdego z nich – ma też mniej czasu na pracę ze szczeniętami);
■ w jakich warunkach żyją psy (jeśli hodowca zapewnia, że psy są traktowane jak domownicy to czy zdjęcia, filmy i stan otoczenia to potwierdzają);
■ czym i jak zwierzęta są żywione (tanie i marne jedzenie odbija się na zdrowiu psów);
■ jaki mają kontakt z opiekunami i odwiedzającymi hodowlę (ZAWSZE niepokojące są psy agresywne i lękliwe);
■ czy w hodowli są psy-emeryci – zwierzęta niewykorzystywane już do rozrodu (nieetycznie prowadzone hodowle pozbywają się zwierząt, z których nie mogą już czerpać zysków);
■ czy hodowca ma dokumentację medyczną każdego psa – wyniki badań, książeczki zdrowia (nie tylko obowiązkowe, ale też np. wyniki regularnych, profilaktycznych badań krwi);
■ zapytaj o to jak hodowla prowadzi socjalizację szczeniąt. To kluczowe! Dzięki temu szczeniak poznaje ludzki świat i uczy się jak się w nim odpowiednio znaleźć. Poproś o pokazanie filmów czy zdjęć z jej przebiegu. Brak odpowiedniej socjalizacji – standard w pseudohodowlach – to przyczyna wielu kłopotów;
■ sprawdź opinie o hodowli, ale zachowaj ostrożność! Pamiętaj, że łatwo o oszczerstwo.


◄4► Wśród hodowli, które wzbudziły twoje zaufanie wybierz tą, która planuje lub ma miot po najbardziej odpowiadających ci rodzicach.

Sprawdź dokumenty: rodowody, wyniki badań. Zapoznaj się z osiągnięciami wystawowymi oraz szkoleniowymi. Koniecznie poznaj matkę miotu. Zobacz dokumentację medyczną: wyniki badań, przebyte choroby.
Sprawdź dane na temat długości życia przodków rodziców miotu oraz informacje o tym na co zmarli.
Gdy zdecydujesz – zarezerwuj szczeniaka.


◄5► Przygotuj się na przyjęcie pieska. Dowiedz się jak postępować ze szczeniakiem, jak oswajać go z nowym otoczeniem, przeprowadzić trening czystości, jak uczyć i wychowywać. Zgromadź potrzebne ci akcesoria. Przeczytaj rzetelną książkę o postępowaniu z psami i wychowywaniu szczeniąt. Rozejrzyj się za dobrym weterynarzem i psim przedszkolem.


◄6► Gdy szczeniaki przyjdą na świat odwiedź je w hodowli i dokonaj wyboru. Pamiętaj by szukać pieska, który zapowiada się na odpowiadającego ci temperamentem i charakterem.


◄7► Po ośmiu tygodniach od narodzin odbierz szczeniaka.

Pamiętaj o wszystkich formalnościach!
Sprawdź czy otrzymałeś:
■ książeczkę zdrowia z wpisami o odrobaczeniach i szczepieniach. (Szczeniak powinien być zaszczepiony przeciwko nosówce, parawirozie, leptospirozie, kaszlowi kenelowemu i wirusowemu zapaleniu wątroby – chorobie Rubartha. Drugie szczepienie powinno zawierać też szczepionkę przeciw koronawirozie. W książeczce zdrowia szczeniaka koniecznie powinien się znajdować wpis potwierdzający każdorazowe odrobaczenie przed podaniem szczepionki. Szczepienie bez wcześniejszego odrobaczenia może być nieskuteczne!),
■ metrykę ZKwP (FCI),
■ umowę kupna (którą przed podpisaniem należy przeczytać!),
■ zapas karmy lub jeśli szczeniak był żywiony dietą BARF szczegółową informację o tej diecie i wskazówki jak samodzielnie przygotowywać psu pokarm.


◄8► W razie wątpliwości lub kłopotów z pieskiem – skontaktuj się z hodowcą.

Wychowuj psa zaznajamiając go z regułami, których przestrzegania wymagasz. Postępuj konsekwentnie i NIGDY NIE STOSUJ PRZEMOCY. Jeśli możesz skorzystaj z psiego przedszkola lub pomocy szkoleniowca.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-06-28, 09:03

Jak wybierać suchą karmę?
Kierować się ceną? Widokiem zadowolonych psów z reklamówek? „Renomą” producenta?
Zobacz: viewforum.php?f=72
Czy wiesz, że są karmy zrobione z niejadalnych odpadów? Że bywają takie, które w składzie mają TYLKO rzeczy, których nie powinno się podawać psom?
Zobacz jak nie dać się naciągnąć i jak wybrać to, co będzie zdrowsze dla twego psa.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Jest bardzo dużo firm produkujących karmy. Wszystkie zapewniają, że ich produkt jest najlepszy. Wystarczy kupić a psiak będzie zdrowy i szczęśliwy! Takie bajki zawiera zwykle opis karmy, pisany w dziale marketingu. Szkoda czasu na jego czytanie!


█ SKŁAD KARMY

Skład karmy umieszczony na etykiecie to zestawienie czego użyto do produkcji. Kolejność składnika jest związana z jego ilością w kramie. Pierwsze są te, których jest najwięcej, ostatnie te, których jest najmniej.

Uwaga! Producenci rozbijają produkty na składowe, by zepchnąć je na dalsze miejsca. Dzięki temu mamy np.: „suszona jagnięcina, mielony ryż, mąka ryżowa” zamiast „ryż, suszona jagnięcina”. Producent udaje, że karma składa się przede wszystkim z mięsa, a w rzeczywistości to ryż z dodatkiem mięsa.

Drugim trikiem stosowanym przez producentów jest użycie dwóch (lub więcej) wypełniaczy. Np.: „suszone mięso z kurczaka, ryż pełnoziarnisty, całe ziarno kukurydzy (mielone)”. Mięso jest na pierwszym miejscu, a za nim mamy dwa różne wypełniacze – ryż oraz kukurydzę. Skład karmy wygląda tak: wypełniacz + źródło białka, a nie jak próbuje nam wmówić producent: źródło białka + wypełniacz.

Pamiętajmy też, że często brak informacji jakiego pochodzenia jest składnik użyty przez producenta. Określenia takie jak: mięso, tłuszcz zwierzęcy czy olej rybny są nieprecyzyjne – nie wiadomo co się za nimi kryje. Należy wybierać te karmy, gdzie są pełne informacje o składnikach, np.: mięso ze strusia, tłuszcz z kurczaka, olej z dorsza.


█ SUCHA KARMA CZYLI CO?

Każda karma składa się z trzech głównych części: głównego źródła białka (powinno to być mięso), wypełniacza (substancji dodawanych ze względów ekonomicznych i technologicznych) oraz różnych dodatków.

▌Składniki główne

„Mięso z (…)” – wskazuje, że producent użył przy produkcji mięsa określonego gatunku. W składzie dobrej karmy mięso określonego (najlepiej jednego) gatunku będzie podane na pierwszym miejscu.
„Mączka mięsna z (…)” – to półprodukt uzyskany z mięsa, skóry i kości (to pełnowartościowe źródło białka zwierzęcego).
„Mięso i produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego” – to każda część tuszy zwierzęcia albo każdy materiał pochodzenia zwierzęcego, nie przeznaczony do spożycia przez ludzi. Unikaj produktów, które zawierają taki składnik!

▌Wypełniacze

Ten składnik karmy nie jest psu potrzebny – stanowi tylko źródło źle przyswajalnego białka roślinnego i niepotrzebnych węglowodanów. Dodaje się go ze względów ekonomicznych i technologicznych.
Producenci karm najchętniej stosują zboża, ze względu na niską cenę i łatwość obróbki. Lepiej unikać karm z dużą ilość zbóż – są ciężkostrawne, mogą prowadzić do otyłości i powodować alergie.
Dopuszczalnym wypełniaczem są ryż, ziemniaki, tapioka, zielony groszek czy bataty (słodkie ziemniaki).

▌Dodatki

Warzywa i owoce mogą być dla psa źródłem witamin i minerałów, dostarczają też niezbędnego włókna. Ich ilość w suchej karmie jest zwykle niewielka, a technologia produkcji sprawia, że są mało wartościowe.

Witaminy i minerały są zwykle osobno dodawane, by wyrównać ubytki spowodowane technologią produkcji. Ich przyswajalność często budzi zastrzeżenia, podobnie jak przy suplementacji u ludzi.

Cennymi dodatkami w karmach są naturalne źródła niezbędnych substancji, na przykład: witamin (suszone wodorosty); glukozaminy i chondroityny (skorupki małż czy krewetek); kwasów omega-3 i -6 (olej z wątroby rekina czy dorsza).

Optymalnym konserwantem stosowanym w karmach jest witamina E w postaci tokoferoli. Używają jej najlepsi producenci i zawsze się tym chwalą. Pozostałe konserwanty budzą kontrowersje, a część jest w udokumentowany sposób szkodliwa.


█ PRODUCENT

Nie można kierować się nazwą producenta! Tak naprawdę należało by ją pominąć i zająć się tylko jakością produktu czyli składem karmy. Firmy które mają w swojej ofercie karmy o bardzo dobrym składzie równocześnie mogą oferować produkty bardzo niskiej jakości. Zdarza się to bardzo często.
POLECANIE PRODUCENTA, A NIE KONKRETNEJ KARMY TO WIELKA POMYŁKA!


█ CENA

To ważne kryterium. Im mniejsza zasobność portfela, tym bardziej trzeba się naszukać. Jednak warto wykonać tę pracę, bo w tej samej cenie co karmy złej jakości można znaleźć karmy, które nie ustępują jakościowo tym najlepszym. Równocześnie wiele drogich karm w niczym nie odbiega od tych znacznie tańszych.

Trzeba też pamiętać o tym, że każda karma ma inne zalecenia dotyczące dawkowania. Karmy zwierającej więcej łatwo przyswajalnego białka zwierzęcego trzeba podawać mniej, niż tej w której białko jest gorszej jakości. Wyższa strawność to także mniej odchodów do sprzątania.


█ OSTATECZNE KRYTERIUM WYBORU

Po znalezieniu karm optymalnych pod względem składu, ceny i dostępności trzeba sprawdzić jak zareaguje na nie pies: czy będzie chciał je jeść oraz czy będą mu służyły. Najlepszym wskaźnikiem będzie „jakość kupy”. Zmiana karmy wymaga trochę czasu, nasz pies musi się też do niej przyzwyczaić – źle wyglądające odchody bezpośrednio po zmianie jeszcze nie świadczą to tym, że karma jest zła. Jednak gdy taki stan się utrzymuje warto wypróbować inną karmę.


█ ZMIANY, ZMIANY, ZMIANY

Zdarza się, że karma może mieć istotne składniki w formie, którą nasz pies źle przyswaja. Dłuższe podawanie takiej karmy sprawi, że braki mogą mieć wpływ na jego zdrowie. Dlatego co jakiś czas dobrze jest zmieniać rodzaj podawanej karmy.


█ Wybór karmy w punktach

1. Wybór karmy nie jest łatwy i przyjemny. Trzeba przejrzeć WIELE karm. To żmudna robota.
2. Nie kieruj się nazwą producenta karmy a jej składem
3. Czytając skład pamiętaj o:
■ kolejności produktów: na początku te, których jest najwięcej
■ sztuczce z rozbijaniem produktu na części żeby umieścić je w składzie dalej
■ eliminowaniu karm zawierających podejrzane składniki
4. Nie kieruj się ceną, a wartością. Wybierz najlepszą karmę na jaką cię stać – oszczędzisz na weterynarzu.
5. Dobór karmy jest indywidualny:
■ najlepsza wcale nie musi psu smakować
■ to czy karma służy psu najłatwiej poznasz po kupie i sierści
6. Pamiętaj o specyficznych potrzebach szczeniąt i seniorów – wybieraj karmy odpowiednie dla nich
7. Nie łącz w jednym posiłku karmy z innym pożywieniem (dopuszczalne jest lekkie dosmaczanie w uzasadnionych przypadkach).
8. Cena nie decyduje o jakości! Przeważnie można znaleźć karmę dużo tańszą i zarazem o wiele lepszą.


█ PRZYKŁADY SKŁADÓW KARM

▌Karma zbliżona do ideału

Mięso z jagnięciny, podroby jagnięce (wątroba, żołądki, serca i nerki), małże zielone, lecytyna, olej rybny, inulina (cykoria), suszone wodorosty, pietruszka. Witaminy: D3, E, tiamina mononitrate, ryboflawina, D-calcium pantothenate, kwas foliowy, B12, B1. Minerały chelatowane: żelazo, miedź, magnez, cynk, selen, potas. Konserwowane mieszaniną tokoferoli.

▌Bardzo dobra karma

Świeża jagnięcina bez kości, mączka z jagnięciny, ziemniaki, tłuszcz jagnięcy, suszone pełne jaja, świeży śledź, mączka ze śledzia, olej z łososia, włókno grochu, suszona marchew, suszona lucerna, inulina, fruktooligosacharydy, mannanooligosacharydy, sproszkowana borówka amerykańska (0,5%), suszony owoc granatu, suszone jabłko, suszona pomarańcza, sproszkowany szpinak, babka płesznik (0,3%), sproszkowana czarna porzeczka, chlorek sodu, suszone drożdże piwne, korzeń kurkumy (0,2%), glukozamina, siarczan chondroityny.

▌Dobra karma

Mączka jagnięca, ryż, tłuszcz drobiowy, tran z łososia, naturalne składniki smakowe, suszona pulpa buraczana, drożdże browarnicze, suszone jajka, Yucca Schidigera, suszone jabłka, minerały, glukozamina, siarczan chondroityny, DL-melatonina, L-lizyna, mannooligosacharydy, fruktooligosacharydy, niacyna, wapń, kwas foliowy, biotyna.

▌Kiepska karma

Kukurydza, pszenica, mączka z kurczaka (27%), mączka z indyka (40% drobiu), tłuszcze zwierzęce, mączka kukurydziana, hydrolizat białka, olej roślinny, minerały, pulpa buraczana, siemię lniane.

▌Bardzo kiepska karma

Kukurydza, mączka drobiowa (21%), pszenica, tłuszcz zwierzęcy, jęczmień, białko zwierzęce (hydrolizowane), kleik kukurydziany, mączka rybna, nasiona lnu (1%), drożdże piwne suszone (1%), suche ścinki buraczane (odcukrzone), jajka w proszku, chlorek sodowy (sól kuchenna), olej słonecznikowy (0,4%), węglan wapnia.

▌Karma, która absolutnie nie powinna być podawana!

Zboża, mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego, oleje i tłuszcze, substancje mineralne, produkty pochodzenia roślinnego.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-07-05, 09:46

Berneńczyki to wspaniała rasa. Pogodne usposobienie, przywiązanie do człowieka, wielka łagodność połączona z siłą i spokojem.
Psi ideał? Raczej nie. Berneńczyk ma kilka ogromnych wad!

Jeśli dopiero zastanawiasz się nad tą rasą musisz wiedzieć co cię czeka.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.


█ CHOROBY

Berneńczyki często chorują i zdarza się, że żyją dość krótko. Najgorsze są nowotwory – powodują około 40% zgonów. Leczenie jest BARDZO kosztowne i skomplikowane, a nie zawsze przynosi oczekiwane efekty. To nie jedyny problem tej rasy. Berneńczyki cierpią także na choroby związane z aparatem ruchowym – dysplazję czy rzadziej spondylozę. Są również narażone na ryzyko skrętu żołądka.
Krótki czas życia (średnia to około 8 lat) to wielkie obciążenie emocjonalne dla właścicieli. Tym większe jeśli w rodzinie są małe dzieci.


█ DUŻY PIES CZYLI?

▌Dużo wydatków

Duży pies potrzebuje dużych ilości jedzenia dobrej jakości. Wiąże się to ze sporymi wydatkami. Podobnie rzecz ma się z lekami (dawka zależy od masy ciała) – tu koszty potrafią być naprawdę duże. Wydatki na inne niezbędne akcesoria i usługi – choćby całoroczne zabezpieczenie przeciw kleszczom czy kąpiel psa u groomera – także są niemałe.
Sama cena szczeniaka – choćby zapowiadał się na międzynarodowego championa – to przy pozostałych wydatkach drobiazg.

▌Dużo wysiłku

Gdy pies będzie chory trzeba będzie zanieść go do samochodu albo wnieść po schodach. Około 50 kilogramów to spory ciężar. W dodatku wiele psów niedomaga na starość. Trzeba im pomagać w poruszaniu się kilka-kilkanaście razy dziennie

▌Dużo pracy

Pies tej wielkości wymaga starannego wychowania i szkolenia. Ciągnięcie na smyczy czy skakanie na gości przy powitaniu to przy tej masie psa poważna sprawa. Szkolenie wymaga czasu i systematycznej pracy. Powinno się odbywać pod kierunkiem doświadczonego szkoleniowca, który szkoli psy bez używania przemocy i zadawania im bólu. W przypadku berneńczyków to szczególnie ważne!

▌Dużo kłopotów

Duży pies to potencjalne źródło dużych kłopotów. Psy które nie były prawidłowo socjalizowane, dorastały w złych warunkach, albo których matka miała niestabilny charakter mogą być nadmiernie lękliwe. Nasilona lękliwość może prowadzić do agresji. Agresywny czy nawet tylko niesforny pies tak dużych rozmiarów może przysporzyć opiekunowi wielkich kłopotów.

▌Dużo kłaków

Berneńczyk gubi w ciągu roku wielkie ilości sierści. To oznacza sierść w KAŻDYM zakątku twego domu. WSZĘDZIE! Utrzymywanie imponującego futra w dobrym stanie wymaga regularnego i czasochłonnego czesania.

▌Dużo błota

Po spacerze przy złej pogodzie przywędruje do domu razem z psem w wielka ilość błota i wody.


█ BERNEŃCZYK POTRZEBUJE CZŁOWIEKA

Najważniejsze rzeczy, których potrzebuje berneńczyk to ludzka obecność i uwaga. Być blisko człowieka – to sens życia dla berneńczyka. Dla tego psa trzeba mieć czas. Nie tylko na trzy krótkie spacery dla załatwienia potrzeb fizjologicznych. Może to być czas poświęcony na spacery, zabawę, drapanie za uchem albo wspólną pracę w ogrodzie – chodzi o wspólną aktywność.
Oczywiście że nie trzeba być z psem przez 24 godziny na dobę. Berneńczyk może z powodzeniem zostawać sam na jakiś czas.

Berneńczyk może z powodzeniem mieszkać i spać na dworze. Trzeba jednak pamiętać o jednym – Berneńczyk u swego zarania był psem gospodarskim. Jego opiekun większość czasu krzątał się w pobliżu pracując w gospodarstwie – pies wiele godzin spędzał w jego towarzystwie.

Berneńczyk pięknie wygląda, a opis jego charakteru to same pozytywy. Jednak wymaga o wiele więcej niż inne psy – trzeba o tym pamiętać.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-07-08, 16:36

Nasze Szwajcary są dla nas członkami rodzin. To czyni nas wrażliwymi na los myślących i odczuwających stworzeń. Warto zaprotestować przeciw pomysłowi dręczenia delfinów – ku uciesze gawiedzi, zyskom inwestora i wątpliwemu splendorowi dla lokalnych władz. Zachęcamy do podpisania petycji na stronach Greenpeace: http://act.greenpeace.org/ea-action/action?ea.client.id=1866&ea.campaign.id=40143.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

[To nietypowy, bo "mało szwajcarski" wpis, ale bezsensowne wykorzystywanie istot na takim poziomie rozwoju umysłowego, społecznego i emocjonalnego wydaje się tak barbarzyńskie, że warto zaprotestować :sciana: ]
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-07-11, 14:34

Entlebucher jest najmniejszym szwajcarskim psem pasterskim. Trudno nie docenić zalet takiej kompaktowej wersji Szwajcara – nie zajmuje całej kanapy, mniej je i nawet mieści się na kolanach. Ale ten pies jest mały tylko pozornie, bo tak naprawdę wszystko ma wielkie.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.


█ Głos

Entlik to pies stróżujący i tę rolę bardzo bierze do siebie. Jeśli chciałeś psa stróżującego, żeby ostrzegawczym szczeknięciem informował Cię o gościu przy furtce, to masz jak w banku. To i wiele więcej. Entlebucher oszczeka każdego, kto wyda mu się podejrzany, bez względu czy to włamywacz, czy przechodzień pytający o godzinę. Będzie szczekał tak długo, aż sam nie uzna, że wystarczy. Nie myśl też, że jak już się uciszy, to pójdzie spać. Przecież musi mieć baczenie, czy nikt jego rodzinie nie robi krzywdy! Co jakiś czas przypomni głosem, kto tu rządzi. Z drugiej strony nie oczekuj od entlebuchera, że w razie ataku na Ciebie, stanie w Twojej obronie – entle nie są psami agresywnymi.

Ponieważ entle również wypasały bydło, musiały oddziaływać na nie głosem. Dlatego Twój entlebucher będzie szczekiem wymuszał na Tobie reakcję – żebyś nie stał w miejscu, rzucił mu piłkę, czy napełnił miskę z wodą. Entlebuchery szczekają, warczą i jęczą na tysiąc sposobów – zależnie od sytuacji. Szybko nauczysz się rozpoznawać i rozumieć każdy z nich.


█ Serce

W entlebucherach leżą olbrzymie pokłady miłości. Entliki nad życie kochają swoich właścicieli i są im szczerze oddane. Potrafią godzinami śledzić wzrokiem swojego Pana i obserwować Panią. Najszczęśliwsze są, kiedy mogą być blisko. Uwielbiają się przytulać, bezpardonowo pchają się na kolana, trącają pyskiem domagając się pieszczot. Kiedy Ty będziesz siedział na fotelu, Twój entlik spocznie na Twoich stopach. A kiedy będziesz chciał wstać do łazienki – pójdzie za Tobą. I do kuchni. I do sypialni. I to nawet jeśli odchodzisz tylko na chwilę. Potkniesz się o swojego entlebuchera kilkanaście razy w ciągu dnia, bo on zawsze będzie gdzieś koło Ciebie. Jak cień. Niestety takie oddanie może rodzić też lęk separacyjny i kiedy tylko znikniesz z oczu swojemu psu, ten wpadnie w panikę. Pozostawiony sam w domu może niszczyć lub wyć.


█ Umysł

Entliki uwielbiają pracę z człowiekiem i do niej zostały stworzone. Jeśli entlebucher zobaczy, że coś sprawiło Ci przyjemność, to z chęcią to powtórzy. Błyskawicznie uczy się komend i sztuczek (wkrótce skończą Ci się pomysły na kolejne), ale uparcie zapomina o dobrych manierach. To sprawia, że entlebuchary szkoli się przez całe ich życie.
Ich pracowitość niesie też pewne ryzyko. Entle szybko się nudzą i kiedy nie mają nic do roboty, same znajdują sobie zadania. Nie zawsze takie, które nam odpowiadają. Może się więc okazać, że po powrocie do domu będziesz miał przesadzone kwiaty, nowe otwory wentylacyjne w ścianach, modne dziury w nowych spodniach lub drzazgi z ulubionego krzesła.


█ Energia

Jeśli myślisz, że mały pies wymaga mało szkolenia czy ruchu, to jest dokładnie odwrotnie. Entliki roznosi energia. Uwielbiają biegać, skakać, ganiać inne psy i wprost kochają aportować. Tym psom nie wystarczą dwa spacery wokół bloku. Co więcej – regenerują siły błyskawicznie, więc jeśli Ty myślisz, że zmęczyłeś psa – on po kwadransie będzie gotowy na kolejne wyzwania.

Myślisz, że nie może być tak źle? To wyobraź sobie powrót z pracy po ciężkim dniu. Idziesz na półgodzinny spacer z psem, a po powrocie chcesz odpocząć. I wtedy Twój pies przynosi piłeczkę. Rzucasz raz, bo co Ci szkodzi. Rzucasz drugi raz, trzeci, dwunasty, czterdziesty, sto dwudziesty... Czy wspominałam, że entle uwielbiają aportować? A co jeśli nie spożytkujesz psiej energii? Zobacz dwa akapity wyżej.


█ Siła

Ponieważ entliki mają takie małe psie ADHD, ciężko im się skupić dłużej na jednym zadaniu, m.in. na ładnym chodzeniu na smyczy. Owszem, entlik pięknie wykona komendę „równaj”, ale przez chwilę. Wyprowadzanie entlebuchera odbywa się raczej szybkim krokiem. Twój pies będzie szedł dumnie i pewnie, nawet jeśli nie wie gdzie idzie. Ciągnięcie na smyczy zdaje się być wpisane w charakter rasy. Mimo małych gabarytów entle są naprawdę silne i bez problemu pociągną sanki z dzieckiem równe swojej wadze. Dlatego wyprowadzanie ciągnącego na smyczy entla jest uciążliwe dla dorosłych, a niebezpieczne dla dzieci. Żeby ułatwić codzienne spacery potrzebne jest nieustające i często trudne szkolenie, bo chodzenie na luźniej smyczy to dla entlebucherów najtrudniejsza rzecz na świecie.


█ Zdrowie

Entle na szczęście nie są chorowitymi psami. Są jednak rzeczy, na które trzeba zwrócić uwagę przed kupnem szczeniaka ze względu na choroby dziedziczne. Poproś hodowcę, aby pokazał Ci wyniki badań oczu i stawów. Tylko rozmnażanie zdrowych psów zmniejsza lub eliminuje ryzyko chorób, które mogą dokuczać entlebucherom: dysplazji stawów biodrowych/łokciowych, postępującego zaniku siatkówki (PRA), goniodysplazji (może prowadzić do jaskry).
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-07-20, 15:46

Czy jesteś dobrym kandydatem na właściciela Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego?

Ułatwimy Ci odpowiedź na to pytanie i podpowiemy: pies o tak imponujących gabarytach łatwo przewróci życie Twojej rodziny do góry nogami. Czy jesteś na to gotowy? Poznaj cechy i wymagania tej wspaniałej rasy, a gwałtowny przewrót spowodowany przyjęciem psa będzie zmianą na lepsze.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

Duży Szwajcarski Pies Pasterski może być wspaniałym kompanem dla rodziny. To pies zrównoważony, który świetnie sprawdza się w kontaktach z dziećmi. Doskonale dopasuje się do aktywnego właściciela, lecz jeśli wolisz spokojne spacery po lesie – Duży Szwajcarski Pies Pasterski odnajdzie się znakomicie także w tej roli. DSPP bardzo często ma „własne zdanie” i często wymaga od opiekuna dużo pracy przy wychowywaniu i szkoleniu.

Pamiętaj, że charakter psa nie jest w 100% uwarunkowany genetycznie! To jaki będzie Twój pies zależy przede wszystkim od Ciebie. To Ty wybierzesz hodowlę z której kupisz szczeniaka. Od Ciebie będzie zależał rozwój psa od pierwszych miesięcy życia aż do momentu osiągnięcia dojrzałości – a ten, nie ukrywajmy, u Dużych szybko nie nadchodzi.


█ Duży jest... naprawdę duży!

Prawidłowe wychowanie Twojego szczeniaka określi jakość Twojego życia przez najbliższe 10 lat. Poświęć temu zagadnieniu dużo czasu, a nie pożałujesz! Źle wychowany Duży potrafi wyrządzić ogromne szkody. Wyobraź sobie Wigilię, pięknie ozdobiony dom. Z niecierpliwością oczekujesz na gości. Rozbrzmiewa upragniony dzwonek do drzwi... Wtedy on – 60 kg żywej wagi w całej swej nieokrzesanej radości rozbija niczym kręgle, Twoich teściów i rodziców w przedpokoju. Inny obrazek: Spacer. Czy wiesz jak przyjemne mogą to być chwile? Pachnące żywicą sosnowe lasy, falujące łany zbóż, obsypane kwiatami łąki czy ciche parkowe alejki. Wyobraź sobie, że dotąd nie znalazłeś dość czasu na naukę chodzenia na smyczy. Nagle jakieś małe zwierzę przemyka przed wami... Uwierz nam, nawet najpiękniejsza aura i piękno dzikiej przyrody nie wynagrodzi Ci wyrwanego barku, wybitych zębów czy złamanej nogi. Wspominaliśmy już jaką siłę ma 60 kilogramowy pies?

Rozmiar Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego ogranicza ilość dopuszczalnych błędów wychowawczych czy zaniedbań ze strony właściciela.

Znaczący drobiazg, który pokazuje znaczenie rozmiarów psa, to kałuża jaka może powstać po ugaszeniu pragnienia. A duży pies to duże pragnienie – przygotuj się na to, że kałuże będą wielkie i częste, szczególnie, że te psy do czyściochów nie należą.


█ Duży wymaga dużo

Jak wygląda twój tryb życia? Czy masz wystarczająco dużo wolnego czasu? Pies nie może wychowywać się sam!
Duży szwajcar żeby utrzymać się w dobrej formie potrzebuje codziennej, sporej dawki ruchu. Ponieważ ma duży, czasem niepohamowany apetyt długie spacery pomogą w kontrolowaniu wagi.

Być może myślisz, że masz dużą posesję, z jednego końca ogrodu prawie nie widać drugiego. Jeśli ze smyczą się nie uda to pies wybiega się w ogrodzie... Otóż nie, nic z tego. Sfrustrowany i znudzony pies zmieni Twój piękny, kolorowy i zadbany ogród w pobojowisko. Powyrywane kwiaty i krzewy, poprzestawiane chodniczki, wykopane dziury, meble i dekoracje ogrodowe (wydawały ci się niejadalne?) – pogryzione, przeżute i przetrawione. Skoro jesteśmy przy trawieniu: czy zdajesz sobie sprawę, że duży pies to duża kupa? Naprawdę duża...

Nie można zapomnieć o ich potrzebie bliskiego kontaktu z człowiekiem. Nie są to psy bezwzględnie uzależnione od właściciela, ale nie licz, że ominie Cię codzienna dawka pieszczot bo akurat Polacy leją Niemców 2:0. Szwajcar z delikatnością czołgu przypomni Ci o swojej obecności.

Zastanawiasz się nad Dużym Szwajcarem i masz wątpliwości czy Duży zmieści się w twoim domu czy mieszkaniu? Nie przejmuj się! To czy mieszkasz w mieszkaniu czy w domu, jakim dysponujesz metrażem nie będzie miało większego znaczenia dla Twojego psa. Duży Szwajcar pomiędzy spacerami, jedzeniem i zabawą najczęściej... śpi. Oczywiście pod warunkiem, że spacer nie ogranicza się do 15 minut na załatwienie podstawowych potrzeb.
Prawidłowo postawione pytanie brzmi: czy Ty jesteś gotów na tak dużego psa – szczególnie gdy masz mało miejsca? Pamiętaj o wszystkich wąskich przejściach – nie miej złudzeń, to właśnie tam pies będzie zalegał. Pomyśl o wesoło machającym psim ogonie – tuż obok Twojej porannej kawy, kwiatka czy stojącej w pokoju lampy.

Wreszcie kwestia czystości. Ten duży pies mimo że jest krótkowłosy potrafi gubić niesamowite ilości sierści! Opadająca sierść swobodnie rozprzestrzenia się po domu. Systematyczne wyczesywanie powinno teoretycznie ograniczyć ten problem. Niestety! Akurat ta teoria nie sprawdza się w praktyce. Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie to z reguły wielkie flejtuchy, przygotuj się na częste sprzątanie.


█ Duża własna wizja

Duży szwajcar jest dość samodzielny w podejmowaniu decyzji i postępowaniu. Choć łatwo się uczy to nie zawsze będzie miał ochotę wykonywać Twoje polecenia. W połączeniu z wrodzoną ciekawością i chęcią eksploracji otoczenia może to stanowić dla opiekuna nie lada wyzwanie. Tym większe, że dzięki swej postawie, masie i donośnemu szczekowi może budzić obawy u innych ludzi.

Jeśli szukasz psa stróżującego, niewątpliwie Duże potrafią szczekać, ich rozmiar i budowa raczej odstraszą większość... uczciwych inaczej. Kłopot w tym, że często szczekają wtedy kiedy same chcą, niekoniecznie będziecie się zgadzać w ocenie sytuacji. Ale zawsze jest nadzieja – to psy pasterskie, lubią znajdować sobie miejsca z których są w stanie ogarnąć okolice i obserwują. Są czujne i spostrzegawcze, wyłapią każdy ruch – powstaje pytanie: czy Twój szwajcar będzie chciał podnieść alarm?


█ Duże... koszty

Tematem bardzo ściśle związanym z tą rasą są duże wydatki. Jeśli myślisz, że największy koszt związany z Dużym Szwajcarskim Psem Pasterskim dotyczy jego zakupu u hodowcy, to jesteś w wielkim błędzie!

Podstawowe wyposażenie przyszłego właściciela to: posłania dla psa, miski, zabawki, smycze, obroże, szczotki, zgrzebła i oczywiście karma. Dla dużego psa niezbędne są duże i wytrzymałe akcesoria. Niestety wraz z rozmiarem gadżetów często rośnie też ich cena.


█ Duża troska

Duży szwajcarski pies pasterski ma bardzo wrażliwy układ pokarmowy. Dlatego wybór odpowiedniej karmy musi być szczególnie staranny. W tej kwestii nie należy szukać oszczędności!

Szwajcary borykają się również z problemami zdrowotnymi typowymi dla psów ras dużych i olbrzymich – dysplazja stawów biodrowych oraz łokciowych, ostre rozszerzenie żołądka ze skrętem, zdarzają się również inne choroby: epilepsja, skręt śledziony, choroby oczu – entropium i ektropium, alergie.


▌Jeśli nie zniechęciłeś się i nadal uważasz, że Duży Szwajcarski Pies Pasterski jest psem dla Ciebie i Twojej rodziny – nie będziesz żałować wyboru! Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie są niezwykle oddane, inteligentne, o nieskończonych złożach miłości do odwzajemnienia. ▌
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-07-27, 09:24

CZEKASZ NA SZCZENIAKA?
Wykorzystaj ten czas i przygotuj się jak na oblężenie!

Nie wierzysz, że szczeniak może zginąć porażony prądem, bo przegryzł kabel od żelazka? Że zatruje się po zjedzeniu azalii? Że zjedzenie foliowej torebki może się skończyć śmiercią?
Myślisz, że to słodkie gdy 15 kilogramowa kuleczka mocno gryzie ręce i skacze na gości? Tak samo słodko będzie gdy osiągnie wagę 50 kilogramów?

Zobacz co zrobić by ustrzec się największych zagrożeń!

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

◄ PRZYGOTUJ SIEBIE ►

Czy musisz przygotować wypełnić wszystkie zalecenia poniżej? Chyba żaden pies nie jest aż takim psotnikiem. Jednak lepiej żebyś wiedział czego możesz się spodziewać.
To ty odpowiadasz za swojego pieska, ty decydujesz które zagrożenia uznasz za poważne, a które nie. Od ciebie zależy jak wiele czasu poświęcisz wychowaniu swojego psa – pamiętaj: im więcej pracy na początku wspólnej drogi tym łatwiejsze wspólne dorosłe życie.


█ Plan działania

Wychowanie psa to złożone zadanie i wiele rzeczy do zrobienia. Naprawdę wiele! Sporo trzeba robić równocześnie. Żeby się w tym nie pogubić dobrze jest spisać sobie co i jak będziesz robić. To ułatwia zadanie.


█ Jasne zasady

Najważniejsze w wychowywaniu psa są jasne zasady postępowania. Psu łatwiej pojąć ludzki świat, gdy obowiązują w nim niezmienne reguły.
Także tobie będzie łatwiej ustalić razem z całą rodziną co pieskowi wolno, a czego nie i bardzo ściśle się tego trzymać. Jeżeli zdecydujesz, że pieskowi nie wolno wchodzić na fotele, łóżka i kanapy to ta reguła musi bezwzględnie zawsze obowiązywać.

Szczeniak nie zrozumie, że mogą istnieć jakieś wyjątki. Jeśli wszyscy członkowie rodziny nie będą konsekwentni – piesek się pogubi. Nie utrudniaj mu nauki – ma tak wiele do zrobienia!
(Wyjątki od reguł – na przykład to, że pies może wejść na łóżko czy kanapę na zaproszenie opiekuna będzie można łatwo wprowadzić później).

Przemyśl dobrze jakich zachowań oczekujesz od swojego psa. Wybieraj tylko to, na czym mocno ci zależy. Reguł nie może być za dużo, bo sam się w nich pogubisz.
Muszą być także możliwe do wykonania dla małego, żywego pieska. Tworząc regułę: „nie wolno biegać po domu” albo „psu nie wolno wchodzić do pokoju gdzie cała rodzina spędza popołudnie” będziesz wymagał rzeczy bardzo trudnych, jeśli nie niemożliwych.


█ Wiedza o psach

Czy masz jakąś wiedzę o psach? Czytałeś jakieś godne uwagi książki na ten temat? Istnieje bardzo wiele poradników, niestety część z nich może prowadzić na manowce.
Polecamy książki Zofii Mrzewińskiej „Jak rozmawiać z psem”, „Po obu końcach smyczy”.

Póki co zapamiętaj trzy najważniejsze rzeczy:
► 1. Wobec psów nie można stosować przemocy. Bity pies niczego się nie uczy – nie rozumie czemu go krzywdzisz. To jak byś mówił do kogoś w nieznanym mu języku.
► 2. Odpowiednio stosując nagradzanie (przeczytaj polecane książki by dowiedzieć się jak to zrobić dobrze!) i przy odrobinie wytrwałości osiągniesz wszystko co będziesz chciał.
► 3. Kluczem do wychowania psa są: jasne reguły, konsekwentne ich przestrzeganie i wytrwałość.


█ Dwa tygodnie urlopu

Pamiętaj, że szczeniak którego przywieziesz z hodowli będzie potrzebował czasu na oswojenie się z nowym miejscem. Ty z kolei będziesz musiał wdrożyć się w nowe obowiązki. Optymalnym rozwiązaniem są dwa tygodnie urlopu.

Zostawiając malucha samego w domu wcześniej prosisz się o kłopoty. Zrozum, że piesek ma do wykonania wielką pracę: musi poznać nowe miejsce, nowych opiekunów, przyzwyczaić się do nich. Nie będzie miał na to czasu, gdy sprawisz, że przez wiele godzin rozpaczał samotny i opuszczony!


█ Pomyśl też o tym:

▌Lekarz

Jeśli do tej pory nie wybrałeś gabinetu lekarskiego dla twojego psa zrób to teraz. Pamiętaj, że w awaryjnych sytuacjach liczy się odległość i możliwość szybkiego dotarcia do lekarza. Porozmawiaj z lekarzami. Czy budzą twoją sympatię i akceptujesz ich podejście do zwierząt? Trudno samemu ocenić kompetencje nowo poznanego lekarza. Możesz jednak zapytać okolicznych psiarzy czy rekomendują bądź odradzają jakiś gabinet?

Psy – podobnie jak dzieci – najchętniej zapadają na poważne choroby w nocy. Zorientuj się gdzie w twojej okolicy jest lecznica otwarta przez 24 godziny na dobę, posiadająca odpowiednie zaplecze do wykonywania poważniejszych zabiegów czy operacji. Zanotuj sobie numer telefonu, sprawdź zawczasu jak najprędzej tam dojechać.

▌Spacery

Czy już wiesz gdzie będziesz chodzić ze swoim psem na spacery? Pójdź tam jeszcze bez psa i zobacz czy to miejsce w praktyce spełnia twoje oczekiwania. Czy można tam będzie bezpiecznie puścić psa bez smyczy? Poznaj innych opiekunów psów i ich zwierzęta – może wśród nich twój pies i ty znajdzie przyszłych kompanów. Zorientuj się też czy ci których tam spotkasz nie będą zagrożeniem dla twojego psa.

▌Sąsiedzi

Zastanów się czy nie lepiej uprzedzić sąsiadów, że planujesz zakup pieska. Twój nowy domownik może być dla nich czasem uciążliwy. Przedstawienie puchatej kulki może lepiej ich usposobić. Pamiętaj o tym, że niektórzy bardzo boją się psów. Zadbaj o to, żeby twój pupil nie stał się dla nich utrapieniem.

▌Pielgrzymki pod specjalnym nadzorem

Możliwe, że twoi znajomi albo rodzina będą chcieli zobaczyć pieska. To bardzo dobrze! Byle nie w pierwszych dniach pobytu w twoim domu. Daj pieskowi trochę czasu, żeby oswoił się z nowym miejscem. Uprzedź potencjalnych odwiedzających zawczasu i umów się z nimi na wizytę parę dni później. Poznawanie nowych ludzi pomoże pieskowi w rozwoju. Pamiętaj, żeby jasno poinformować gości o regułach obowiązujących pieska i ludzi. Wytłumacz czemu są tak ważne i poproś o pomoc. Do ciebie należy dbanie o to by ich przestrzegali.


█ Czy kupiłeś już…?

Jest kilka rzeczy które są oczywistym wyposażeniem każdego pieska i takie o których rzadko kto pamięta. Zobacz czy masz już:

▌Bezpieczne zabawki

Zabawki dla psa powinny być bezpieczne. Pamiętaj, że pies będzie je gryzł! Jeśli łatwo oderwie większy fragment łatwo może się udławić. Połknięcie małych i ostrych kawałków tez może spowodować kłopoty. Wiele zabawek dla psów (podobnie jak dla dzieci) to zwykłe tanie buble.
Często lepiej wydać większą sumę i kupić coś co jest pewniejsze. Tym bardziej, że w razie nieszczęścia rachunek od weterynarza będzie znacznie wyższy niż koszt całego pudła takich zabawek!

▌Bezpieczne smakołyki

Smakołyki są nieodzowne do szkolenia psów. Trzeba zadbać o to by ich skład był odpowiedni (należy kierować się tymi samymi zasadami co przy karmy).
Na pewno nie należy kupować produktów zawierających cukier!
Pamiętaj by oswajać z nimi szczeniaka stopniowo, podając początkowo bardzo małe ilości. Jeśli smakołyki są większe dobrze je podzielić na kilka części. Pies nie zwraca większej uwagi na wielkość smakołyków, a przy uczeniu zużyjesz ich sporo.

▌Podkłady i płyn do usuwania moczu

Zanim zaczniesz naukę czystości twój pies zostawi na podłodze niejedną kałużę. Dobrze jest się zaopatrzyć w specjalny płyn do usuwania moczu. Eliminuje on zapach moczu lepiej niż inne środki, dlatego pieska nie będzie kusiło, żeby drugi raz nasikać w tym samym miejscu.

Kiedyś pieski sikały na gazety, dziś praktyczniejsze wydaje się stosowanie podkładów higienicznych. Jest to dodatkowy wydatek ale bardzo oszczędza czas i jest praktyczny.

▌Pokrowiec na materac

Wypadki się zdarzają, a pranie łóżkowego materaca jest kłopotliwe. Dobrze jest kupić pokrowiec, który zabezpieczy nas przed mokrą niespodzianką.

▌Psia apteczka

Domową apteczkę dobrze jest wzbogacić o płyn do dezynfekcji – najlepiej Octanisept, który ma tę zaletę, że znacznie mniej „szczypie”; przyrząd do wyciągania kleszczy; bezpieczne nożyczki, które przydadzą się gdyby trzeba było w nagłej sytuacji wyciąć w którymś miejscu sierść oraz kaganiec weterynaryjny – zraniony pies może dotkliwie pogryźć nawet swego opiekuna. Szczeniakom zdarzają się biegunki, można się więc zaopatrzyć w węgiel bądź nifuroksazyd czy smectę – pamiętaj jednak, że w takich wypadkach zawsze lepiej poradzić się weterynarza. Biegunka może być symptomem poważnej choroby, a nie tylko „zwykłego” zatrucia.

Pamiętaj, że ludzkie leki przeciwbólowe nie nadają się dla psów. Ich podanie może się skończyć śmiercią zwierzęcia!

▌Adresówka

Koniecznie kup adresówki i przymocuj je do wszystkich obroży, których będziesz używać. Pamiętaj o umieszczeniu co najmniej dwóch numerów telefonu.

***

█ Ostatnia rada: już teraz pogódź się ze stratami!
Pamiętaj, że szczeniak prawdopodobnie coś zniszczy. Taka jest natura psiego dziecka. Kto kupuje psa musi być na to gotowy █

█ Nie złość się na psa! Pamiętaj, że wszystkie jego błędy to twoja wina. Widocznie nie zapewniłeś mu dość rozrywek, może niepotrzebnie zostawiłeś coś na wierzchu… █

***

W następnym poście opiszemy jak przygotować dom i ogród na przyjęcie pieska
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-08-03, 09:05

CZEKASZ NA SZCZENIAKA?
Wykorzystaj ten czas i przygotuj się jak na oblężenie!

Twój dom i ogród są pełne niebezpiecznych dla psa przedmiotów. Masz też wiele rzeczy, które pies może łatwo zniszczyć. Zobacz, co możesz zrobić by tego uniknąć.

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

◄ PRZYGOTUJ DOM ►

Szczeniak jest jak małe dziecko. Cały świat wydaje mu się interesujący, wszystkiego chce spróbować. Niebezpieczeństwo polega na tym, że możesz sobie nie zdawać sprawy z tego jak wielka jest psia pomysłowość. I zarazem jak wiele zagrożeń dla małego psa niesie nieprzygotowane mieszkanie. Nie wspominając o twoich nerwach. Lepiej zabezpieczyć kosz na odpadki, niż zbierać jego zawartość z ziemi i zastanawiać się czy nie było tam nic niebezpiecznego?


█ Szafki

Pies podobnie jak małe dziecko może być zaciekawiony zawartością szafek. Szczególnie gdy wyczuje w nich jakiś intrygujący zapach. Dobrze jest zabezpieczyć przynajmniej tą, gdzie jest pojemnik z odpadkami: pies może narobić bałaganu, w dodatku może zjeść coś co będzie pachniało jedzeniem: np. jakąś foliową torebkę – to może się skończyć nawet śmiercią.


█ Przewody elektryczne

Pamiętaj, że pies może pogryźć wszystkie przewody elektryczne które będą w jego zasięgu. Postaraj się ograniczyć ich ilość – da się przeżyć jakiś czas bez ulubionych lampek i kina domowego. Te, które muszą zostać w dostępnych dla psa miejscach postaraj się zabezpieczyć. Można kupić specjalne osłonki, albo po prostu nałożyć na przewód kawałek rurki np. takiej do instalacji wodnej.


█ Bibeloty, ubrania i wszystko inne

Jeśli lubisz mieć na niskich półkach czy szafeczkach poustawiane różne przedmioty: aniołki, wazoniki, książki, piloty, klucze od samochodu – lepiej od razu zadbaj o to żeby na jakiś czas znalazły się wyżej. Tak by pies nie miał do nich dostępu i nie mógł ich pogryźć. Podobnie postępuj z ubraniami, butami, torebkami. To co pachnie tobą będzie dla psa szczególnie atrakcyjne


█ Środki chemiczne

Zadbaj o to, żeby nie zostawiać na wierzchu żadnych środków chemicznych. Pochowaj proszki do prania, płyny do mycia podłóg. Pies może zainteresować się ich opakowaniami, pogryźć je i zatrucie gotowe.


█ Dywany, gąbki, wykładziny…

Pamiętaj o tym, że wszystkie gąbki, plastiki i różne wypełnienia poduszek są dla psa wielkim zagrożeniem. Pogryziona i zjedzona wykładzina z gumowym spodem czy wypełnienie ozdobnej poduszki mogą spowodować śmierć pieska.


█ Nogi stołów, listwy przypodłogowe, drzwi

Wszystko co da się pogryźć może zostać pogryzione. Można kupić różne preparaty zapobiegające gryzieniu. Jednak ich skuteczność jest wątpliwa i u każdego psa inna. Częściowo dlatego, że większość takich preparatów bazuje na tym, że jest gorzka. Receptory gorzkiego znajdują się u psa, tak samo jak u ludzi, w tyle języka. Żeby poczuć smak trzeba więc już sporo obgryźć. Lepsze będą te, które są kwaśne.


█ Idealny sposób na gryzonia

Szczeniak będzie gryzł różne rzeczy które znajdzie. Jeśli wykażesz się sprytem, będą to wyłącznie jego zabawki. Zadbaj o to, żeby nic co nie jest psią zabawką nie leżało na podłodze. W ten sposób ułatwisz psu i sobie życie. Spójrz na to jego oczyma: wszystko co leży na podłodze jest zabawką. I psi świat staje się prostszy. Jeśli zadbasz o to, żeby zabawek było sporo, a część z nich co jakiś czas będziesz chować i wyciągać w ich miejsce inne, to pozostaną one atrakcyjne na dłużej.

Pozostaje tylko pilnować by na podłodze nie znalazło się nic innego. Ale to już twoje zadanie.


█ Zainteresuj się przydatnymi gadżetami

Specjalne bramki do drzwi pomogą ci wygrodzić część domu gdzie pies nie może wchodzić. Mogą też zabezpieczyć przed maluchem schody.
Klatka kennelowa (choć ciężko znaleźć odpowiedni rozmiar) może pomóc w nauce zostawania w domu. Podobnie jak czujniki ruchu, kamera internetowa czy elektroniczna niania.


◄ OGRÓD ►

Ogród to dla psa idealne miejsce do zabawy, ale trzeba się upewnić, że będzie dla niego bezpieczny. Sprawdź czy posesja jest dobrze ogrodzona, czy w płocie nie ma dziur przez które może przejść piesek. Bramę i furtkę dobrze jest zamykać na klucz — uchroni to przed przypadkowym jej otwarciem. Już teraz pamiętaj, że pies może wybiec z posesji na ulicę wprost pod samochód. Przyzwyczajaj się do tego, żeby otwierając furtkę albo bramę musisz uważać by piesek nie skorzystał z tej okazji. Inny powód do takiej ostrożności to zdarzające się niestety kradzieże psów. Najlepiej zawsze towarzyszyć szczeniaczkowi w ogrodzie i absolutnie nie zostawiać go tam na noc.

Pomyśl też o innych pułapkach: basenie, oczku wodnym, otworze zbiornika na nieczystości – wszystkich „dziurach” do których piesek może wpaść. Zabezpiecz je odpowiednio – pamiętaj, że psy potrafią być równie pomysłowe jak dzieci.

Sprawdź czy instalacje elektryczne w ogrodzie są odpowiednio wykonane i znajdują się w dobrym stanie. Zabezpiecz miejsca gdzie piesek mógłby zostać porażony prądem.

Pamiętaj żeby dobrze zabezpieczyć wszystkie środki ochrony roślin – zazwyczaj są dla psa silną trucizną. Także w przyszłości gdy będziesz ich używał, pamiętaj by pies nie miał kontaktu z opryskiwanymi roślinami przez okres zalecany przez producenta środka chemicznego.

Pogódź się z tym, że pies może zniszczyć część roślin w twoim ogrodzie. Kopać dziury, obgryzać gałązki, niszczyć kwiaty. To nieuniknione – pies nie jest złośliwy ani niemądry. Po prostu traktuje ogród i roślinki znacznie bardziej „użytkowo” niż ty. Decydując się na psa godzisz się na takie ryzyko.

Sprawdź czy zgodnie z uchwałą Rady Gminy (o utrzymaniu czystości i porządku) na terenie której mieszkasz jesteś zobowiązany do umieszczenia na ogrodzeniu tabliczki informującej o tym, że na terenie posesji przebywa pies. Jeśli tak zadbaj o to by ją wywiesić.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-08-10, 08:13

Wreszcie nadszedł ten dzień. Jedziesz odebrać z hodowli swojego wyczekanego szczeniaczka.
Niby sprawa prosta i oczywista... ale czy na pewno?

obrazek
Obrazek został zmniejszony.

█ Przed wyjazdem z domu

Spisz sobie na kartce wszystkie nurtujące Cię pytania, które chciałbyś zadać hodowcy. Pamiętaj: nie ma głupich pytań, masz prawo nie wiedzieć i masz prawo i obowiązek chcieć swoją wiedzę uzupełnić (a u kogo jeśli nie u Twojego hodowcy?). Nie zapomnij zabrać listy pytań, bo w emocjach na pewno nie spytasz o wszystko, o co chciałeś.

Spakuj potrzebne Wam (Tobie i szczeniakowi) rzeczy, w zależności od dystansu jaki macie do pokonania i tego, co dostaniecie od hodowcy.

Powinieneś ze sobą mieć:
► wodę i miseczkę do niej
► smycz i obrożę
► kocyk do położenia w samochodzie
► podkłady higieniczne (psu może zachcieć się siku w drodze)
► ręczniki papierowe
► bezpieczną zabawkę


█ W hodowli

Przekroczyłeś próg hodowli, wita Cię hodowca i gromadka puchatych kulek... i co teraz? Psiak pod pachę i w długą?
O nie, żaden dobry hodowca nie powinien wypuścić Was bez rozmowy!

Wizyta w hodowli to czas na nawiązanie pierwszych relacji z Twoim psem - jeśli oczywiście nie miałeś okazji wcześniej odwiedzać go więcej niż raz. Ukucnij lub usiądź na ziemi, daj psiakowi spokojnie do Ciebie podejść, nie wykonuj gwałtownych ruchów, a raczej pozwól mu się z Tobą zapoznać. Na początku unikaj brania go na ręce, sadzania na kolana - jeśli będzie chciał, sam się na nie wdrapie. Mów do niego spokojnie, zainteresuj zabawą, spróbuj pokazać mu się z jak najlepszej strony.

Porozmawiaj z hodowcą. Pytaj o wszystko co tylko przychodzi Ci do głowy. Jeśli skorzystałeś z naszych rad na temat tego, jak wybrać hodowlę, pewnie trafiłeś na mądrego i odpowiedzialnego hodowcę. Nie będzie więc problemu, byś dopytywał później (mailowo, telefonicznie) jeśli coś Ci się na bieżąco przypomni. Pamiętaj, dobry hodowca będzie chciał mieć z Tobą i Twoim psiakiem kontakt!

Czego powinieneś się koniecznie dowiedzieć?
► Co i jak często (o jakiej porze) szczenię je?
► Kiedy pies był odrobaczany i szczepiony?
► Kiedy możesz zacząć wychodzić z nim na spacery?
► Jak szczeniak lubi się bawić?
► Czym i jak często go czesać?
► Co w zachowaniu psiaka powinno Cię zaniepokoić?
► Czego absolutnie nie wolno robić ze szczenięciem?
► ... i co tylko jeszcze przyjdzie Ci do głowy.

█ W drodze do domu

Musisz zacząć od ulokowania psiaka w samochodzie. Zdecydowanie najbezpieczniejsze w tym momencie miejsce dla niego (pomijając specjalne klatki umocowane na stałe w bagażniku) to podłoga pod tylnym siedzeniem od strony pasażera. Ułóż tam najpierw podkład higieniczny, a na niego kocyk (najlepiej, by był to kocyk otrzymany od hodowcy - pachnący szczeniakowi starym domem, rodzeństwem i mamą - będzie spokojniejszy). Nie pozwalaj maluchowi w czasie jazdy wspinać się na siedzenie czy kolana - to dla niego niebezpieczne!

W czasie jazdy psiak może popiskiwać - postaraj się to zignorować, a samego malucha czymś zająć - choćby zabawką. Nie pocieszaj lamentującego pieska.

Jeśli do domu macie długą drogę warto w międzyczasie zatrzymać się w bezpiecznym miejscu, by psiak mógł się załatwić. To będzie też doskonały moment na zabawę - zmęczony spokojnie zaśnie.


█ Pierwsze chwile w nowym domu

Otwierasz drzwi... i co dalej? Przede wszystkim pozwól maluszkowi zapoznać się z otoczeniem. Daj mu czas na wąchanie, zaglądanie i przeszukiwanie - nie zaczepiaj go wtedy. Możesz za to delikatnie pokierować - chociażby niech chodzi za Tobą.

Od pierwszego momentu musisz pamiętać o jednej ważnej sprawie: nie pozwalaj szczeniakowi na nic, na co nie pozwolisz w przyszłości dużemu psu. Zasady muszą być jasne, klarowne i niezmienne, stosowane od pierwszej sekundy w nowym domu - tak będzie łatwiej i dla Ciebie, i dla Twojego nowego towarzysza. Każdy wyjątek od reguły to wielkie utrudnienie dla twojego psa!

O odpowiedniej porze (hodowca powinien Ci powiedzieć, o której zazwyczaj jadły szczeniaki) nakarm psiaka - na razie tym, co jadł w hodowli. Zmiana domu to i tak dla niego wystarczający stres, nie funduj mu dodatkowego w postaci nowego jedzenia. Nie martw się, jeśli nie będzie chciał jeść - może tak zareagować na zmianę otoczenia. Jeśli będziesz chciał zmienić karmę na inną, będziesz mógł to zrobić dopiero po pewnym czasie.


█ Pierwsza noc

Nadeszła pora udania na sen. Jak to zrobić, by wszyscy przeżyli pierwszą noc w dobrym stanie?
Przede wszystkim - spokój. Przygotuj się na to, że maluszek może piszczeć - to nic dziwnego, tęskni za znanym sobie otoczeniem. Niestety - żadne pocieszanie, zabawianie, spanie z maluchem na ziemi czy branie go do łóżka (no chyba, że będziesz mu zawsze pozwalał na spanie w łóżku) nie wchodzą w grę! Nie pomogą na dłuższą metę!

Więc co zrobić? Na legowisko malucha przełóż kocyk otrzymany z hodowli, a sam połóż się najzwyczajniej w świecie do łóżka, zgaś światło i... zacznij ignorować szczeniaka. Nie rozmawiaj z nim, nie odpowiadaj na jego zaczepianie - najlepiej po prostu odwróć się plecami i śpij (tak, wszyscy wiemy, że jak maluch piszczy przy łóżku, to żadne spanie w grę nie wchodzi, więc udawaj). Szczenię w końcu się znudzi i pójdzie spać.

Pamiętaj jednak, że twój dom powinien być przygotowany na buszującego w nim psiaka. Wszystkie niebezpieczne rzeczy dla pieska (i cenne dla ciebie) powinny być poza jego zasięgiem. O tym na co zwrócić uwagę możesz przeczytać w naszych poprzednich postach.
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-08-14, 09:25

Jeśli już dawno nie odwiedzałaś/eś Forum i hasło wyleciało ci z głowy zobacz jak łatwo możesz je odzyskać.
[najlepiej oglądać w HD, na pełnym ekranie]
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-08-14, 10:15

obrazek
Obrazek został zmniejszony.
Materiały informacyjne na klubówkę, więcej w wątku:

http://www.szwajcary.com/viewtopic.php?f=13&t=12623
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez baksak » 2015-08-17, 20:15

Takie małe ogłoszenie parafialne. Wkrótce przestaję prowadzić forumowy fanpage na FB. On zapewne pozostanie, zniknę tylko ja. Jeśli ktoś czytał (tam czy tu) zamieszczane informację to bardzo za to dziękuję. <okok>

Zbliżamy się powoli do 500 polubień, nie wiem czy to w facebookowym świecie dużo czy mało, ale zawsze będzie okazja do świętowania. W tej chwili są zaplanowane jeszcze dwa posty - myślę, że dzięki nim ta 500 stuknie :]

Mam nadzieję, że to co do tej pory pojawiało się na fanpage'u Forum komuś się przydało, a funkcjonowanie na FB przyczyniło się jakoś do pokazania miłośnikom ras szwajcarskich, że jest takie miejsce jak Forum. <papa>
Avatar użytkownika
baksak
 
Posty: 2750
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-03-28, 13:21
Lokalizacja: Warszawa
psy: Expert [*] i Gerda (Majowy Skarbiec)

Re: Forum na FB

Postprzez Shogun&Kama » 2015-08-18, 12:30

Szkoda... <załamka>
Shogun&Kama
 
Posty: 320
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2012-10-23, 12:01
psy: Duży Szwajcarski Pies Pasterski

Re: Forum na FB

Postprzez aneczka2014 » 2015-08-18, 12:35

<cry>
Avatar użytkownika
aneczka2014
 
Posty: 273
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2014-10-16, 13:57
Lokalizacja: Myszków
psy: york dspp bernardyn
Hodowla: Czandoria

Poprzednia stronaNastępna strona

Powrót do Wszystko o naszych stronach

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron