Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Witam,
jesteśmy 2 miesiące po operacji - daroplastyka u 14 miesięcznego szwajcara i czekamy właśnie na opinie dotyczące ukostnienia się przeszczepów. Ponieważ informacji o tym zabiegu jest w necie mało , a ktoś może byłby zainteresowany przebiegiem itd to rozpoczynam dyskusję i odpowiem na wszelkie pytania- jeśli będę tylko umiała

Dysplazja stawów biodrowych??? Możecie napisać po jakich rodzicach jest wasza psina bo widzę, że szczeniak z Czandorii?

Bruno jest po Shili i Albim, a dysplazja ciężka ujawniła się ok 9 m-ca , myślę że jeśli nie zabieg to pies by już praktycznie nie chodził A wy po jakich rodzicach? bo rozumiem ze też Czandoria.

Jakie mieliscie pierwsze objawy dysplazji? A jakie byly juz w 9 miesiacu?
Kiedy robiliscie pierwsze rtg?
Bardzo mi przykro ze waszego psiaka dopadla taka ciezka postac
Pozdrawiamy

U nas Shogun jest z Czandorii, jest po Bohunie i Ofelii, Wasz psiak jest po Shili, z opisu na stronie Czandorii wynikałoby, że Shila/Szila jest córką Bohuna, choć tam nie jest jednoznacznie napisane kto co i jak, w opisie Shili nagle pojawiają się osiągnięcia Ofelii... ??? Pomieszanie z pogmatwaniem
Shogun ma już ponad 2,5 roku więc raczej gdyby miało coś wyjść to już by wyszło.
Mam nadzieje, że Wasz psiak czuje się dobrze. Trzymam kciuki za rekonwalescencje

Objawy były dla nas niejednoznaczne na początku. Bruno ok. 9 miesiąca zaczął więcej polegiwać , spać i wygrzewać w słońcu - składaliśmy to na karb tego że "dorośleje". Potem zaczął kuleć na tylną łapkę jak bardzo dużo pobiegał. Na początku wet. stwierdził, że to może być młodzieńcze zapalenie stawów- ale czułam , że to nie to. Kulenie przechodziło jak pobrał trochę przeciwzapalnych i poleżał więcej, ale ciągle to wracało. Dlatego zrobiliśmy rtg i wyszła ciężka dysplazja. Po badaniu w ciągu miesiąca stan bardzo się pogorszył - słychać było jak puka wywichnięty staw z prawej strony ,a Bruno chodził coraz gorzej...
Wet na miejscu proponował pektinectomię, ale skonsultowaliśmy to i wszyscy spece od dysplazji wybili nam to z głowy jako zabieg, który nie przynosi realnych efektów. Kopałam w necie i wykopałam daroplastykę. :)

a propos Czandori i pogmatwania mam już swoje zdanie

a rekonwalescent 2 m-ce po - prawie jak nowy . Zaczął więcej jeść i zdecydowanie lepiej się czuje
nie puka mu już w stawach i duuuzo lepiej chodzi , zaczął nawet obciążać prawą nogę, która była w bardzo ciężkim stanie (podwójna daroplastyka)
teraz czekamy na opis lekarza jak zobaczy ostatnie zdjęcie rtg i na zalecenia

Super, że młody dobrze się czuje, oby pozytywne efekty zabiegu były widoczne jak najdłużej

Chciałam zapytać u jakiego lekarza robiliście operację?

Jestem również ciekawa reakcji Pani Agnieszki z Czandorii na wiadomość o dysplazji u pieska.
Mam nadzieję, że powiadomiliście ją o tym?

Mój Frodo, również z Czandorii jest po operacji obu stawów łokciowych z powodu dysplazji.

Życzymy szybkiego powrotu do pełni zdrowia

Robiliśmy we Wrocławiu u dr Niedzielskiego.

A do P. Agnieszki nie zadzwoniłam- ponieważ mam niejakie wątpliwości czy ma to jakikolwiek sens...
myślę, że gdybym przed zamówieniem szczeniaka była w tej hodowli wcześniej to bym go ostatecznie nie zamówiła.
Natomiast kłócić się nie mam zamiaru , a poinformowana zostałam, że szczeniak pomimo "przebadanych" rodziców może mieć dysplazję.
Ponadto zadzwoniłam do niej z problemem jedzenia Bruna i pomocy żadnej tylko jakby wkurzenie za zawracanie głowy - więc mojemu Brunowi to zdrowia nie wróci a mi szkoda nerwów

a wy powiadomiliście ją o Frodo? jaka była reakcja?

Moja Coco jest po Bohunie i niejakiej Corneli, o której na stronie niestety nie ma ani słowa .
Jak zadzwoniliśmy w sprawie chorego pęcherza ( zaraz po odbiorze z hodowli) to moje odczucie było identycznie jak twoje. Pani Agnieszka wręcz na nas nakrzyczała, że podajemy psu antybiotyk zgodnie z zaleceniem weta.
Po tej rozmowie również zaprzestaliśmy kontaktów z hodowlą, bo po prostu nie widzimy w tym sensu.
I również gdybyśmy odwiedzili hodowle wcześniej, to nie wzięlibyśmy stamtąd szczonka ( mea culpa )
Smutne...

Oczywiście, że powiadomiłam Panią Agnieszkę, że pies ma dysplazję łokciową.
Raz zadzwoniłam zaraz po diagnozie, jeszcze przed operacją.
I nie do końca chodziło mi o obwinianie hodowcy o jakieś zaniedbania, ale po prostu o poinformowanie, że w tym miocie był pies z dysplazją łokciową i z nadzieją, że Pani Agnieszka poinformuje innych właścicieli szczenią z tego miotu, żeby mieli tego świadomość. Właściwie, żadne z rodzeństwa Frodo nie powinno być rozmnażane, bo mogą nie chorować, ale mogą przenosić gen dysplazji łokciowej. Oczywiści Pani Agnieszka nie poinformowała nikogo, oraz wyraziła wątpliwość w trafność diagnozy, bo u niej w hodowli nigdy nie było takiego problemu. Pominę szczegóły tej żenującej rozmowy.
Drugi raz skontaktowałam się drogą e-mailową, bo nie byłam w stanie (z powodu emocji) rozmawiać z nią przez telefon, jak Frodo był już po operacji. Oczywiście Pani Agnieszka nie raczyła odpowiedzieć. Odezwała się dopiero po moim trzecim, celowo prowokacyjnym e-mailu. Oczywiście „opluła” mnie z góry do dołu.

Wiecie co, tak sobie mylę, że Wszyscy żałujemy wyboru hodowli, ale w końcu ktoś te biedaki musiał z stamtąd zabrać. I teraz są nasze najukochańsze (i przy okazji najdroższe ) i pewnie nikt nie zamieniłby swojego psiaka na innego.

2kreski, zapytam przy okazji, czy Związek Kynologiczny dał jakąś odpowiedź w związku ze skargą na hodowle?

mamagu- nie mam odpowiedzi. Poczekam jeszcze trochę, i wyślę na Związek za potwierdzeniem odbioru, bo Pani ze Zwiazku kazała mi wysłać mailowo- jednocześnie uprzedzając w sumie, że na rozpatrzenie tego typu skargi czeka się dłuuugo.
Jak tylko dostanę cokolwiek, to na pewno Was poinformuję w stosownym wątku.

Mam też podobną teorię co do tego , że nasze psy dobrze trafiły i super, że są zadbane, leczone i przedewszystkim kochane :)
Ale mam też oczywiście żal o to w jakim mój szczeniak jest stanie ( bo przecież nadal nie jest z nią wszystko ok) i wiem też, że moja złość czy żal, psu zdrowia nie wróci, nie nakręcam się więc nie potrzebnie.
Chciałabym jednak zrobić coś, żeby ktoś się tą hodowla w końcu zainteresował i żeby nie mnożono tam szczeniąt z wadami i niezaniedbywano licząc, że w końcu znajdzie się jakiś frajer co się nie zna, weźmie psa i albo będzie miał szczęście albo będzie go sobie leczył do końca życia .

Z góry uprzedzam reakcję moderatora, że nie trzymamy się wątku i bardzo przepraszam.

Dobra- w sumie racja.

To ja też przepraszam za zaśmiecanie- autora w szczególności .
A jak ktoś chciałby się wymienić informacjami o hodowli i chorobach psów z niej pochodzących, albo chciałby pomóc w zmuszeniu Związku do podjęcia działań, to zapraszam na priv albo do wątku "opinie o hodowlach", bo chyba będzie najsłuszniejszy.

Jesteśmy właśnie po kontakcie z wetem 2 miesiące po zabiegu.

Lewa strona ukostniona prawidłowo!

Prawa strona nieukostniona do końca, ale się trzyma- możliwe , że wymaga więcej czasu (ze względu na zaawansowaną dysplazję była podwójna daroplastyka).
Z doświadczenia - warto było zrobić zabieg- widać, że Brunka nic nie boli, chodzi zdecydowanie lepiej i nie kuleje na prawą łapę!

Założyłam ten wątek, aby móc podzielić się informacjami na temat konkretnego zabiegu wykonanego w przypadku dysplazji. Niestety pomyliłam się chyba, że temat ten może być ciekawy ze względu na mało informacji w necie skoro rozmowa nie dotyczy zabiegu tylko samej choroby - ponieważ jest już wątek dot. samej dysplazji to proszę o kierowanie swoich uwag tam...

W tym wątku proszę serdecznie o umieszczanie pytań dotyczących DAROPLASTYKI.

To ja poproszę o opis jak dla małointeligenta, co to jest daroplastyka?
Jak przebiega potem powrót do zdrowia? Rehabilitacja?
I dlaczego zdecydowaliście się właśnie na ten sposób leczenia?

Daroplastyka to zabieg polegający na tym, że wet pobiera z talerza miednicy wióry kostne - skrobie normalnie kość, a potem te wiórki układa wokół główki kości udowej. Chodzi o to , żeby te wiórki oblały się kością i spowodowały, że staw będzie ciaśniejszy i nie będzie ulegał wywichnięciu.

Robi się w związku z tym urocze golenie tyłeczka psa - z pozostawionym irokezem na kręgosłupie
oraz dwa nacięcia skóry po każdej stronie - jedno do pobrania wiórów , a drugie do główki kości udowej, żeby je tam umieścić.

Pies tego samego dnia jest w domu.
Brunek przez pierwsze 4-5 dni prawie nie wstawał - a już wychodzenie na siku - nie ma mowy... My robiliśmy ten zabieg późno bo w wieku 12 m-cy więc był już dużym i ciężkim egzemplarzem.
Po 5 dniach człapiąc pierwszy raz wyszedł na siku. A jeśli chodzi o wychodzenie - to ZERO schodów więc mamy zbudowany podjazd jak dla wózków
Po 1 m-cu zdjęcie rtg kontrolne, a do tego czasu klatka i wyjścia tylko na siku.
Potem ocena wet jak wygląda ukostnienie. U nas było słabo , więc znowu 2-gi m-c klatki i ograniczenia na spacerze i znowu zdjęcie.

Dlaczego taka decyzja- po pierwsze coś musieliśmy zrobić bo z dnia na dzień pies coraz gorzej chodził , nie mógł wstać piszczał , kulał i przewracał się...
Najpierw zaproponowano nam pectinectomię ale po konsulacjach z kilkoma innymi wetami , stwierdzili, że nie ma to sensu , bo nic to nie da...
Na ucięcie głowy kości udowej było naszym zdaniem za wcześnie bo to jest rozwiązanie ostateczne- ucina się raz i koniec - zawsze to możemy zrobić kiedy już będzie bardzo źle.
I wtedy trafiłam na bardzo skąpe info na innych forach dot. np owczarków o daroplastyce.
Okazało się , że specjalizuje się w tym Wrocław - od nas kawał, ale czego się nie zrobi, żeby psiny nie bolało! Wet zdecydował się operować pomimo wieku i zaawansowania choroby i poszło.