Homeopatia - leczenie alternatywne
Tekst jest przedrukiem z magazynu „Świat beardie” nr 1(4) 2004
Małgorzata Figas
Do napisania tego artykułu skłoniło mnie moje ogromne przekonanie o skuteczności tej metody, poparte wieloletnim doświadczeniem.
Niejednokrotnie właśnie homeopatia okazywała się najskuteczniejsza, zaskakiwała mnie i moich weterynarzy. Swoimi doświadczeniami dzieliłam się z przyjaciółmi i każdorazowo z bardzo pomyślnym skutkiem. W ciągu tych wszystkich lat ta metoda okazywała się jedyną, która radziła sobie z problemem, z którym nie do końca radziła sobie medycyna tradycyjna.
Były czasem sytuacje, gdzie antybiotyk czy operacja stały się nieuchronne, jednak homeopatia pozwalała na skrócenie czasu leczenia, zdecydowanie zmniejszała następstwa. Zwierzę dochodziło do pełni zdrowia zaskakująco szybko i łatwo.
Obecnie jest dostępnych coraz więcej informacji o homeopatii, coraz więcej jest dostępnych leków homeopatycznych, staje się ona coraz bardziej znana i dostępna.
Jest to metoda alternatywnego leczenia, która rozwija naturalne siły uzdrawiające organizmu. Homeopatia pobudza zdolność do samowyleczenia. Może być stosowana jako leczenie wyłączne lub też jako wspomaganie leczenia farmakologicznego.
Zwierzęta są szalenie wdzięcznymi pacjentami homeopatii, a mając na uwadze to, co powiedział twórca jej zasad Hahnemann, staję się rzeczą oczywistą że ten rodzaj medycyny naturalnej jest dla nich tym co najlepsze: "Im bardziej obraz wybranego leku odpowiada objawom, jakie wykazuje chore zwierzę, tym większa jest pewność, że zadziała on skutecznie, szybko, i trwale. Tylko niedoświadczony i bezmyślny obserwator zaprzeczy że zwierzęta równie wyraźnie jak ludzie wykazują objawy chorobowe. Wprawdzie nie mogą nam powiedzieć co czują, ale ten brak skutecznie zastępuje wielość wyraźnie zauważalnych zmian w ich zachowaniu i zewnętrznym wyglądzie, a także w sposobie wykonywania naturalnych czynności życiowych.
Zwierzę nie symuluje, nie potrafi też jak człowiek, wyolbrzymiać lub - odwrotnie - maskować swych uczuć ani ich fałszować. Nie potrafi rozprawiać o dolegliwościach, których wcale nie odczuwa. Są to cechy właściwe tylko ludziom - czy to z powodu określonego wychowania, panującego obyczajów, czy też z powodów znanych nam wszystkim ludzkich skłonności. Wykazywane przez zwierzę objawy chorobowe są prawdziwym odbiciem jego stanu i dają nam czysty obraz choroby".
Tak samo jest z efektami leczenia - zwierzęta wolne są od uprzedzeń, obaw, czy niechęci do określonych metod leczenia czy zastosowanych leków. Występująca poprawa, zmiana czy jej brak są więc rzeczywistym obrazem stanu rzeczy.
Należy jednak pamiętać o kilku podstawowych zasadach którymi kieruje się homeopatia:
Homeopatię stosujemy objawowo - czyli od momentu powstania objawu do momentu kiedy objawy chorobowe zanikają. Nie ma potrzeby podawania leku dłużej.
Jeśli zastosowany lek nie działa to nie znaczy, że homeopatia jest nie skuteczna, lecz, że źle dobraliśmy lek.
Dobrze dobrana substancja homeopatyczna działa szybko i już po kilku minutach, godzinach, 1-2 dniach widać efekty.
Należy pamiętać, że działanie homeopatii znoszą niektóre zioła (w tym w szczególności mięta), herbata czy kawa, a także intensywne środki aromatyczne (uwaga na zapachowe odświeżacze, olejki aromatyczne itp.).
Homeopatyczne substancje podaje się pól godziny po posiłku lub na godzinę przed.
Kojarzenie różnych substancji homeopatycznych musi być przemyślane - ich współdziałanie może dawać efekt inny od zamierzonego lub znosić się wzajemnie.
Homeopatia występuje w różnych potencjach (D - niska, CH - średnia, LM - wysoka). Im wyższą potencją dysponujemy tym rzadziej jest ona podawana. W stanach ostrych lepsze efekty uzyskuje się podając lek w potencji D z dużą częstotliwością; w chorobach o przebiegu nieostrym wystarczą 2-3 dawek dziennie w potencji CH; w chorobach przewlekłych podaje się wysokie potencje w dłuższych okresach czasu.
Leki homeopatyczne działają bodźcowo, czyli nie ma znaczenia ich masa. Jedna fiolka preparatu nie wywrze większego wpływu niż 5 kulek.
Ważniejsze od ilości leku jest systematyczne powtarzanie homeopatycznego bodźca leczniczego i jednocześnie ważniejszy jest dobrze dobrany lek niż jego potencja. Jeśli nie dysponujemy potencją D, a posiadamy tylko CH w stanie ostrym, nadal podajemy co 15 minut.
Obojętne czy mamy do czynienia ze szczenięciem, psem rasy niewielkiej czy dorosłym psem olbrzymich ras - pojedyncza dawka leku będzie zawsze taka sama: 1 tabletka, 3-5 kulek, 5-10 kropli lub ilość proszku mieszcząca się na końcówce ostrza noża.
Lek homeopatyczny powinien dostać się do krwi możliwie jak najszybciej wchłonięty przez błonę śluzową jamy ustnej, toteż jeśli mamy tabletki/kulki dobrze jest je rozgnieść pomiędzy dwoma łyżkami i wsypać w policzek psa.
Podawanie homeopatii jakkolwiek nie nastręcza trudności należy pamiętać, że jeśli występuje w formie rozcieńczeń na spirytusie używamy nośnika możliwie najbardziej obojętnego, np. woda, chleb, biszkopt lub mleko.
Leki homeopatyczne nie działają poprzez materię (substancję użytą do wytworzenia leku homeopatycznego), lecz energię powstałą na skutek specjalnego procesu ich wytwarzania. Stąd, nie należy dotykać leku rękoma (dezaktywacja).
Nie ma możliwości przedawkowania leku homeopatycznego. Nie wywołują one żadnych działań ubocznych i są absolutnie bezpieczne. W najgorszym wypadku po prostu nie działają.
Leki homeopatyczne nie starzeją się o ile przechowujemy je w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu.
.
