Moderator: annasm
przez BASTARD » 2009-02-10, 14:27
przez BASTARD » 2009-02-10, 16:13
przez magat » 2009-02-11, 09:28
przez kerovyn » 2009-02-20, 16:35
wróciłam do pokoju zasiadłam do barszczu z mocnym postanowieniem, zeby sie tym nie przejmować i....
... jak ją rozebrać, żeby nikt nie zauwazył?? i nie stracił przy tym apetytu? kończyłam barszcz, nie czując jego smaku bo moja wyobraxnie totalnie była zaabsorbowana obmysleniem strategii uwolnienia Eski z mokrych gaci, tak by nikt nie zauważył. Teresa zebrała brudne talerze i ruszyła do kuchni by je odnieść. Ona też szybko chodzi... przez magat » 2009-02-20, 16:46
przez Gosia » 2009-02-21, 09:02
przez kerovyn » 2009-02-23, 15:23
. Akurat byłam wtedy sama w domu, bo wszystkich domowników gdzieś poniosło, na dworze zimno i mokro. Więc szybciutko do tego ogrodu a drzwi lekko przymknęłam, żeby Ester nie wyszła i sie nie ubłociła. Ale moja sprytna psina doszła do wniosku, że bez łaski, sama sobie otworzy ...Zatem staneła na łapkach oparła sie o drzwi zatrzaskując je do konca, po czym nacisnęła klamkę...przez kerovyn » 2009-02-23, 15:51
. W pokoju, który dzielilismy razem z psami, mamy też dwa akwaria (60l i 240 l) i wielgachną klatkę z siedmioma szynszylami. Którejś nocy szynszylki wygryzły dziurę w plastikowej kuwecie i Petrunia wyskoczyła na dywan. Ester natychmiast sie obudziła i pobiegła sprawdzić, po czym przybiegła obudzić mnie. Była tak podekscytowana, że stwierdziłam iz cos faktycznie musi biegac po podłodze. Zapaliłam lapmę i zobaczyłam szynszylkę pod szafką z duzym akwarium, pół metra od pyska śpiącego Pirusa. Gdyby ktos nie wiedział... szynszyle to wiewiórki naziemne, sa bardzo skoczne i uciekając po pokoju skaczą gdzie się da. Więć akcja była błyskawiczna. Rzuciałam się na dywan za Petrunią krzycząc histerycznie do śpiącego męża by łapał Pirusa bo szynszyl zwiał na pokój, mąz wyskoczył z łóżka i rzucił sie na spiącego mocnym (na szczeście) snem dalmatyńczyka łapiąc go w tzw. "niedźwiedzi uścisk" i ciągnąc do kuchni, a Petrunię - oszołomioną wolnością dopadłam szybko dzięki Eśce, która instynktownie potraktowała szylka jak zbłąkaną owcę i zaczęła ją "zaganiać" w moją stronę.przez Guard » 2009-02-23, 16:43
przez marzena » 2009-02-23, 16:55
Był nieufny, ale po szkoleniu pięknie chodził przy nodze (na smyczy). Wracałam z nim ze spaceru i zobaczyłam, że przy naszej furtce stoi młody mężczyzna. Rozmawiając z nim z pewnej odległości ustaliliśmy, że sprzedaje ziemniaki ale ja nie potrzebuję, więc odszedł do następnego domu (blisko), a ja z Barnabą podeszłam do furtki, zajęłam się szukaniem klucza i otwieraniem drzwi. Barnaba najwyraźniej chował urazę do tego mężczyzny, że był obok naszego płotu i... choć NIGDY tak nie robił, skoczył do niego niespodziewanie z głuchym gulgotem. Nie spodziewałam się takiego obrotu wypadków, więc, chociaż smyczy nie wypuściłam, to trzymałam ją dosłownie jednym palcem ( na drugim końcu smyczy warczał 90-cio kilogramowy pies). Wykonałam taneczny obrót i już już miałam lepiej uchwycić smycz gdy pies wykonał skok naprzód. Ja znowu obrót i znów to samo. Pan od ziemniaków w rozpaczy wskoczył na murek ogrodzenia u sąsiadów (niewysoki) a Barnaba doskoczył do niego (ja wciąż ze smyczą trzymaną jednym palcem). To trwało chwilę i spodziewałam się katastrofy. Ale... pies nagle zamilkł, przyjął zaciekawioną minę i... zaczął obwąchiwać spodnie ( na pupie) pana - były dokładnie na wysokości jego nosa. Tu uchwyciłam porządnie smycz, odeszłam już normalnie z psem, zaczęłam przepraszać, ale pan wcale się nie odzywał, stracił zupełnie mowę. Spojrzałam na jego twarz, była zielona. Do dziś się zastanawiam, co tak intensywnie pachniało w spodniach...
przez EwaM » 2009-02-23, 17:27
Jak ktoś przechodził obok jej własności wtedy podrywała się wydając jednocześnie mrożące krew w żyłach odgłosy Nigdy na nikogo się nie rzuciła,nie ugryzła.To była taka dziwna zabawa ,która parę osób wystraszyła Powrót do Duży Szwajcarski Pies Pasterski
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości
