Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Za miesiąc by skończył 7 lat.
Na koniec lipca badania krwi miał idealne. Wrzesień i październik walczyliśmy z anaplazmozą, dwie transfuzje, kroplówki i stawanie na głowie, żeby zwalczyć "kleszcza".
Z anaplazmozy udało się mu wyjść. W listopadzie była lekka poprawa, ale w grudniu wyniki krwi zaczęły się pogarszać. Mieliśmy darowany czas na Święta. Po świętach przestał jeść. Słabł z dnia na dzień ...
W trakcie badań zdiagnozowano w klatce piersiowej guza. Pokonał go mięsak histocytarny.

Kochany Imbirze dla Ciebie [*]
Melon i Arbuz zaopiekują się Tobą. Biegaj szczęśliwy.
Twoje stado tutaj tęskni, Daktyl tęskni ...

To jest ... to jest niemozliwe.

Jest mi bardzo przykro, to nasz owocek przecież...

(*)

Asiu, przytulam Was wszystkich. Jest mi niewymownie smutno...

Bardzo współczujemy straty przyjaciela

Bardzo współczuje....
Dla Imbira [*][*][*][*]..

Rybeńko mocno przytulam.Słoneczko spij spokojnie i wracaj do pańci w ciepłych wspomnieniach

Obrazek został zmniejszony.

Bardzo współczuję

Serdecznie Wam współczuję ...
Imbir [*] [*] [*]

Kochane Owocki tulę Was wszystkich mocno
mam wrażenie, że ziemia za szybko się kręci, Asiu tak cholernie smutno, nigdy się nie przyzwyczaję
śpij Imbirku (*)

Bardzo współczuję...
IMBIR [*] [*] [*]

Dziękuję Dziewczyny.
Jedyne co mi pozostaje napisać, to cieszmy się każdym dniem z naszymi benkami.
Tak szybko mijają.

Współczuję ...
Imbir [*]

Przez tydzień zarzekałam się, że "żadnych zwierzaków". Ale pustka po Imbirze jest wielka. Zawsze były dwa lub trzy psy. Daktyl tęsknił, jak nigdy dotąd - pierwszy raz słyszałam, że wyje. Na mój widok cieszył się, jakby przez tydzień mnie nie było. Przestał jeść śniadania, wieczorami też znaczna część michy lądowała w koszu.
Przewertowałam psie encyklopedie, porozmawiałam z mądrymi psiarzami i wyszło nam, że pozostajemy wierni benkom.
Od tygodnia jest z nami 4,5 miesięczny Agrest, czyli Chico van St.Niklas
Radość wróciła do stada, choć żal po stracie Imbira nie przemija.

Wiem jak to jest , pieski które tracą swoich przyjaciół wcale nie tęsknią mniej niż my a sądzę ,że tęsknią nawet bardziej. My wiemy co się stało i jakoś próbujemy sobie to wytłumaczyć one czują tylko pustkę po stracie swojego bliskiego .
Ostatnio Niko pojechał na nagranie reklamy i Zoyuś bardzo się niepokoił jego nieobecnością .Całe popołudnie kręcił się po domu , nie spał, dyszał .On już stracił jednego przyjaciela . Strasznie się ucieszył jak Nikuś wrócił do domu .Nigdy bym nie pomyślała że tak Zoyuś się zdenerwuje .

Gratuluję! I ciesze się bardzo! I zazdroszczę...

Dla Imbira (*)(*)(*)
Niestety często tak jest, że inna choroba osłabia organizm i otwiera jakby bramę dla histio...
Najlepszego dla Agresta

Dla Imbira [*]

Współczuję [*][*][*]