Dwa czy jeden?

[Milenka]

Witajcie, dawno mnie nie bylo tu na forum. W koncu nadszedl czas, aby w domu pojawila sie mala puchata kulka:-) Baluś zawsze bedzie w moim serduchu.. Prawie zdecydowalismy sie na szczeniaka, ale nasunela nam sie mysl:a moze jednak dwa? co myslicie? Jakie sa waszym zdaniem zalety a jakie wady? Mowa oczywiscie o dwoch samcach. Czekam na wasze rady i pomoc
Podrawiam

[aneczka2014]

W kupie raźniej jak to mówią..... Ja mam dwie sunie i jednego psiaka i fajnie jest

[Barbapapa]

Co najmniej dwa

[AniaRe]

Oczywiście, że lepiej dwa niż jeden, bo co jest lepsze niż jeden szwajcar? dwa szwajcary :)

ALE...!
Wzięcie równocześnie dwóch szczeniaków to zdecydowanie nie jest dobry pomysł. Raczej najpierw jednego, niech dorośnie a wtedy można wziąć drugiego.

Dwa szczony w tym samym wieku moga byc bardziej związane ze sobą niż ze swoimi ludzmi. To zupełnie serio jest problem

Całą mase czynności trzeba robic razy dwa, jeśli sie chce dobrze wychować oba psy, np. trzeba osobno chodzić na spacery, osobno socjalizować, bo jak sie przyzwyczają, że zawsze są razem wszędzie, to potem wzięcie jednego gdzieś będzie bardzo trudne.

Szkolić też trzeba osobno, zeby z każdym wybudować dobrą więź. Uczenie ładnego chodzenia na smyczy -też każdy osobno.

Oba równoczesnie będą dorzejwały, płukanie mózgu terstosteronem to trudny okres i może dochodzić do konfliktów. Gdy jeden samiec jest dorosły, opanowany i dojrzały, a drugi młody, łatwiej się dogadają, choć też nie ma na to gwarancji. A dwa skonfliktowane duże samce (małe z resztą też) to poważny problem.

[Milenka]

Dziękuję za odpowiedzi, właśnie obawiam się czy sprostamy. Jedni mówią, że za jednym razem dwa i spokój. Mam pełno wątpliwości.. Fakt, że jeden będzie samotny, tym bardziej, że nie mamy dzieci i mieszkamy na uboczu. Nie chciałabym, żeby się nudził i tęsknił gdy my będziemy w pracy... Tyle wąpliwości ale trzeba jakąś decyzję pojdąć.... nie wiem

[Rucia]

hmm.. my mieszkamy na uboczu, oboje pracujemy i wzięliśmy psy w odstępach 3 miesięcy...oczywiście na pewno było im raźniej i nie nudziły się podczas naszej nieobecności i do ogarnięcia wcale nie jest tak ciężko chociaż to prawda że trzeba się nachodzić bo raz idą na spacer razem a raz osobno, na szkolenia zawsze osobno itd. ale....z perspektywy czasu zrobiłabym odstęp co najmniej roczny...bo i uczą się od siebie nie tylko dobrych rzeczy ale i głupot i w okresie intensywnego wzrostu czasem ciężko przemówić im było do rozumu..np zakaz skakania? no jak nie skakać ona skacze to ja też będę! tańce połamańce że aż serce stawało czy łapy i ogon cały a przecież nie zabronisz zabawy bo to tylko dzieciaki...u mnie na szczęście trafiły się psy o innym temperamencie więc dogadały się łatwo..chłopak w wieku ok 8 mies po raz pierwszy się postawił do starszej suczki ( był już wtedy większy od niej ) ona okazała uległość ale miała taka minę że mi prawie serce pękło...natomiast jakby się trafiły dwa zawziuny to konflikty i potyczki nieuniknione ( zwłaszcza przy rodzeństwie bo prawdopodobieństwo większe ) bo żadne nie chciałoby odpuścić .... już nie wspomnę, że teraz psy podczas mojej nieobecności patrząc po tym jak wygląda wybieg prawdopodobnie cały czas śpią a nie zabijają nudę przez zabawę a szaleństwo się dopiero zaczyna jak mają się przed kim popisywać :)

[Barbapapa]

A może warto wziąć odpowiedniego, dorosłego psa ( np. w barwach swiss) ze schroniska/fundacji. U mnie w ten sposób zrobiły się trzy, ale nie żałuję. Mała ( ok 6kg i 7,5 roku) dobrze dogaduje się z Santtu ( pięcioletni Pan), a z Diorą ( dzieciuch niecałe 6 mcy) to jest prawdziwe szaleństwo.
1. Santtu
2. w 11 odchodzi Anubis ( 9,5)
3. w 12 przychodzi Mała
4. w 04 następnego roku przychodzi Diora 9 tygodniowy glut.

Wcześniej były dwa samce BPP, potem BPP, DSSP i patrz pkt1. Zmiana następowała w ciągu kilku tygodniu gdy starszy miał ok.5 lat

Warto, choć bywa ciężko.

[Majana]

Milenko!
I jak wizięłaś psy? :):)
U nas Hektor mieszka na wsi, gdzie jest też drugi pies-owczarka niemiecka, Saba, ale ona jest stale na dworze i pełni rolę psa podwórzowego, a Hektor to kanapowiec. Lubią się umiarkowanie, tzn owszem kulturalny buziak na przywitanie jest, ale nie łażą razem, każde ma swoje sprawy i rewiry. Ona śpi na ganku, Hektor na tarasie, gdzie wystarczy pacnąć łapą w szybę, żeby ktoś wpuścił go do środka. Właściwie Hektor tworzy stado z ludzmi.
Bardzo jestem ciekawa co u Was w psich sprawach:)
pozdrawiam!

[paralotniarz]

Dopiero od niedawna zacząłem przeglądać forum. Bardzo bym chciał takie psiaki ale jak na razie mieszkam w bloku

[Gocha]

Dopiero od niedawna zacząłem przeglądać forum. Bardzo bym chciał takie psiaki ale jak na razie mieszkam w bloku

My też z dwoma berneńczykami

[Poker]

ale Wy jesteście wyjątkowi tzn. doświadczeni, ogarnięci no i możecie zabierać psy do pracy, albo pracować w domu, niezależnie od miejsca pobytu: czy domek (też ma swoje minusy) czy mieszkanie (też ma plusy) - mieszkałam z psem i tu i tu, dlatego mam swoje zdanie.
Popieram wypowiedź Ani

[paralotniarz]

Dopiero od niedawna zacząłem przeglądać forum. Bardzo bym chciał takie psiaki ale jak na razie mieszkam w bloku

My też z dwoma berneńczykami

Duże macie mieszkanie? Jak psiaki się w nim czują? Nie za ciasno wszystkim?

[Gocha]

Dopiero od niedawna zacząłem przeglądać forum. Bardzo bym chciał takie psiaki ale jak na razie mieszkam w bloku

My też z dwoma berneńczykami

Duże macie mieszkanie? Jak psiaki się w nim czują? Nie za ciasno wszystkim?

Mieszkanie ma 75m2 więc nie jest jakoś wybitnie duże ,teraz mieszkamy we dwoje z mężem i psami ale był czas że mieszkały cztery osoby , dwa psy i kot Ale tak jak napisała wyżej Grażynka nasze psy prawie nigdy nie są same .

Spoiler:

dziękujemy Grażynko za miły komplement

Pracują z nami wyjeżdżają z nami wszędzie .To wszystko jest kwestą tego ile możesz poświęcić czasu swojemu psu a nie wielkość mieszkania .Nasze psy żeglują z nami i na jachcie jest czasem bardzo ciasno a jakoś nie narzekają
Berneńczyk bardziej ceni sobie towarzystwo rodziny niż wielkość mieszkania .

[Gapcio]

Co najmniej dwa. Słusznie wyżej napisała Rucia, że lepiej w odstępie co najmniej roku. A jeżeli jeden z psów jest starszy o kilka lat, młode towarzystwo bardzo go odmładza i dodaje radosnej energii.

[saganka2]

Co najmniej... Bo później pustka jest taka potworna..