Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Powiedzcie mi jak to jest z tymi bernusiami.... czy one na prawdę są takie chorowite ?? bo co czytam jakiś artykuł to za każdym razem inna opinia... jakie badania należy im robić i jak często... bo już troszkę się pogubiłam w tym

Katarzynka napisał(a):Znalazłam ciekawą stronkę opisującą wile ras. Zwróciłam przy niej uwagę na opis szwajcara, gdzie było wskazane że wolno się on uczy i średnio jest posłuszny, a co ciekawe ten sam portal wskazuje berneńczyka jako psa szybko się uczącego i bardzo posłusznego. Chciałabym sie zatem spytać, czy faktycznie w kwestii nauki jest aż taka różnica w tych rasach, czy to nijako błąd w druku, lub nieznajomość rasy?

Ota ta stronka http://www.psiaki.pl/rasy/rasa_info.php?ID=165

Pozdrawiam

Myślę, że obie rasy szkolą się tak samo dobrze
bardzo ciekawe informacje na temat tego jak można wyszkolić DSPS możesz znaleźć na przykład tu http://www.swissy.net/historia.html
o suczce HONDA von Thunegg:
,,Była pierwszym psem w Polsce, który zdobył kolejny stopień wyszkolenia PTT (Pies Towarzysz Tropiciel) - ocena bardzo dobra dyplom z Nr 1 wydany przez Główną Komisję Szkolenia Psów ZKwP. W 1974 r. na szkoleniu Górskiej Służby w Czechosłowacji uzyskała tytuł SLP III (pies lawinowy III st.) i od tego czasu była psem do dyspozycji GOPR. Była pierwszym psem lawinowym w Polsce"
Berneńczyki w innych krajach też są używane między innymi jako psy lawinowe.
Na pewno obie rasy lepiej poddadzą się szkoleniu opartym na pozytywnym wzmocnieniu i urozmaiconym - nie są to owczarki niemieckie, jeśli każe się im w trupa coś powtarzać to szybko zniechęcą się do szkolenia.
Przykład z ostatniego naszego wyjazdu szkoleniowego. Mufka na końcowych zawodach skiepściła mi wszystkie konkurencje poza jedną. Te które położyła ambitnie trenowałyśmy przez cały obóz - a aporcik, który praktycznie 2 tygodnie leżał odłogiem zrobiła bardzo ładnie to nie pierwszy raz mi sucz zrobiła taki numer dając jasno do zrozumienia, że jak już coś potrafi (w jej mniemaniu idealnie ) to nie trzeba z nią tego ciągle powtarzać bo się nudzi
A posłuszne są tak jak w każdej innej rasie - jak sobie wychowasz tak masz - oczywiście jedne są mniej inne bardziej niezależne ale wychowywać trzeba każdego psiaka - zwłaszcza takiego co urośnie odrobinę

Niestety bernusie są chorowite. Zamiast ich długość wzrastać to coraz bardziej maleje. Sama jestem tym przerazona. Lamia ma dopiero 3 lata a patrząc na statystyki przezyła juz pół życia. Robimy badania kontrolne co pól roku , morfologia i co 3 miesiące mocz. Czy wczesne wykrycie nieprawidlowości uchroni ją przed nowotworem?
Jesli chodzi o sierść to zdecydowanie łatwiej sprzątnąć włos długi niż np. rottka, który bez przerwy wbijał się jak igły.

Zdecydowanie BPP ze względu na ich długą, jedwabistą sirść. Uwielbiam psy długowłose (bez wzgledu na rasę i nie rasę), a BPP do tego ma wspaniały charakter.

Katarzynka napisał(a):Znalazłam ciekawą stronkę opisującą wile ras. Zwróciłam przy niej uwagę na opis szwajcara, gdzie było wskazane że wolno się on uczy i średnio jest posłuszny, a co ciekawe ten sam portal wskazuje berneńczyka jako psa szybko się uczącego i bardzo posłusznego. Chciałabym sie zatem spytać, czy faktycznie w kwestii nauki jest aż taka różnica w tych rasach, czy to nijako błąd w druku, lub nieznajomość rasy?

Ota ta stronka http://www.psiaki.pl/rasy/rasa_info.php?ID=165

Pozdrawiam

Z moich półrocznych spostrzeżeń: DSPP nie wykonuje ćwiczeń/poleceń tak szybko jak owczarek czy bultek,
ale wykonuje je dobrze. Ja, wyraz jego pysia odczytuje tak: "co chciałaś?, a mam się położyć, no dobrze".
Jesteśmy po kursie w Wesołej łapce i nie narzekam na brak posłuszeństwa.
Na cytowanej stronce napisano że nie powinien się bawić z małymi dziećmi. To wg mnie bardzo błędne stwierdzenie.
Chyba że potraktujemy to jako ogólną i oczywistą prawdę, że dzieci i pies nie powinny zostawać same bez nadzoru.

Moje dzieci nie są już takie malutkie, ale Hagrid ma też kontakt z takimi rocznymi maluchami i mimo że nam lubi podryzać dłonie, maluchów nie tyka i z dużą cierpliwością pozwala się tarmosić.

Berneńczyk czy Duży ? Chyba się wielu narażę, ale mnie się Duże po prostu bardziej podobają

to tak jak ze wszystkim każdemu odpowiada co innego, trudno wskazać jedną z tych dwóch ras, jeden woli kudłate a drugi łyse

No nie! Duży Szwajcar nie jest łysy.

Anuta napisał(a):Zdecydowanie BPP ze względu na ich długą, jedwabistą sirść. Uwielbiam psy długowłose (bez wzgledu na rasę i nie rasę), a BPP do tego ma wspaniały charakter.

Żeby nie było Duze także mają wspaniały charakter,

A ja twierdze że one wcale wolniej się nie uczą, potrzebują tylko czasu do przemyślenia czy jest sens, lub satysfakcjonujące uzasadnienie do wykonania danego polecenia

BASTARD napisał(a):A ja twierdze że one wcale wolniej się nie uczą, potrzebują tylko czasu do przemyślenia czy jest sens, lub satysfakcjonujące uzasadnienie do wykonania danego polecenia

W takim razie BPP mają tak samo. Przynajmniej jeśli chodzi o Astę, bo Ben jest chętniejszy do współpracy. Asta jak nie widzi sensu, to nie dość że nie wykona polecenia, to jeszcze na mnie napyskuje

Opisy ras na stronie psiaki.pl, dodawane są przez użytkowników, więc niekoniecznie są one właściwe.

Guard napisał(a):No nie! Duży Szwajcar nie jest łysy.

przepraszam, oczywiście że nie, to tylko taki żargon

BPP uczy się szybko i dobrze, dokładnie wykonuje polecenia. Ale tylko wtedy kiedy chce. Nie ma w tym ani odrobiny ślepego posłuszeństwa. "Zrobię bo cię kocham" albo "Zrobię bo coś mi dasz" albo "Zrobię bo to świetna zabawa". I kombinuje, kombinuje....jak wyszkolić właściciela żeby było mu lepiej.
I w grę wchodzą tylko metody pozytywne, przy awersji robi minę "odczep się nie wiem o co ci chodzi, nic nie rozumiem"

Ja myślę, że obie rasy są do siebie podobne charakterem, temperamentem i sposobem uczenia się, jedyne co je tak naprawdę różni to długość włosa i pewnie Ci co wolą długowłose wybiorą berna a ci co krótkowłose dużego .

A czy DSPP nie są jednak nieco twardsze niż BPP? Dziwna jest ta zależność róznic charakteru od długości włosa, a jednak obserwuje sie ją u wielu ras, które maja odmiany różniące się rodzajem szaty - np. owczarki belgijskie, owczarki szkockie, jamniki...

Jeśli chodzi o uczenie to ja na Esię nie narzekam. Uczymy się same bo pracuję 6 dni w tygodniu i potrzebuję wolnych niedziel do odpoczynku itd, używamy metod pozytywnych, staram się z nią ćwiczyć codziennie i być konsekwentna. I efekty są. Fakt - nie jest ślepo posłuszna - kombinuje czy jej "się opłaca". Ale jest bystra. Potrafi otworzyć drzwi stając na tylnych łapach a przednią naciskając klamkę (druga opiera się o futrynę ). Co ciekawe - potrafi otworzyć drzwi w obydwie strony i nauczyła się tego sama bo było jej to potrzebne.
A dziecko z psem bez nadzoru dorosłych.... no przecież nie trzeba dużej wyobraźni by wiedzieć co się stanie po zderzeniu dwuletniej szczupłej dziewczynki z 50-kilogramową sunią
Eśka nigdy nie wykazała nawet cienia agresji, ale Ada ma "ADHD do kwadratu" i cały czas biega, co Esia przyjmuje jako zaproszenie do zabawy i tez zaczyna szaleć - a w mieszkaniu są kaloryfery, meble z kantami i inne guzotwórcze sprzęty.
A z chorowitością " cos jest na rzeczy" - w wątku ZDROWIE jest zdecydowana przewaga berneńczyków
Bardzo to smutne .....ale tak jest

kerovynn napisał(a):A z chorowitością " cos jest na rzeczy" - w wątku ZDROWIE jest zdecydowana przewaga berneńczyków
Bardzo to smutne .....ale tak jest

Tylko, ze zdecydowana przewaga berneńczyków jest we wszystkich wątkach i stąd może być to złudne wrażenie...
Trzeba by to przeliczyć statystycznie.

MagdaMR napisał(a):A czy DSPP nie są jednak nieco twardsze niż BPP? Dziwna jest ta zależność róznic charakteru od długości włosa, a jednak obserwuje sie ją u wielu ras, które maja odmiany różniące się rodzajem szaty - np. owczarki belgijskie, owczarki szkockie, jamniki...

Magda mi się wydaje, że jeśli jest ta różnica między bernami a dużymi to wynika ona z tego, że berneńczyk jest popularną rasą a jak wiadomo popularność zazwyczaj ,,psuje" rasę a psychika w tym psuciu jest najczęściej na pierwszym miejscu Tylko mówię, nie wiem czy na pewno jest ta różnica (jak się czyta wzorce i opisy ras to są bardzo podobne). O tym, że jakiś duży ma problemy z odwagą też czasem można poczytać. Z kolei te które ja spotkałam w życiu były bardzo fajne psychicznie ale bernów też znam trochę z taką świetną psychiką, że pozazdrościć mógłby każdy

AT napisał(a):Magda mi się wydaje, że jeśli jest ta różnica między bernami a dużymi to wynika ona z tego, że berneńczyk jest popularną rasą a jak wiadomo popularność zazwyczaj ,,psuje" rasę a psychika w tym psuciu jest najczęściej na pierwszym miejscu

Oj tak, tak... Mogę to potwierdzić na przykładzie hovawartów - im jest ich więcej, tym więcej pojawia się problemów z psychiką, no i ze zdrowiem także. A kiedyś była to taka zrównoważona i zdrowa rasa jak mój kochany weteran Fred. Niestety o Erze już nie mogę tego powiedzieć, bo to i alergiczka i dziabnąć potrafi.
Ech, gdyby tak można było ustalać limity na rozmnażanie...

marzenie ściętej głowy...

Dlatego też zdecydowałam się na ozdóbka.Fakt wybór rasy był trudny bo dla mnie glównym kryterium były:
zdrowie
długowiecznośc
łatwość pielęgnacji

W rankingach najlepiej wychodziły rasy pierwotne jak Shiba,późniejteriery- Bostony a na końcu Szkoty(bo tu z tą pielęgnacją się wkopałam).
Im żadziej spotykana rasa, tym zdrowsza.I to mnie troche dziwi, bo skoro mało psów to powinna być zawężona pula genów, więc choróbska powinny się kumulować
Powiem szczerze,że całkiem się w tym już pogubiłam...

A co do wyboru-jak możesz kup oba.będziemy mieli od Ciebie rzetelne źródło informacji na temat obu ras

Cefreud napisał(a):marzenie ściętej głowy...

Niestety...

Im żadziej spotykana rasa, tym zdrowsza.I to mnie troche dziwi, bo skoro mało psów to powinna być zawężona pula genów, więc choróbska powinny się kumulować
Powiem szczerze,że całkiem się w tym już pogubiłam...

To tak jak ja...