Sporadycznie zaglądam teraz na Forum, choć niektórzy obecni pamiętają mnie jeszcze jako bardzo aktywnego uczestnika , jeszcze tego pierwszego stworzonego przez Agatę Forum.
Własnie to. o czym Agato napisałaś, jest jedną z przyczyn, dla których nie mam już ochoty tak często brać udziału w forumowych dyskusjach, które podejrzanie często przeradzają się w regularne awantury.
M.in. przypadkiem dotarło do mnie,że jacyś nieznani mi "życzliwi" cytują rzekomo moje wypowiedzi, których sensu nijak nie mogłam odgadnąć...poza ew. chęcia wywołania awantury. Ja jestem na tyle prostolinijna, że wprost zadzwoniłam do człowieka, którego to podobno krytykowałam i wyjasniłam całość. w związku z czym sprawa zdechła...Tylko po co to było komu?
ja należę właśnie do tych hodowców, którzy rozmnażają sukę z hodowlanka na 3 bdb, a championkę, mł.zw.kl. -wysterylizowałam. Uma (azjatka z ocenami bdb) jest doskonałą matką, ma wspaniały charakter. I tu widzę cel pracy hodowlanej-ale po pierwszym miocie czekam , co wyrośnie z maluchów,żeby wiedzieć, nad czym pracować dalej.
Re jest piękną suką, utytułowaną.... co z tego? Nie bedzie rozmnażana. Jak niektórzy wiedzą, byłam z nią na kryciu u Ferrisa, jednego z najpiękniejszych psów Europy. Nie było łatwo uzyskać zgodę jego Właścicielki. Szczeniaków nie było...wtedy byłam zrozpaczona, teraz uważam, że doskonale się stało.
Długo trwało, zanim nabrałam dystansu do tematu. Głownie pomogły mi pierwsze w mojej hodowli szczeniaki-nie berneńczyka, ale to bez znaczenia. Wtedy zrozumiałam,ze nic się nie liczy bardziej, niż ich zdrowie i charakter, ich uroda wystawowa nic mnie nie obchodzi.
A ponieważ Re niestety, wskutek tragicznych wydarzeń w jej życiu, nie ma dostatecznie mocnego charakteru,-nie ma znaczenia,że to nabyte- jak to przekażę szczeniakom,że ich mam się nie boi z przyczyn wrodzionych tylko ktos ją skrzywdził? Nie chcę mnożyc lękliwych berneczyków-choćby były najpiękniejsze. W którymś momencie doszłam do wniosku,że się oszukuję, że Re będzie odważniejsza. Że zrobiłam wszystko, co mogłam.
Dodatkowo-o czym generalnie się milczy-pochodzi z linii obustronnie obciążonej nowotworami-podjęłam decyzję o sterylizacji.
Oberwało mi się za to straszliwie....i pewnie dobrze,że nie wiem, co się mówiło, lub mówi na ten temat. Dlatego moje psie kontakty ograniczyłam do kilku poznanych , wspaniałaych osób, a reszty unikam. Podejrzewam, że za tego posta oberwie mi się jeszcze bardziej.
Na wystawy nie jeżdzę-może na razie tylko- bo nie mam przekonania,ze pies utytułowany to pies wzorcowy. Jak kiedys bedę chciała kupic psa- sam sobie go wybiorę, nie czytejąc sędziowskich ocen i nie licząc championatów.
Jak mam wolny weekend, biorę psy na długie spacery.
Ale mogę patrzeć w lutro, powiedzieć,że STARAM się być hodowcą, kocham Re taką, jak jest, nie oczekuję cudu, potwornie się boję że odejdzie ode mnie mając 6 lat...
Kochamy ja wszyscy bardzo i nie wyobrażamy sobie naszego zycia bez niej. Widzimy, jakie robi postępy, choć nie wiem czy kiedys będzie w pełni odważną berneńką.
