Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

oj tak ciekawe ilu ludzi zbiera po sobie kupki na wydmach

ja w tym roku mialam taka sytuacje na plazy - podchodzi do mnie i do znajomej ktora tez byla ze swoim psem starszy pan i mowi z wyrazna wyzszoscia ze nie wolno wprowadzac psow na plaze. na co my ze przy wejsciu nie ma zakazu i jezeli nie wierzy to niech lepiej sprawdzi zanim zwraca bezpodstawnie uwagę. Pana to troche zbilo z tropu ale po chwili odparowal "No tak, to jak nie ma zakazu to juz nie trzeba zachowywac przyzwoitości?"

buahahaha, ta przyzwoitość to naprawdę budująca...

No to my nad Solina nie mieliśmy żadnych problemów. Psy nikomu nie przeszkadzały, nikt nie zwracał uwagi, nikt nic nie komentował .
Nasz Fito był bernardynem, owczarkiem berneńskim, owczarkiem szwajcarskim, buldogiem i " takim samym jak mojej cioci tylko, że ciocia ma całego białego" .
Za to jazda była z naszym Piorunkiem - młodym dobermanen - który był jamnikiem długonogim

Na wakacjach byliśmy bez dzieci - synki z dziadkami pojechały nad morze. Ktoś do nas tylko powiedział, że zamiast pieniądze na psy wydawać powinniśmy sobie dzieci zafundować. My na to, że mamy dzieci - ale one wolą być przywiązane do kaloryfera w domu gdy my z pieskami na wakacje jeździmy

Dobre

jezu ale sie uśmiałam

My na to, że mamy dzieci - ale one wolą być przywiązane do kaloryfera w domu gdy my z pieskami na wakacje jeździmy

no a jak w końcu trzeba od dzieci odpocząć

my właśnie po powrocie z Podhala.
Po kilku dniach juz sie przyzwyczaiłam do zachwytów na widok Dalmiski i dokarmiania czym popadnie (tylko za naszą zgoda oczywiscie) i próźb o zdjęcie z psem, jednak jeden młodzieniaszek tak zdenerwował mojego męża ze nie wytrzymał...
schodzili z /Gubałówki gdy mijała ich grupka młodych ludzi, jeden kawaler rzucił tekst: "ooo, zobaczcie, ale czadowy pies, zrobimy sobie z nim zdjęcie." Po czym zwrócił sie do mojego męża stanowczym tonem: "Pan ustawi psa tak żeby Giewont było widać tu koło nas". Na to moj mąż: "zdjęcie z psem kosztuje dyche, na tle gór dwie dychy". Młodzieniaszek zrobiłwielkie oczy i obrażony sobie poszedł burkając pod nosem ze ci górale to na wszystkim próbują kase trzepać.

dobre

Wczoraj na spacerze gość mnie rozwalił

Idziemy a na rogu ulicy spotyka się kilka psów. W tym dorosły Bernardyn i Kruszon.
Idący z innymi dwoma psami facet bardzo uczonym głosem do córki:
" - widzisz to jest duży Bernardyn a ten (Kruszon) to Bernardyn-szczeniak"

Rozumiem że pomylenie Berneńczyka z Bernardynem nie jest trudne, ale pomylić jak ma się przed sobą oba to już sztuka

ale jak sie idzie w zestawie Bern i caviś tricolor na Pradziada to.......
Troche mi już rezerwa świecila.... i na pytanie czy mogą pogłaskać szczona odpowiadałam że najpierw trzeba pogłaskać berna..... Kuba, z wrodzoną żylką do interesu stwierdził że za glasanie mamy kasowac 10 koron za fote - 30...
Ale najlepsza byla pewna pańcia, która to nie pytając, przypadła do Leosia by go pogłaskać, gdy oba z Barblem leżaly przywiazane... Nie zdązylam jej ostrzec , ze to niezbyt dobry pomysł - Piranie wbiła szpileczkowate kły prosto w paniusie - Jak odskoczyła to udzieliłam informacji, ze trzeba pytać... a głaskać to warto giganosa a nie Piranie...

A potem się ludzie dziwią,że ich pies dziabnie i najczęściej jeszcze z burą wyskakują do właściciela
A ja czekałam z moimi dwoma pod sklepem. Idzie starszy facet i się nam przygląda. Po chwili staje i pyta : ,,Czy to są te psy z Himalaji ?" Gdy odpowiadam,że nie na to on ,,Tak myślałem, bo mój zięć ma takie same tylko bez białego" Pewnie chodziło mu o mastify tybetańskie

ja na ogół spotykam sie tylko z sympatycznymi gestami
ludzie podchodzą pytają o rasę,czy mogą pogłaskać
czesto mówią że wygląda jak pluszak
niektórzy mylą z bernardynem ;) i zadają mnóstwo pytań
za to dzieci... nie pytają,podbiegają i bez zahamowań tulą sie do futra :)
ogólnie każde wyjście na spacer jest bardzo absorbujące jako że mój bern jest jedynym w miasteczku i robi furorę :D
teraz i tak jest juz spokojniej bo większość ludzi już zna mojego psa (hehe mnie nie,psa tak ;)) podchodzą żeby sie "przywitać" to symaptyczne, troche uciążliwe było kiedy była szczenięciem bo KAŻDY chciał ją pogłaskać,przez co spacer nie był spacerem a ja wiecznie rano spóźniałam sie do pracy.

U nas prawie zawsze,jak już napotkani ludzie nazachwycają się psicami pada pytanie:"a miały małe? a kiedy będą mieć szczeniaczki?" Już normalnie gęby nie chce mi się otwierać,żeby tłumaczyć,że szczeniaczków nie było i nie będzie Tym bardziej,że ja gadam swoje,a ktoś mnie na ogół przekonuje,że zupełnie nie mam racji i takie piękne maluchy powinny być,bo jak to tak? Po co trzymać tak bez sensu w domu dwie duże psice? Ręce opadają

a ja się wczoraj odważyłam i na uwagę dziadka do wnuczki - odsuń się z tym rowerem,bo ten pies może cię ugryźć odpowiedziałam - co najwyżej poliże, a tak w ogóle to prędzej ona jemu zrobi krzywdę, niż on jej Jakiś postęp jest..... Widział facet, że pies siedzi spokojnie, ze znajomymi rozmawiałam, ich 3letnia córeczka zaznajamiała się z Beniem, miziała go, a ten wrzask na pół drogi,że pies pogryzie jego wnuczkę co na rowerku popyla.... ehhhh ludzie....

Gratulacje za odwagę Dwa dni temu byłam na spacerze z moimi na ,,polach". Spotkaliśmy faceta z przebieloną 3 miesięczną suczką w typie berneńczyka. na początku facet się nam przyglądał, a jak się go zapytałam skąd ma takie cudo to on na to ,,Te pani psy to chyba takie same jak moja". Już to pytanie mnie trochę zdziwiło. Następnie pan wyskoczył z tekstem ,,Bo to są Podhalańczyki,prawda" Zupełnie mnie zatkało. Jak facet może nie wiedzieć co ma za psa. Gdy usłyszał,że nie to się zdziwłi i powiedział,,co to za różnica czy berneńczyk czy podhalańczyk?" Oczywiście pytał się mnie ile urośnie ta jego suczka bo mu syn powiedział,że będzie tylko trochę większa jak w tej chwili czyli wielkości spaniela. No i oczywiście padło hasło,że pewnie będzie musiał jej dawać wiadro jedzenia dziennie . Jak sie zapytałam skąd ma sunie to powiedział,że syn przywiózł od koleżanki bo miała osiem. Nigdy się jeszcze nie spotkałam z czymś takim.

Głupich nie sieją sami się rodzą niestety jeszcze wiele dziwnych sytuacjii i komentarzy przed nami

Moje obie były bernardynami, nawet usłyszałam gdzieś spaniela , Junka - często jest Beethovenem, ale ostatnio padłam na twarz jak usłyszałam pytanie czy Sawa jest córką Junki Matko jedyna podobne to one są jak suka do suki, no może na siłę trochę strzałki na głowach mają podobne. Nie mogę zdzierżyć tego, że ludzie zwyczajnie nie pytają: jaka to rasa? zamiast wymyślać niestworzone historie.

Bastek najczęściej jest źle umaszczonym lub nierasowym bernardynem

Bernardyn to normalka Ja czasami tłumaczę "Wie pan/pani, bernardyn to jest raczej biały, a ten jest raczej czarny. Bernardyn jest cięższy. I jest większy. I ma całkiem inną głowę, i inaczej się rusza " Pan/pani zazwyczaj wysłuchują tego z uwagą i kiwają głowami ze zrozumieniem. I w końcu mówią: "No tak, faktycznie są całkiem inne. Ale strasznie podobne"