Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Przepraszam ale mamy pewne pytanie, czy to jest tak tragiczny rok, że tyle Bernusiów odchodzi czy tak było zawsze? Bo ostatnimi dniami boje sie zagladac na forum

Im wiecej bernow sie rodzi, tym wiecej tez umiera. Prawo natury.

Myślę,że w każdej rasie tak jest.Im popularniejsza,tym wiecej wiemy o zgonach

Vel_Pan_Rekin napisał(a):Mnie natomiast gryzie inna kwestia - gros z nas, również hodowców, będzie myślało kiedyś o nastepnym bernie. Czemu czasem robimy takie krótkowzroczne krycia, skąd kiedyś będziecie chcieli wziąć następnego berna, skoro czasem - mam subiektywne wrażenie - krycia i mioty z nich są obciążone nim się narodzą?

Nie chcę nikogo oceniać, krytykować, dokuczyć, ale mam takie smutne wnioski...

Asia-twoja wypowiedź bardzo przypomina moje myślenie sprzed miesięcy.Im dłużej obserwuję krycia,sprowadzane psy itp tym bardziej utwierdzam sie w przekonaniu,że nie ma zdrowych lini...

Nawet ludzie o wielkiej cierpliwości,przeszukujący sieć w sprawie informacji o długości życia,wybierający super hodowle-wkładający w hodowlę mnóstwo czasu i serca "nacinają się" na choroby.

Inna sprawa, to brak badań i podawania przyczyn zgonów u psów.Wielu ludzi nie wykonuje nekropsji, wielu nie podaje prawdziwych(nawet domniemanych przyczyn zgonów-wszak zazwyczaj psa się na coś leczy).

Ja wiem na pewno-następny molos to bern,ale wiem też,że następny pies będzie za 10 może więcej lat.Jak średnia wieku znowu wzrośnie do 8-10...

Karolina, a jak spadnie do 3/4 lat?
Wszystkie opcje są dopuszczalne, niestety

Znalazłam (w obrębie interesujących mnie psów/krajów/hodowli/rodowodów/przodków) kilka rodowodów i hodowli ze średnimi rzędu 11-13 lat.
To daje nadzieję.
Co prawda, nie jest to hura-optymizm, bo:

Maciej Sas/Mój Pies napisał(a):Lekarze weterynarii mają dla nas dwie wiadomości: złą i dobrą. Zła jest taka, że co trzeci z naszych psów zachoruje na nowotwór. Dobra: onkolodzy coraz więcej z nich potrafią uratować. (...)

Jednak o skali ataku, jaki nowotwory przypuściły na psy, świadczą badania przeprowadzone w Europie Zachodniej. Według nich co trzecie zwierzę zachoruje na nowotwór, a co piąte nań umrze.

Dlaczego chorują
Przyczyny są podobne, jak u ludzi, a więc: zatrute środowisko, wady genetyczne, nieodpowiednie żywienie i styl życia oraz... stres. Nawet jeśli pies ma predyspozycje do nowotworu, to układ odpornościowy ma szansę obronić go przed chorobą. Jednak przewlekły stres może spowodować, że automatyczny stróż nie zadziała. Jest też inny czynnik, o którym zapominamy, a moglibyśmy go choć po części wyeliminować. Słabe zwierzęta rodzą coraz słabsze dzieci. Ludzie ratują niedożywione szczenięta, a potem ich nie sterylizują.

ale staram się nie siedziec z założonymi rękoma. Każda rasa jest na coś podatna, każdej dotykają czynniki środowiskowe, stres, zatrute środowisko. Nie wyobrażam sobie życia bez psa, a jeśli mogę w jakiś sposób przyczynić się do podniesienia poziomu świadomości u innych - choćby zadając niewygodne pytania, to się najzwyczajniej w świecie cieszę.

Drixon napisał(a):

Bernerin napisał(a):Uwazam za bardzo duzy blad a nawet bezczelnosc ksiazek i innych publikacji o bernach, ze podaja wiek 10 lat jako zupelnie normalny i czesto spotykany u tej rasy To jest poprostu nieprawda, nabijanie ludzi w butelke, ktorzy potem sie dziwia, ze ich pies odchodzi w wieku 6-7 lat na jakies genetycznie uwarunkowane chorobsko

te magiczne 10 lat jest realne ... i nie jest bajką wyssaną z palca
problemem jest jedynie dobór wśród nielicznych już długowiecznych linii

Aniu!To tez nie jest regułą.To,że bern długo żyje nie znaczy,że nie nosi w sobie genu,który ujawni się kiedy połączy się z drugim takim samym i przy sprzyjających warunkach środowiska zewnętrznego ujawni się i bernuś umrze wczesniej.Moim zdaniem tylko baza danych,próbki krwi i badania genetyczne są w stanie uchronić rasę

Ja nie wiem czy u mnie będzie bern...chyba za bardzo je kocham a im mam większą wiedzę tym bardziej mnie to przeraża...

Czy to znaczy że to co przeżyliśmy z naszymi przyjaciółmi nie ma wogóle znaczenia tylko dlatego że tak szybko odeszły-jak tak to ja ,chce do Sary-tylko chce ze spartkami

dla mnie każda chwila spędzona z psiakami jest ważna - tylko nigdy nie myślałam że pożegnam przyjaciela ( o którego dbałam jak o własne dziecko) po 4 latach wspólnego życia

Wiem Aniu 4 lata to diabelnie krótko -dlatego mówie że wolę tam gdzie nie ma chorób i trosk.W tym bólu po stracie przyjaciela pozostała mi tylko wiara że tam tak jest naprawde i że one na nas czekają

alicja napisał(a):Czy to znaczy że to co przeżyliśmy z naszymi przyjaciółmi nie ma wogóle znaczenia tylko dlatego że tak szybko odeszły-jak tak to ja ,chce do Sary-tylko chce ze spartkami

To ma ogromne znaczenie.Każda chwila jest na wagę złota ale nigdy nie wiadomo na jakiego bernusia się trafi i czy nie będzie to ciągła walka o jego życie,jego i nasze cierpienia a pózniej rozrywające serce pożegnanie...

Bąbel mój poprzedni psiak (dodam z dumą że kundel ) żył z nami prawie 18 lat -jego odejście wcale nie bolało mniej. Powiedziałam sobie, że już nigdy nie będę miała psa. I nie miałam 5 lat - broniłam się przed posiadaniem czworonoga długo choć Chłop namawiał...
Teraz wiem, że dopóki będę miała na to siły w domu zawsze będzie berneńczyk.
Nie wiem ile będzie z nami Mufka. Robię jej regularnie badania profilaktyczne a poza tym cieszę się każdym dniem spędzonym ze świrusem (choć bywają chwile, w których za bardzo nie ma się z czego cieszyć ) i staram się jak mogę, żeby ona była z nami szczęśliwa i jakoś w miarę ciekawie miała zapełniony swój psi żywot.

W tym wątku Asia podała kilka linków do ciekawych artykułów:
http://www.szwajcary.com/viewtopic.php?f=16&t=3960&view=unread#unread
w artykule ,,Studium długości życia (SSV – AK BERNER)" autorstwa Dr Norberta Bachmann
możemy poczytać o tym, że ,,średnia długość życia, wyliczona między 1980 i 1992 rokiem obniżyła się z 9 do 7 lat"
dalej w tekście możemy znaleźć wskazówki dla hodowców i nabywców co można robić aby próbować zapobiec obniżaniu się średniej życia.

Możemy marudzić, że hodowcy w Polsce niewiele robią, że nie ma klubu itp... Jednak im więcej z nas kupujących szczeniaki będzie drążyć temat długowieczności przodków, przyczyn śmierci i szukać hodowli które przywiązują do tego wagę tym większe prawdopodobieństwo, że coraz więcej hodowli będzie się troszczyć o to żeby zbierać takie dane i wyciągać z nich wnioski.

"Uwazam za bardzo duzy blad a nawet bezczelnosc ksiazek i innych publikacji o bernach, ze podaja wiek 10 lat jako zupelnie normalny i czesto spotykany u tej rasy To jest poprostu nieprawda, nabijanie ludzi w butelke, ktorzy potem sie dziwia, ze ich pies odchodzi w wieku 6-7 lat na jakies genetycznie uwarunkowane chorobsko "

A co powiecie o tym artykule i prawdziwości informacji w nim zawartych?Tragedia...Biega przy rowerze i nie jest chorowity! http://pies.pl/index.php?strona=rasy_sz&id=84

Iwona mój pies biega przy rowerze (joggingu z nią nie uprawiam bo ja nie mam takiej formy ) ale ona jest z tych jak to kiedyś ktoś na tym forum napisał ,,mizernych" jak te dawne berneńczyki może dlatego ma taką kondycję

Ale z tym wiekiem bernenczyków to jest też róznie.Pan u którego jest Figaro poprzedni bernenczyk dozył 13 lat.Magig ma za kumpla bernenczyka któy skończył 9 lat w styczniu -jest na zdieciu w Olisiowo Misiowej galeri.Z tego co wiem ma sie dobrze na nic nie chorował.Mamy też jak widze na forum kilku szacownych weteranów-daj im Boże jak najdłuższego życia.
myslę że z bernenczykami jeest tak jak powiedziała Karolina nawet najbardziej przemyslane mioty nie dają 100% gwarancji ,a im wiecej sie miotów rodzi tym wiecej wiemy o umieralnosci .Gdyby nie forum skąd byśmy wiedzieli o śmierci niejednegho z nich.
jak kupiłam Sarke Spartana to nie miałam wogóle internetu.Zeby cokolwiek sie dowiedzieć musiałm szukać ksiażek.Od hodowców od których kupiłam psiaki tez nie dowiedziałm sie nic i to nie dlatego że nie pytałam ale dlatego ze sami nie wiele wiedzieli -taka jest prawda.
Dzisiaj dostęp do wiedzy jest o wiele łatwiejszy ,to prawda można sprawdzać rodowody długosć lini życia rodziców eliminowac na tyle ile się da osobniki słabsze -ale co zrobić jeżeli ktoś kupi do kochania a potem rozmnarza.To wszystko jest bardzo proste na papierze.
Asia Rekinowa mówiłaś ze przetłumaczyłas sporo zagranicznych artykułów .Wrzuć na forum,myslę że polskie większość z hodowców zna.

alicja napisał(a):Asia Rekinowa mówiłaś ze przetłumaczyłas sporo zagranicznych artykułów .Wrzuć na forum,myslę że polskie większość z hodowców zna.

Pani Alinko, właśnie w tym wątku na 3. stronie zapodałam kilka linek do artykułów tłumaczonych przez Kubę Inbloomkowego i przeze mnie. Jak ktoś dobrze poszuka, to na tamtej zalinkowanej stronie znajdzie i inne artykuły tłumaczone lub autorstwa dr Neski, Asi AT, Saganki, Ani Cortezowej... Cały czas będziemy uzupełniać wiedzę, to trochę trwa, bo tłumaczenia konsultowane są z wetami.

Jeśli ktoś zna języki obce i chciałby zrobić coś pożytecznego, zapraszamy.
a oto mój zacytowany i wklejony post

Vel_Pan_Rekin napisał(a):Co prawda strona z tą wiedzą nie jest jeszcze kompletna, cały czas nad tym pracujemy, ale przy tym temacie postanowiliśmy gremialnie podrzucić jednak kilka linek:

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... rt=0&id=12

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... rt=0&id=11

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... ort=0&id=5

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... rt=0&id=14

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... ort=0&id=6

http://www.swissdogsworld.pl/fparticle. ... rt=0&id=15

Polecam lekturę.

iwona_k1 napisał(a):A co powiecie o tym artykule i prawdziwości informacji w nim zawartych?Tragedia...Biega przy rowerze i nie jest chorowity! http://pies.pl/index.php?strona=rasy_sz&id=84

Nasze takie są (poza najmłodszym)

A tekst jest z encyklopedii Larousse sprzed 10 lat - mam tę książkę z czasów gdy zastanawialiśmy się nad zakupem naszego pierwszego bernusia

Ja już nie wyobrażam sobie zycia bez tych słodkich mordek

No i fajnie o to mi chodziło.ja nie ukrywam że nie znam angielskiego czy włoskiego , niemiecki też w zakresie podstawowym /za moich czasów królował język rosyjski a potem to juz czwórka dzieci tak mi czas pochłonęłą/,po drugie trzeba też potrafić szukać w internecie i mieć na to czas, a nie ukrywam ze chętnie czytam wszystko co dotyczy bernów .
a przepraszam ze troche nie na temat - juz zmykam.
Aniu ja też nie wyobrażam sobie zycia bez tych rudych mordek i najcudowniejszego psiego uśmiechu na buzi

Mój Negruś MUSIAŁ odejść jak miał 5 lat.

Witam serdecznie,
Smutny wątek tęczowego mostu i ta dyskusja skłoniły mnie do pewnej "statystyki", przeczytałam tęczowy most od początku zliczająć ilość przyjaciół, którzy odeszli w danym roku. Niestety jako badanie nie jest to w żaden sposób wymierne, bo ani nie wiem w jakim wieku większość piesków odeszła ani z jakiej przyczyny. Wiem tylko, że w tym roku ilość jest przerażajaca; naliczyłam , że w roku 2006-2007 było 18 psów, 2008- 15 a wtym już 31- oczywiście mogłam dokonać byłędow ale nie to jest istotne tylko autentycznośc stwierdzenia, że "jest to czarny rok". Prawdą jest to, że bez względu na ilość, każda smierć to ogrom cierpienia pańciostwa i psiny i nie da się tego minać obojetnie .
U weta znalazłam taka tablicę przeliczania psiego wieku wzależności od wielkości rasy- na ile jest to miarodajne nie wiem ale zobaczyłam,że wg tej tabeli 5 letni pies to ok 50 letni człowiek- czyli stanowczo zamłody by nas opuszczać a 10 letni to 110 letni .
Wiem , że nie wnosi to niczego ale chciałam się podzielić z Wami moimi rozważaniami, bo temat nie daje mi spokoju.
Nie mniej jednak jestem zdania, że każda chwila w towarzystwie Berneńczyka jest na wagę złota i zmienia życie na zawsze, za co ja jestem wdzięczna naszemu Vectorkowi- każdego dnia coś nowego - z tym optymistycznym akcentem pozdrawiam wszystkich