Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Baster nigdy nie był zbytnio skory do pływania, ale niedawno się do tego przekonał. I mam obok siebie takie małe jeziorko, na tyle że może się zanurzyć. Zaczęłam tam spacerować z psem i gdy rzucałam sobie kamyki do wody, okazało się że każdy kamień powoduje że Baster odczuwa nieodpartą potrzebę wyłowienia go, biega po brzegu, piszczy (bardzo dużo piszczy), próbuje wejść do wody, dalej piszczy, potem jak już sie zsunie czy odważy wejść to zdarza mu się popłynąć po to, i tu się rodzi moja wątpliwość. Raz jak płynął to mam wrażenie że ledwo wystawał mu pysk i czubki przednich łap, jakby dupsko ciągnęło go na dno. Wyglądało jakby miał zaraz pójść pod wodę. A jak już wychodzi to musi wynieść cokolwiek, glony, butelkę, cokolwiek. Co to oznacza ? :D

Ponawiam..

Pod tym względem pies jest jak człowiek, On też musi się dopiero nauczyć jak się pływa. Kiedy dzieci idą na pierwsze lekcje pływania na początku też dooopka idzie im do dołu, dopiero z czasem uczą się, że trzeba trzymać go u góry.
Tak było tez z moją suczką która żadnej wody nie przepuści, ale też dopiero w lecie gdy zaczęła pływać w jeziorze nauczyła się, ze tyłek trzyma się wysoko.
Tutaj też jest trochę na ten temat.

wszystko zależy nie tyle od nauki, co od pracy tyłu, kondycji psa, itd.
jeśli pies ma słaby tył (zadek opada pod wodę), szybko się męczy to równie szybko może pójść na dno ...
jeśli widzimy że tyłek jest głębiej niż na początku pływania, to znak że trzeba wyjść z wody

polecam kapoki/kamizelki asekuracyjne, można je kupić w kilku sklepach internetowych albo na Allegro (najbardziej podstawowe, mają średnią wyporność), dla "tych tonących" warto kupić coś mocniejszego np. ezydog