Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

alicja napisał(a):A tak się zaczęło - prawda ze oboje są bardzoooooooooooo szczęsliwi
maleńki Brombek z Asią jeszcze u nas w domu- ten uśmiech Brombaska-
tak śmieje sie szcześliwy maluszek



Obrazek został zmniejszony.

Dziękuję za tę zapaloną świeczkę...
Ciągle nieodżałowany, brakujący puzzel w naszej rodzinie. Co dzień Go brak, ale... czasem, z rzadka, mi się śni... To trochę jak SMS wysłany Stamtąd. Pychol ma wtedy radosny, więc wierzę, że nam wybaczył.

wielu naszych ulubieńców po tamtej stronie Tęczowego Mostu czeka na swych ludziów biegając i bawiąc się na łące, ten jeden pod Mostem, mokry i wesoły, brodzący w przejrzystej wodzie to Brombas

za życia nietuzinkowy, opuścił nas też ... po swojemu

nie będę palić Brombkowi świeczek..... woda i tak je zagasi

nie sposób zapomnieć gadziny , każda rzeka mi go przypomina

[size=50][size=50]sorry Asia, ale dla mnie to On taki zawieszony w przestrzeni, wesoły, szalejący i ciągle obok, jakoś się przyzwyczaiłam do tego Brombkostanu[/size][/size]

Graż, w sumie Styks też jest rzeką...
Trochę masz rację - to tak, jakby On ciągle w tej rzece pływał i przeprawiał inne za TM.

Niewątpliwie w Jego raju są rzeki, On bez wody nie umiał. Dziękuję za ciepłą myśl posłaną nam, wszystkim Brombkowskim.

To już 4 lata, ale najdłuższe...
Nie palę Mu świeczek - za radą Graż, wolę Go pamiętać w pędzie, w krzaczorach, z patykami, mokrego; ku pamięci:
http://www.facebook.com/media/set/?set= ... 718&type=3

Brombek pamietamy ... [*]

[']['][']

Brombek [*][*][*]

Brombek (*)

Pamiętam
Brombek (*)

dla Ciebie Brombasku [*]

http://www.youtube.com/watch?v=WbV9gezXiKA

Pamiętam "Wyderko" (*)

Brombuś pamiętamy [*] byłeś z tych psów których się nigdy nie zapomina ...
Asiu pozdrawiamy serdecznie

Brombuś [*]pamiętam , bo takiego PSA i takiej tragedii nie da się zapomnieć. Pływaj tam sobie w tęczowym oceanie pamięci.

Brombek (*)
Do dziś mam łzy w oczach kiedy przypomnę sobie jak bardzo trzymałam kciuki.......

Brombek - już cztery lata... ale ten czas pędzi Pamiętamy.

Brombasku stoję w pokoju na górze i myslami sięgam do wspomnień.Zamykam oczy i widze. Twoje urodziny, zabawy z resztą rodzeństwa i pierwsze odwiedziny Asi , widzę jak biegasz ze spartkami po ogrodzie.Tyle w was radosci szczęscia, beztroski ,jednak Ty co jakiś moment podbiegasz do furtki i zaglądasz,,,,,,,,,a może już po mnie przyjechali i czas sie zbierać do domu.,,,,,nie jeszcze ich nie ma ,to nic na pewno po mnie przyjadą NA PEWNO,,,,,,,,,,.podbiega tatko.,,,,,,,Brombek biegnijmy,,,,,szkoda czasu ,,,,,,,,,,,,,.

Otwieram oczy i widzę,, śnieg na grobie Saruni SpARTKA Misieńki, zmarznięty kwiatek i znicz -to rzeczywistość więc szybko zamykam oczy bo, chcę być wśród was - jak zawsze,,,,,,,,,,,,,




Obrazek został zmniejszony.

Obrazek został zmniejszony.

Dziękuję Pani Alinko.
Mówią, że serce nie znosi próżni. Może i nie znosi, ale czasem się udaje z nią żyć.
Często myślę, że nie zasłużyliśmy na kolejnego...
Dla nas, dodatkowo, ta wyrwa w sercu, którą zna każdy, komu przyszło przeprawiać Stworzenie za TM, jest wyrzutem sumienia; ciężarem - że nie zdążyliśmy, nie wyciągnęliśmy, nie utuliliśmy...

Często używa się określenia: "rzeka życia"; a dla mnie to element destrukcyjny: zatopił pewną radość, zabrał odwagę, by dalej marzyć... To rzeka wspomnień, rzeka bólu...

Ku pamięci: https://www.facebook.com/joanna.florczu ... ed_comment

Halina Poświatowska

* * *

a jak się łata pustkę?
a czy ten ognik życia
potrafi przefrunąć z drzewa
na drzewo

a gałąź pod jego lekkim oddechem
czy zakołysze się

pod jego ciężkim oddechem
czy się ugnie

czy pozostanie odgięta

z tomu „Poezje zebrane”, 1994

Brombek ['] biegasz tam razem z Roxą ['] i mam nadzieję, że jesteście szczęśliwi.

Trudno uwierzyć ,że minęło już 5 lat ...
Brombek [*]

(*)